Dumiretsong ibinagsak ni Gretel ang sariling katawan sa malambot na kama na inihanda para sa kanya ng kanyang Manay Dolce. Hindi pa rin siya makapaniwalang natikman niya sa huling pagkakataon ang naturang labi ng binata. Niyakap niya ang throw pillow. Damn, namiss niya si Zairus. Hindi bale, magkikita naman sila nito ulit bukas. Panigurado iyon. Nang biglang tumunog ang kanyang cellphone na bagong bili ng kanyang Manay Dolce. Si Alvira ang tumawag.
"Yes, Avi."
"Gosh, Gretel! Alam mo bang halos mabaliw na ako sa kakaisip sa'yo!" bulalas ng kabilang linya.
Napangisi si Gretel. "Lukaret! Mabuti na lang at hindi ka tuluyang nabaliw," sagot niya rito pero sa seryosong tinig.
"Hindi pa naman, pero sobra kong namiss ang supladitang katulad mo," ani ni Alvira sa kaibigan.
"I missed you too
