แผลของท่าน
1017 Words
“มิได้ หน้าที่ของกุ้ยฟางคือรับใช้ผู้เป็นสามี” หญิงสาวว่าแล้วก็อายม้วน พยายามหลบสายตาคมๆ ของอีกฝ่าย และสายตานางพลันได้เห็นรอยแผลเป็นที่แผ่นหลังเขา มองแล้วจึงนึกกลัวจับจิต
“แผลของท่าน!”
ซูกุ้ยฟางหลุดปากออกไป ยามนั้นเกิดความเงียบครอบงำในห้องอาบน้ำ
เสียงถอนหายใจแรงๆ ดังขึ้นอีกหน คราวนี้ซูกุ้ยฟางจับสัญญาณความเครียดได้
“ผู้น้อยขออภัยที่กล่าวเรื่องไม่สมควร”
“เยี่ยงนั้นรึ เจ้าแสร้งทำราวกับไม่ล่วงรู้ว่าแผลของข้าได้มาอย่างไร”
“หามิได้ ผู้น้อยคาดว่าคงเกิดจากการทำศึกสงคราม”
“ฮ่าๆๆ ข้าอาจมิเก่งกาจได้ฉายาว่าเป็นเทพสงครามแห่งแคว้นเจ้า แต่มีฝีมือนั้นพอตัว ไม่เคยได้รับบาดเจ็บหนักเจียนตายสักครั้ง ยกเว้นก็แต่เมื่อสิบกว่าปีก่อน ที่ถูกคนในตระกูลใหญ่ลงโทษอย่างไม่ยุติธรรม!”
ซูกุ้ยฟางได้ยินแล้วจึงรีบเปลี่ยนเรื่อง นางไม่อยากให้บรรยากาศหอมหวานเปลี่ยนเป็นตึงเครียด
“ท่านแม่ทัพ ดื่มน้ำผึ้งเพื่อให้ชุ่มคอและผ่อนคลายดีไหมเจ้าคะ และยังมีของว่างที่ท่านชอบด้วย ทั้งเมล็ดถั่ว องุ่นแห้ง และแป้งจี่”
“ไม่ละ ข้ารู้สึกแปลกๆ ตั้งแต่เจ้ายกของว่างและน้ำชามาให้ดื่มเมื่อครู่”
หญิงสาวได้ยินเช่นนั้นพลันเหงื่อแตกด้วยกลัวความผิดที่ตนกระทำ
“ถ้าอย่างนั้นท่านแม่ทัพให้ผู้น้อยช่วยทำให้สบายเนื้อสบายตัวเถิดเจ้าค่ะ” นางกล่าวแล้วจึงบีบนวดหัวไหล่เขาและขับร้องเพลงไปด้วย
สตรีที่มาจากตระกูลคหบดีขับกล่อมเพลงหวานหูให้แม่ทัพหนุ่มฟังอย่างสำราญใจ จนเขาถึงกับเคลิบเคลิ้ม ทั้งสัมผัสจากนางก็นุ่มนิ่มชวนให้เขาคิดเป็นอื่นไม่ได้ นอกจากอยากจับนางกดและข่มเหงให้สาสมใจ
“เจ้าช่างเป็นสตรีที่น่ามองอย่างไม่รู้เบื่อ”
“ผู้น้อยอยากเป็นเช่นนั้น สตรีที่ท่านแม่ทัพมองด้วยสายตาหวานซึ้ง” ซูกุ้ยฟางหว่านเสน่ห์เต็มที่ พอช่วยถูแผ่นหลังกว้างนางก็ทำมือซุกซนเอื้อมไปข้างหน้า แสร้งทำทีเผลอลูบแผงหน้าอกแน่นๆ ของเขา
“เจ้ากำลังกระทำสิ่งใด”
“คือ...อยากช่วยท่านแม่ทัพล้างเนื้อล้างตัว”
“แล้วอยู่ข้างนอกเช่นนั้นจะดีหรือ ลงมาอยู่ในอ่างด้วยกันกับข้าน่าจะสะดวกกว่า” เขาเอ่ยแล้วจึงลุกขึ้นยืนเต็มความสูง
ในห้วงเวลานั้นซูกุ้ยฟางตะลึงพรึงเพริด ถึงจะเห็นเขาเปลือยกายบ่อยครั้ง แต่ในช่วงเวลาเช่นนี้ที่นางเองเริ่มมีอารมณ์หวามไหว จึงช่วยไม่ได้ที่จะมือไม้อ่อนและร่างกายร้อนรุ่มไปหมด
“อะ อุ๊ย ว้าย...ทะ ท่านแม่ทัพ”
ภาพต่อมาคือซูกุ้ยฟางเข้าไปอยู่ในอ่างอาบน้ำกับหยางอี้คัง และหน้าอกหน้าใจนางสัมผัสเข้ากายแกร่งซึ่งอุ่นจัด
“นี่เป็นแผนของเจ้ารึ นางจิ้งจอกน้อย”
“โอ้ ไฉนท่านแม่ทัพกล่าวหาข้าเช่นนี้”
“ฮ่าๆๆ ตั้งแต่โตเป็นหนุ่ม ข้าไม่เคยเห็นสตรีนางใดกล้าหาญและเจ้าเล่ห์เช่นเจ้า”
“ท่านแม่ทัพ!” ซูกุ้ยฟางแกล้งส่งเสียงดัง นางมองค้อนคนรูปหล่อ
“จะอาบน้ำกับข้าหรือว่าแค่อยากกอดกันอยู่อย่างนี้”
เมื่อถูกเขาเตือน นางจึงค่อยๆ ขยับตัวห่างจากกายแกร่ง หากมิวายทิ้งหางตาคอยชำเลืองมองเขา
“เจ้ามีกลวิธีใดที่จะช่วยทำให้ข้าผ่อนคลาย วานบอก”
“เมื่อครู่ผู้น้อยนวดให้ท่านแล้ว ต่อจากนี้เห็นจะเป็นการใช้วารีบำบัด”
บทที่ 8
วิชาวารีบำบัด
หัวคิ้วเข้มๆ ของหยางอี้คังขมวดเข้าหา กระนั้นเขาก็ผ่อนคลายลงมาก เมื่อซูกุ้ยฟางเริ่มเปลื้องเสื้อผ้าที่มีอยู่น้อยชิ้นของนางออกจากร่าง
“ผู้น้อย...อุ๊ย”
นางว่าแล้วหัวเราะด้วยจริตน่าชม ยามนั้นมีเพียงเอี๊ยมสีแดงลูกท้อปกปิดถันคู่งามเอาไว้ แต่เขาไม่อาจหยุดความคิดตัวเอง ผิวกายสาวและเสน่ห์ของสตรีนางนี้มัดใจเขาจนดิ้นไม่หลุด
“เจ้าจะสอนข้าว่ายน้ำในอ่างอย่างนั้นหรือ”
“หามิได้ มันเป็นการเคลื่อนย้ายร่างกายเจ้าค่ะ” นางว่าแล้วจึงขยับตัวเข้ามาแนบชิดกายแกร่ง แม้จะตื่นเต้น แต่จำเป็นต้องกระทำ โอกาสงามๆ เช่นนี้ซูกุ้ยฟางมิยอมให้หลุดมือไปแน่
แรกเริ่มนางพาเขาหมุนตัวในน้ำช้าๆ แล้วต่อด้วยการย่อตัวลง สลับยืดตัวขึ้นด้วยการเขย่งปลายเท้า หยางอี้คังอมยิ้มพึงใจแม้จะรู้สึกพิลึกพิลั่น แต่ก็กระทำตามโดยไม่คัดค้าน
“ท่านแม่ทัพ จับมือผู้น้อยสิเจ้าคะ” นางบอกเขา ในขณะที่หันมาเผชิญหน้ากัน จากนั้นจึงถอยหลังไปครึ่งก้าว สองมือเรียวเกาะแขนกำยำไว้แน่น ก่อนจะค่อยๆ หงายหลังลงสู่ผิวน้ำ พร้อมขอให้เขาดึงร่างบอบบางไปสู่อกแกร่ง
“เจ้าต้องการเช่นนี้อย่างนั้นรึ”
“ไม่ใช่แค่หนเดียว เราต้องทำหลายๆ หน เพื่อช่วยให้ผ่อนคลาย เป็นการยืดตัว ยืดแขน”
“ฮ่าๆๆ เจ้าต้องการร่ายรำในน้ำก็ไม่บอกข้า ได้...หากนิยมเช่นนี้ ข้าจักทำให้ถึงใจเจ้าอย่างที่สุด”
เมื่อชายหนุ่มกล่าวจบจึงหมุนร่างนางให้ไปอยู่ข้างหน้า แล้วจับเอวบางของซูกุ้ยฟางพาเคลื่อนไปทางซ้ายทีขวาที และร่างกายของเขากับนางที่มีเพียงอาภรณ์เนื้อบางเบาสวมใส่อยู่มันมิอาจปิดกั้นอารมณ์ของทั้งคู่
ซูกุ้ยฟางร้อนผะผ่าวไปทั้งร่าง เมื่อสัมผัสได้ว่าแก่นกายเขาผงาดขึ้นนางยิ่งชอบใจ คราแรกอยากเห็นให้เต็มตา เพราะในถ้วยน้ำชากับของว่างที่ยกไปให้ชายหนุ่ม นางผสมสมุนไพรชั้นยอดเพื่อเพิ่มกำหนัดเอาไว้ ซึ่งฝูบ่าวรับใช้ได้ปรุงมันขึ้นมาจากสูตรลับของตระกูลซู
“โอ้ มันได้ผล!”
“เจ้าหมายถึงสิ่งใด กุ้ยฟาง”
เขาถามพร้อมหมุนร่างของนางให้มาเผชิญหน้ากัน และซูกุ้ยฟางเซเล็กน้อย ก่อนโผเข้าไปซุกซบที่อกแกร่ง
- Writer
