‘น้องใช่ไหมคะที่จะมารับงานของพี่’ ผู้หญิงไทยรูปร่างเล็กแต่สวยมากในความคิดของเธอที่ปรากฏอยู่ในกล้องเว็บแคมเอ่ยถามมาก่อน จากคำพูดและสายตาที่สื่อออกมาก็ทำให้เธอไว้ใจได้ 50% เพียงพอที่จะเจรจาต่อ
‘ใช่ค่ะ หนูรับจ้างทุกอย่างที่หนูทำได้ หนูพอใจ คุณพอใจ ถ้าตกลงกันได้ก็โอเคค่ะ’ เธอตอบคำถามไปแบบนั้นไม่ได้ต้องการจะกวนอารมณ์คนที่อยู่ไกลถึงอเมริกา แต่เพราะนั่นคือความจริงที่สุด ในเมื่อเธอมีงานมาให้เลือกแบบนี้เธอก็ควรจะเป็นฝ่ายเลือกบ้าง ไม่ใช่ให้งานเลือกเธอพ่วงกับนมคู่โตอยู่ตลอด
‘หึหึหึ... เงื่อนไขแปลกดีเนอะ แต่พี่ชอบนะตรงๆ ดี แล้วไงล่ะ เราพอใจในงานที่พี่จะให้ทำหรือเปล่า และพี่ต้องถามย้ำว่าเราจะทำได้หรือเปล่า พี่ต้องการคนที่ไม่ถอยและเดินหน้าทำงานให้พี่จนสำเร็จ ไม่ทิ้งพี่กลางทางเหมือนที่บริษัทนักสืบเจ้านี้ทิ้ง’
คำถามปนความรู้สึกบางอย่างที่เธอบอกกับตัวเองว่ามันคือ ‘การขอร้อง
