CHAPTER 34
“Hinihiwalayan mo na ba ako?" garalgal kong tanong.
Huminga siya ng malalim. Pinunasan niya ang luha niya bago niya ako muling hinarap.
Natatakot ako sa kanyang sasabihin. Sana hindi, sana hindi niya ako bibitiwan kasi hindi ko iyon kakayanin.
"Kung iyon ang tanging paraan para muli natin maayos ang ating buhay, kahit gaano kasakit ay kailangan kong gawin. Kailangan muna nating maghiwalay."
"Ano? Isinusuko mo na ako?”
Bumagtas ang luha sa kanyang pisngi. “Iyon ang tama at dapat sa ngayon.”
“Ayaw ko! Hindi ko kakayanin. Please Brad, huwag kang magsalita ng ganyan." Tuluyan na akong napaluha.
"Sa alam mo ba madali sa akin ito? Ako itong bumibitaw sa'yo e. Nasa akin yung guilt na sumuko. Nasa akin yung sakit nang unang bumitaw.”
“Hindi Brad, hindi mo magagawa sa akin ‘yan.
