Spy Acting agent 1 (Daisy Devera)

Chapter 4

Gigil na gigil ako sa pinsan ni Senyorito, apakayabang! Kung barilin ko kaya ang bunganga nya. Dyosko akala niya ang gwapo niya sa itsura nyang yun, kahit sa panaginip diko yun magugustuhan. Ayoko pa naman sa lalaking may nunal sa taas nang labi parang bangaw kalaki. Kung siya na lang natitirang lalaki sa mundo magsasarili na lang ako! Gigil na gigil akong nagdidilig nang halaman nang bigla may nagsalita sa likod ko.

"Hoy! desyang tawag ka ni senyorito.. Ayiii!" sinundot sundot pa ang baywang ko. Tinutukso ako nang lukaret na mimi na to. Tinignan ko siya nang masama.

"Wag mo nga akong itukso tukso kay senyorito. Mamaya may makarinig sayo magalit pa yun sa akin mapapalayas na talaga ako sa mansyon niya." inirapan ko siya sa panunukso niya sa akin. Sayang ang tatlong milyon pag nagkataon. Tumalikod ako para ipagpatuloy ang ginagawa ko, nakalimutan kong pinatatawag pala ako ni senyorito.

"Bakit hindi mo ba type si senyorito desyang?" tanong ni mimi. Hindi ko sana siya sasagutin pero kinukulit ako. Bakit ko sasabihing gusto ko siya e, wala naman akong pag asa sa isang tulad niya.

"Hindi ko type yun noh! Kahit kaylan diko yun magugustuhan." sinundot at kinurot kurot ako ni mimi pero diko pinansin. Nagpatuloy parin ako sa pagsasalita.

"Saka my god walang ka appeal appeal sa akin, ang isang D-dy....! diko naituloy ang sasabihin ko dahil paglingon ko sa likuran ko naka sandal si Senyorito Dylan sa pader nakatingin sa akin. His hands in the pockets of his short and frowning looking at me.. Patay ka desyang katapusan mo na girl! Ngumisi siyang nakatingin sa skin. Ang lakas ng kaba ko, nakakahiya. Hindi naman totoo yung mga pinagsasabi dyosko.

"A-m... exit muna po ako senyorito, may ginagawa po pala ako sa kusina. Des kaya mo na yan." bulong niya sa akin. Sinamaan ko siya nang tingin. Pahamak tong lukaret na to e! Paglingon ko kay senyorito nakangisi parin siya. Tinitigan ako at pinanliitan nang mata.

"Tapos ka na? Come to my room. I will ask you to do something. Hurry up. I don't want to be kept waiting!" Tumalikod agad siya. Sumunod naman ako agad. Nasa likuran niya ako nang bigla siyang huminto at nilingon ako. Huli na para huminto ako dahil tumama na ang mukha ko sa dibdib niya napapikit ako. Aww, ang bango bango naman nang pader. Amoy na amoy ang mamahaling perfume na gamit niya. Pinitik niya ako sa ilong.

"Aray...!" pinitik ni senyorito ang ilong ko. Tinakpan ko ang ilong ko. Ang sakit nun ah!

"I'm not your type, Right?"ngising saad niya. Pang aasar niya sa akin.

"Po..? Ano pong ibig nyong sabihin senyorito?" maang maangan kong sabi.. Alam ko naman kung anong sinasabi niya. Nakakahiya ang mga pinagsasabi ko, hindi kinaya nang powers ko.

"Don't worry, I will never like you too." painsultong sabi niya. Aww sakit nun ahh.. Napahiya ako sa sinabi niya. Alam ko naman hindi siya magkakagusto sa akin sino ba naman ako sa tingin niya isang maid niya lang naman. Hindi na kailangan ipamukha pa sa akin yun. Naiiyak ako.. Hindi ako makatingin sa kanya. Tumawa ako to hide my feelings..

"Hindi mo na kailangang ipamukha sa akin senyorito, alam ko naman po yun. A-nu po i-pag uutos nyo po para magawa ko na." nauutal sa galit sa kanya. Susukuan ko na ata ang tatlong milyon. Ipapasa ko na sa ibang agent ang misyon ko sa knya.

Pinaglinis lang pala niya ako nang kwarto niya, binilisan kong linisan para makaalis agad sa kwarto niya. Paglabas ko nang kwarto niya, siya namang paglabas din ni senyosito sa office niya. Nagkatinginan kami pero umiwas agad ako, kita kong may lungkot sa mga mata niya.

"Tapos na po ako senyorito, may ipag uutos pa po ba kayo? kung wala na aalis na po ako.."sabi ko pero diko siya tinitignan, nakatingin ako sa baba sa floor... Ayoko ngang tignan baka ipahiya nanaman ako di ako makapagtimpi mabaril ko pa bibig niya.

"Wala na." tumango lang ako ayokong sagutin siya. Tumalikod na ako para bumaba at pumunta sa kusina. Pagpasok ko, naabutan ko si mimi nagmemeryenda. Nakatingin siya sa akin na parang gustong makitsismis.

"Desyang anong nagyari kanina? Anong sabi sayo ni senyorito? pinagalitan ka ba?" Mosang talaga to kahit kilan, umupo ako at kumuha nang tinapay. Ayokong magkwento. Kakalimutan ko na lang yung sinabi sakin ang sakit e,

"Wala namang sinabi si senyorito. Pinaglinis lang ako sa room niya?" sabi ko na lang para dina mangulit. Mosang na mosang pa naman ito.. Pinagpatuloy ko ang pagkain ko nang tinapay..

Malalim na ang gabi dipa rin ako dinadalaw nang antok, anong oras na lampas 11pm na Iniisip ko yong misyon ko dito kung paano mapapadali. Nagpasya akong lumabas para uminom ng gatas baka sakaling antukin ako.. Nakasuot akong ternong pantulog, maikling short at spaghetti ang pang taas. Pag pasok ko sa kusina diko na inabalang iswitch ang ilaw, may ilaw naman ang ref kya ok na.. Kumuha akong baso at binuksan ko ang ref para kunin ang gatas. Nilagyan ko nang gatas ang baso, sumandal ako sa sink at uminom nang gatas.. Pagtingin ko sa pader may nakasandal dun lalaki si senyorito ang nakasandal sa pader. Sa pagkabigla ko nagkanda ubo ubo ako dahil sa pag inom ko nang gatas. Nilapitan agad ako ni senyorito at kumuha nang tubig. Binigay sakin ang basa na may laman nang tubig. Ininom ko naman agad iyon, naramdaman ko ding hinihimas himas niya ang likod ko.. Lalo akong napaubo sa ginagawa niya.

"Relax yourself." bulong niya sa tenga ko. Huminga akong malalim.. Ang lakas din ng t***k nang puso ko. Naturingan akong Spy acting agent nang bansa pero nabobobo ako pag itong lalaking ang kaharap ko. Anong ngyari?

"Are you okay now?" tumango ako.

"Salamat po." pabulong kung wika

"Nagulat ba kita? I'm sorry." napatingin ako bigla sa kanya. Nagulat ako nagsorry siya. Tinitigan ko siya kahit madilim kitang kita ko ang mga mata niyang magaganda. Sobrang pogi nang lalaking to, kmukha niya si Leonardo Corredor ang pogi. Pero mas pogi etong kasama ko syempre.. Bumaba ang tingin ko sa labi niya. Ano kayang feeling mahalikan nang isang bilyonaryong Dylan Walton.

"Are you done fantasizing me. Hmm?" he smirked. Nahiya ako sa ginawa ko. Uminit ang buo kung mukha sa kahihiyan. Aalis na sana ako pero bigla niyang hinigit ang batok ko. Ang lapit lapit nang mukha niya sa mukha ko, kita kong lumunok siya napalunok din ako. Halos dikit na dikit ang labi nmin pero, pinagtataka ko bakit hindi pa niya ako halikan. Bakit ang tagal?

"You don't like me. Right? at wala akong ka appeal appeal sayo. Am I correct?" pang aasar niya sa akin. Halos maduling ako nong tinitigan ko siya sa mata.

"Hahalikan mo ba ako o hindi senyorito?" hamon ko sa kanya. Dahil kanina pa ako nanggigigil sa labi niya.

"What if I kiss you, is it ok with you?" paos niyang tanong. Inilapit ko lalo ang mukha ko sa kanya.

"Ang tagal naman po." natawa siya sa sagot ko. Pero ang hindi ko inaasahan ang biglang paghalik niya sa akin. Hinalikan niya ako nang madiin, sinibasib niya ako nang halik at tinutugon ko naman. This is my first kiss, but I quickly learned how to respond. Nagulat ako nang may narinig akong padating. Itinulak ko siya, aalis na sana ako pero pinigilan niya ako. Hinila niya ako sa sulok at sinibasib ulit nang halik...