[BOOK 3]: Life and Death

Chapter 2

Chapter 2ARLYKA ZANE  POV:

Kinuha ko ang phone ko sa bulsa ko at tinawagan ang number ni Kuya.

"Kuya"

["May problema ba, hime?"] I gave him a sigh "Kuya, we have a problem..."

["problem? after 15 years, may problema na naman"]

"yeah, she's back"

["who? si Megan ba? Akala ko tapos na ang lahat tungkol sakanya?"]

"not Megan, kuya..." hindi si Megan, kundi ang mas malala pa sakanya.

JOHAN ZYRIL POV:

"Kuya, kinuha mo ba yung libro ko sa kwarto ko?" naoakunot ang nuo ko sa sinabi ng kapatid ko

"No, alam mo naman na hindi ako nangingialam ng mga gamit ng iba"

"Tch, whatever. Then who the hell stole my precious book?" I glared at her

"watch you mouth Zanie. Marinig ka nina Mom, baka namisplace mo lang. Hanapin mo ulit"malamig na sabi ko

She's Jordan Zanie, my  younger sister. Sometimes, we have the same attitude, ang pagiging malamig sa ibang tao, and sometimes we cursed a lot at bawal 'yun dito sa bahay, dahil nga kaynila Mom and Dad. They are too strict especially si mom, but we understand kung baki sobrang strict nil sa amin at dahil ayaw lang nila na mapasama kami. That’s what parents do, kaya wag kayo magreklamo kung sobrang strict ng parents niyo sainyo. They just want you to be in the right path.

Biglang may kumatok sa pintuan, at bumukas din ‘yun. Katulad ni Mom, hindi rin kami mahilig ni Zanie na kumatok or kami ang magbubukas ng pintuan, nakakatamad kaya -.-. Si Dad lang pala "Kids, we need to talk for a while" tumingin kami ni Zanie sakanya

"What is it, Dad?" Zanie asked

"It's about your birthday, Zanie. If you don't mind, we will just have a simple family dinner" mahinahon na sabi ni Dad. Dad is weird. Never niya gugustuhin na simple an gang birthday ni Zanie especially sweet sixteen ng bunso namin. Napansin ko na napangiti nang malawak si Zanie sa naging suggestion ni dad.

"Thanks God at naiisip mo rin 'yan, Dad. But why? I like your idea, dad but you are weird. You never do that to my previous birthdays " Zanie said. Dad looked at me with concern eyes

"We'll just talk about it in other time. Matulog na kayo, dahil may pasok pa kayo bukas." tumango nalang kami ni Zanie

"and if you are looking for your precious book, Zanie, t's on the veranda. Naiwan mo doon yesterday" hinalikan niya kami isa isa sa noo at umalis na sa kwarto.  Napatampal siya ng kanyang nuo. "Fudge, oo nga pala" mahinang sabi niya

Tinignan ko siya at napailing, “pinagbintangan mo pa ako na pinakialaman ko ang libro mo" masungit na sabi ko

"I’m sorry, kuya. Goodnight" then she kissed my cheek and left. I just smiled, kahit ganon si Zanie, she's sweet and lovable and most of all fragile and vulnerable. Kaya as mush as possible iniingatan namin siya, kaya halos nagrereklamo siya dahil sobrang higpit namin sakanya lalo na ako, pero hindi niya kami masisisi. Bunso siya at babaeng anak pa kaya kailangan niya ng dobleng ingat.