แกร๊ก...
ส้มโอจานโตเนื้อแน่นตามคุณสมบัติของดีประจำจังหวัดถูกวางลงตรงหน้า พร้อมๆ กับทรวงอกแนบชิดที่ใกล้เจ้านายสุดหล่อจนเกินควร เป้าหมายน่ะเหรอก็อยากให้เขาเห็นน่ะสิว่าชุดนี้มันเหมาะกับเธอมากมายแค่ไหน
ทิเบตตื่นจากภวังค์เพราะเสียงจานกระทบพื้นโต๊ะเบาๆ และความอุ่นวาบที่อยู่ไม่ห่างตัวก็ทำให้เขาหันขวับกระชั้นชิดก่อนลมหายใจจะติดขัดเพราะตื่นตะลึงกับบางอย่างที่อยู่ใกล้ระดับสายตา น้ำลายเหนียวหนืดติดคอจนแทบจะกลืนไม่ลง เพราะไม่เพียงว่าสิ่งนั้นจะหยุดนิ่งแต่กลับเคลื่อนไหวตัวเองไปมา จากซ้ายไปขวา ขวามาซ้าย หยอกเย้า ยั่วยุ ให้เขาไม่อาจกดสายตาให้พ้นไปจากสิ่งนั้นได้ เขาจึงทำได้เพียง...
“คุณผู้ชายขา... ไม่สบายหรือเปล่าคะ”
“ไม่... ฉันไม่ได้เป็นอะไร แค่นอนน้อยน่ะ ปวดหัวนิดหน่อย”
เสียงของบัวหล้าดังชิดอยู่ข้างกาย ให้เขายิ่งจินตนาการล้ำเลิศว่าขณะนี้ส
