Chapter 3:

2533 Words
Napalunok si Darius. Magaling kumarinyo ang babaeng kasama. He start liking the way her touch him, her hand is slightly massaging his manhood.  "Ohhh!" singhap ni Darius. Masyado siyang nadadala sa mapangahas na kamay nito kaya mabilis na tinulak ito sa kama. Patihaya itong napahiga roon at imbes na magalit at napangisi pa ito sabay buka sa hita nito. Pormal ang mukhang lumapit at pinaibabawan ito. Nagsimulang dilaan ang buo nitong katawan.  "Do you like it?" tanong rito at tinignan ang mukha ng sekretarya. Kinintal ang matamis na ngiti sa labi saka nagsalita. "Yes, I do. More," sumamo pa nito. Binaba ang mukha at marubdob na hinalikan ito sa labi pababa sa leeg, hanggang marating ang kanina pa naminintog nitong mga dibdib. Tirik na tirik ang korona noon. "Uhmmmm!" hindi mapigilang singhap nito ang magsimulang lamasin ang dalawang palad ang bundok nito. Tila uhaw na sinisipsip-sipsip ang dunggot noon. "Ohhhh!" ungol sabay pabaling-baling ng ulo na hindi malaman kung saan ibabaling. Napangisi si Darius. Kita ang ligayang dulot nang ginagawa sa sekretary niya kaya agad na pinausad ng labi. Pababa sa tiyan nito. Nilaro ang puson nito. Teasing her to guide him to her clit. Paulit-ulit na dinilaan ang tiyan nito. He look at her face and see her looking at him until he feel her hands in his head. Slowly guiding him to go down to her clit. Hawak-hawak na nito ang ulo. Mas lalong pinatulis ang dila saka sinundot-sundot ang kuntil nito. Mas lalong lumakas ang ungol nito. He likes wild women, hearing their moan makes him hotter. Mabilis na dinilaan ang hiyas nito. Ramdam niyang sarap na sarap na ang kaulayaw kaya mabilis na binitin ito at napatingin sa mukha nito. Napadilat ito ng mata nang maramdaman ang pagtigil niya. Ngumisi siya rito saka tila haring humilata sa tabi nito. Sabay lagay ang dalawang kamay sa ulunan upang gawing unan. Kita ang nakatirik niyang kaselanan. Mukhang magaling bumasa ang sekretarya kaya mabilis nitong hinaplos ang natirik na sandata. Nangingiti habang himas-himas hanggang sa dilaan iyon. Napapikit si Darius. Ninanamnam ang ligayang pinapalasap ng babae. Hanggang sa lumitaw sa imahinasyon ang mukha ni Kendra. Mas lalo tuloy siyang ginanahan.  Agad na binalibag ang babae saka pumaibabaw rito. Marahas pero mukhang gustong-gusto ng babae. Mabilis na kinuha ang dalawang posas sa magkabilaang gilid ng headboard at padapang pinosas ang sekretarya. Nakitang nangingisi pa ito. Saka mabilis na inangkin. "Ohhhhh!" malakas na daing nito nang biglang ipasok ang kaniyang sandata. "Do you want more?" aniya nang hugutin ang unang pasok rito. "Yes, please. More," hibang na turan nito dahilan para mabilis na umayuda buhat sa likod nito. Malalakas ang ungol nitong pumuno sa loob ng silid na kinaroroonan. Mas lalong nahibang si Darius. Mabilis ang pag-ulos sabay sapo sa magkabilaang dibdib at lapirot sa korona nito na mas lalong nagpahalinghing sa babae. "Do you like it rough huh?" hindi mapigilang turan sa pagitan ng mabilis na pag-ayuda rito at hingal na nararamdaman. "Uhmmm! Yes, you're too good. Ohhh!" hibang na wika nang sekretarya. Mabilis na binaling nito ang ulo para abutin ang labi niya. Habang panay ang ulos rito at himas sa dibdib nito. Sa pagitan ng halikan nila ay naramdaman niya ang pag-ungol nito kasabay nang panginginig ng katawan nito na batid niyang narating na nito ang sukdulan. Pagdating ni Kendra sa kaniyang inuupahang bahay ay hindi niya maiwasang mapatili. "Ah! Grabe, ang guwapo!" tili niya. Iyon kasi ang bagay na hindi nagawa sa opisina nila kanina.  Kung sa opisina ay matapang at independent ang personality na pinapakita pero pagdating sa apartment ay doon lang siya nabalik sa sarili niya. Babae pa rin siyang natili sa mga guwapong lalaki. Matapos silang mag-break ng dating kasintahang si Christiano ay ngayon lang ulit siya kinilig. "Oh my God!" gilalas na sapo sa bibig ng kapagtantong hindi pala siya dapat kakilig sa boss dahil gaya ng banta ng kapatid nito ay marami na itong pinaiyak. "Hindi ba, he's not your type?" usal pa sa sarili saka mabilis na pumasok sa silid niya nang maalala ang kaniyang cellphone. Agad na hinalungkat iyon at halos ma-low battery sa dami ng misscalls galing sa ina. Mabilis na tinawagan ang ina at buntong hininga nito ang unang narinig. "Hello Mommy?"  "God, anak buti naman at tumawag ka na. Where have you been?" bulalas nito. "Mom, I'm good and I just came from work. Sorry if I didn't call you that I was busy. Just meet my new boss," turan sa ina. "Sorry anak, medyo nag-alala lang kami. You know, it's your first time to—" putol na wika nito nang sumabad siya. "Mom, I told you. I'm good, actually I start liking my simple life. I just missed you, how's dad?" alalang tanong sa ama. Higit sa lahat ay ito ang pinakaapektado sa lahat ng mga nangyayari sa kanila. "He's fine sweetie. We're doing all our best to clean his name. I do believe in your dad. Alam kong hindi nito magagawa ang inaakusa sa kaniya," saad ng ina. "I know Mom," aniya na bakas ang lungkot sa tinig. "I'm sorry sweetie for all the trouble. We love you so much," sambit ng ina na nagpakalma sa kaniya.  She needs to be strong. Ayaw niyang mag-alala ang mga ito. "I love you too, Mom. Give my hugs and kisses to Dad," aniya saka nagpaalam bago pa siya maiyak at baka mas lalong mag-alala ang mga ito. Nang maibaba ang tawag sa ina ay muli siyang natigilan. Kasabay pa nang pagkulog ng tiyan. Napasapo siya ng ulo dahil naalalang hindi nga pala siya dumaan sa fast food kanina bago umuwi. Hindi kasi niya alam magluto at kahit alam ay wala naman siyang kaldero o anumang kasangkapan para magluto. Napasalampak siyang paupo. Gustong tumulo ang luha niya dahil ang mala-prinsesa niyang buhay biglang gumuho. Naalala ang lahat ng mga bagay na ginawa. Ang pagiging maldita niya at ang pagiging spoil niya. She used to get what she wants. Muling kumulo ang tiyan. Wala siyang nagawa kundi ang punasan ang luha. "Kakayanin ko ito," aniya sa sarili saka mabilis na nagbihis upang lumabas at kumain sa labas. Tinungo muna ang isang ATM machine upang mag-withdraw ng pera. Nalungkot siya nang makitang kulang-kulang bente mil na lamang ang laman. "Kaya pa naman siguro hanggang sa sahod," aniya sa sarili dahil ayaw niyang humingi sa magulang.  She want to prove to them that she's grown up and independent. That she can stand by herself and earn her own money. Hindi kagaya ng pinupukol ng mga tao sa kaniya. Na kaya daw nangurakot ang ama para mapunan ang kapritsuhan niya. Masakit iyon para sa kaniya. It double the pain looking at her dad miserable. She knows how he loved his constituents and the passion he give in every public services he made. Wala siyang nagawa kundi ang kumain sa fast food chain na nadaanan. Nag-iisip na rin siyang bumili ng kahit rice cooker man lang para makapagluto siya. She start watching videos how to cook. Mapait ang ngiti niya dahil isa iyon sa mga bagay na pinagsisisihan niya. Hindi pala sa lahat ng oras ay nasa itaas ka. Kaya dapat matuto tayo para anuman ang mangyari ay handa tayo. Habang sinusubo ang fries ay hindi niya mapigilang malaglag ang luha niya. Kahit anong pigil ay hindi iyon napigilan hanggang sa may kamay na may tissue ang nag-abot sa kaniya. Meron naman siya noon sa kaniyang tray.  Agad na tinignan ito at nabungaran ang nakangiting mukha ng lalaking pamilyar sa kaniya. "Chris?" bulalas niya sa kabiglaan. "That's great. Yes, it's me." nakatawang wika nito. "Well, the last time I saw you. You were crying, now you're still crying," anito saka umupo sa tapat niya. Puno nang simpatya ang mata nito sabay hawak sa palad niya. "I heard what happen, hope that everything will be alright." Kahit papaano ay gumaan ang loob. May kakilala siyang pwedeng iyakan. Muli ay bumuhos ang luha niya. "I'm sorry," aniya saka pinunas ang luha. "It's okay? Okay lang ba si Tito?" tanong nito tukoy ang kaniyang ama. Tumango siya bilang tugon habang hindi maampat-ampat ang luha. Marahil ay ngayon lang niya nailuha ang lahat ng hinanakit sa lahat ng mga nangyayari sa pamilya. Tahimik lamang si Christiano habang pinagmamasdan siyang nagpupunas. "Sorry," natatawang-naiiyak na turan rito. "It's okay. So, anong ginagawa mo rito sa Manila?" tanong nito. Kahit papaano ay napunas na ang luha ngunit tila may bumikig sa lalamunan at walang nasungaw na salita. Tila naghihintay naman ang kaharap ng kasagutan sa tanong nito. Tumikhim upang mawala ang pagkakabikig sa lalamunan. "Dito ako nagtatrabaho, sa may PFIC Building." pilit na ngiting tugon rito. "Wow! That's great," bakas sa mukha nito ang kasiyahan. "So, you're working with the leading financial company." puno nang galak na wika nito. Ngumiti siya. "How I wish, but unfortunately I'm not. I'm working as personal accountant assistant. The Mauritius Food Company," sagot rito na kinatango nito. "How about you? Balita ko ay malapit ka nang maging doktor?" baling na wika rito na basag pa rin ang boses gawa nang pag-iyak. "I'm good. Planning to go to the US for my internship," wika nito.  Napangiti siya rito. Malapit na nitong matupad ang pangarap nito, pangarap na dahilan kung bakit sila nagkahiwalay. Ayaw niya noong pumunta ito ng Manila dahil mayroon namang kolihiyo sa kanila pero mapilit ito. Childish and immature, they fought and they broke-up.  "I'm happy for you," bukal sa loob na saad rito. Napangiti ito sa kaniya. "Thanks," simpleng tugon nito saka tumingin sa kaniya. "Kendra," turan na tila may nais sabihin. "Yes?" tugon rito na nakatingin din sa mata nito. "Do you have boyfriend?" dinig na tanong nito dahilan para magbaba siya ng tingin. "No," mahinang tugon. Nakita ang pagsilid ng ngiti nito.  "Maybe it's about time to—" agad na putol dito. "Sorry Chris pero sa dami nang nangyayari sa akin, sa amin ng pamilya ko ay wala akong balak na mandamay ng sinuman." deretsahang sagot rito.  "I understand," anito na hawak ang palad na nasa mesa. Binawi iyon saka tumitig rito.  "Kendra, please give me one more chance." sumamo nito na muling kinuha ang kamay niya. Sa totoo lang ay nasaktan siya nang iwan siya nito dahil sa pangarap nito. Mahal niya ito pero iba na ang sitwasyon at marami nang nagbago. Ayaw niyang masaktan muli. Muling binawi ang palad rito. "Chris, kasasabi mo lang ka aalis ka. Noong umalis ka nga papunta rito ay naghiwalay tayo. What more kapag pupunta ka ng US," saad rito. "Iba noon at ngayon. We're more mature now," giit nito. "No Chris, ganoon din iyon," giit naman niya dahil biglang sumingit sa isipan ang guwapong mukha ng bagong boss.  Nakitang medyo napahiya ang mukha ni Chris sa sinabi niya. Ngunit pilit na winaksi iyon saka ngumiti sa kaniya. "So, I assume malapit ka lang rito?" bawi nito marahil ay napansin na nakapambahay lamang siya.  Tumango na lamang siya bilang tugon. Nang maya-maya ay magpaalam ito. Dahil may lalakarin pa raw ito, mukhang may lakad nga ito base sa bihis nito. Nang makaalis ang dating kasintahan ay napatulala siya. Tila kay liit nang mundo ay doon muli silang pinagtagpo nito. Kinabukasan ay nagmamadaling pumasok si Kendra. Nakalimutan kasi niyang mag-alarm kaya pati paliligo ay mabilisan. Saktong pasara pa ang elevator kaya nanlaki ang mata at mabilis na tinakbo iyon. "Wait!" hingal na turan sabay haran sa paa. Nang muling bumukas iyon ay hawak dibdib at napabulalas nang pasasalamat. "Thanks God." Nang bigla siyang matahimik nang mapagsino ang lalaking kasama sa loob ng elevator. Tila gustong magsisi na hinabol pa ang elevator. Tumikhim ang lalaki dahilan para mapatingin rito saka ngumiti ng tipid. "Good morning sir," nahihiyang bati rito. Gusto mang matawa ni Darius sa hitsura ng babaeng kasama pero pinigil iyon. Hanggang marinig ang bati nito. Doon ay napngiti siya rito. "Good morning too, Kendra," aniya rito. Kita pa ang pagkunot ng noo nito dahil sa tawag nito sa kaniya. "Is there something wrong?" maang na tanong niya sa babae. "Nothing sir," anito saka tumungo. Dahilan para mapag-aralan ito. Sa nakikita ay mukhang galing ito sa may kayang pamilya. Ngunit nagtataka siya kung bakit ito napasok sa kompaniya niya. Halos hindi mapakali si Kendra dahil kahit hindi tignan ang kasama ay batid niyang nakatitig sa kaniya ito.  Mas lalong nainis nang tila kay bagal ang elevator. Nang maramdaman ang pagsundot sa kaniyang likuran. Halos matulos siya sa kinatatayuan. Napalunok ng sunod-sunod. Mas lalong dumiin ang nakatusok sa kaniyang likod. Kaya inipon ang lakas saka binalingan ito. "What do you think you—" putol na baling sa lalaki pero nabigla siya nang makita ang isang matandang babae hawak ang tungkod nito na siyang sumusundot sa kaniyang likod. Bigla ay nahiya siya sa ginawa at bumaling sa kasamang lalaki na nasa kabilang panig na sa pagkakataong iyon ay natawa na sa kaniyang ginawa. Mas lalo tuloy iyong naging guwapo. Hindi napigilang irapan saka tumungo. Ganoon na lamang ang saya nang bumukas ang pintuhan. Mabilis na lumabas ngunit nagtaka dahil mukhang hindi lumabas ang lalaki dahilan para mapalingon siya at nakitang inalalayan nito ang matandang babae. Bigla ay muling nahiya at may umahong paghanga sa ginawang iyon ng boss. Lalo pa at bakas sa mukha ng matandang babae ang galak sa ginawa nito. Saktong maglalakad ulit nang nagtaas ang mukha ng boss at nagtama ang kanilang mga mata. Bigla itong nahinto at nakapamulsang tumitig sa kaniya. Hanggang sa sumilay ang ngiti sa labi nito na nagpabalik sa kaniyang kamalayan.  Mabilis na sumimangot at inirapan ito saka tumalikod at nagtuloy sa pagtungo sa opisina nila. Pagpasok ay agad siyang sinalubong ni Angie. "Girl, have you heard the news?" Agad na bungad nito. "Ha? Ano 'yon?" kunot noo na tanong rito. "Here," anito sabay abot sa isang tila invitation. "What is this?" maang na turan dahil hindi malaman kung bakit may invitation pa. "For the company foundation. God, every year ito ang inaabangan ko dahil—" putol na pambibitin nito sa kaniya. "Ano?" aniya nang tila wala itong balak sundan ang sinasabi nito. Kung kailan naging interesado siya sa sasabihin nito ay saka pa siya nito bibitinin. Bigla itong tumawa. "Oy! Mukhang interesado?" tudyo nito kaya nainis tuloy siya rito at tinungo na lang ang desk niya.  "Well, it's a company gathering. So, I am interested. Ngayon tell me, anong meron sa company foundation?" pasimpleng diga rito. Muling tumawa Angie. "Ang sosyal kasi girl, doon lang ako nagiging tao," anito. "That's it?" maang turan. Muli na namang tumawa si Angie. "Basta, secret," anito na mas lalong nagkakuha ng atensyon niya. "Ewan ko sa'yo?" banas na turan rito sa nakatawa pa ring si Angie. Nang biglang bulabugin sila nang pagsungaw ng sekretarya ng boss nila. "Yes?" tinig ni Mrs. Fernandez rito. "For Miss Singson," anito sa isang papel. Agad na pumasok ito at nilapag sa harap ang naka-staple pang papel. Agad na binuklat iyon at tinanggal ang stapler at binasa ang nakasulat. Halos umakyat sa ulo ang lahat ng dugo at mabilis na pinilas iyon. "Ten million for my virginity," usal sa sarili saka mabilis na tinungo ang pintuhan. "Hoy, Kendra. Saan ka pupunta?" tawag ni Angie sa kaniya pero mabibilis ang hakbang niya. Nabigla ang sekretarya ng boss nang bigla siyang sumunod rito. "Where is he?" agad na tanong nito at wala siyang pakialam kung nakataas pa ang kilay. Hindi na niya hinintay na sumagot ito at agad na tinungo ang pintuhan sa opisina ng boss. Nabigla ito nang makita siya at ngumiti. Agad na sinaboy rito ang hawak na pilas-pilas na papel. Tumawa si Darius sa ginawa ng babae. Saka hinawakan ang baba niya. "Try me Kendra, you'll going to like it!" panghihimok nito. Napangisi si Kendra. "Sa tingin mo kapag nabitak ang hymen ko kayang i-rugby o mighty bond? Sa s*x, walang trial and error Mr. Mauritius. Tandaan mo iyan." maigting na wika sabay ng nakakamatay na irap rito.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD