หากเป็นผู้อื่นคงมองว่าจางเหนียนหวาดระแวงเกินไป ทว่าสัญชาตญาณของนางกลับร้องบอกว่ามีบางสิ่งกำลังจะเกิดขึ้น
“คุณหนู! เกิดเรื่องใหญ่แล้วเจ้าค่ะ!”
เสียงตะโกนอย่างแตกตื่นจากด้านนอก ส่งผลให้ผู้ที่ตกอยู่ในห้วงภวังค์สะดุ้งสุดตัว ชิวชิวเองก็ตกใจไม่แพ้กัน
“ตะโกนเสียงดังโวยวายไปไย คุณหนูตกใจหมดแล้วเห็นไหม” ชิวชิวหันไปเปิดประตูแล้วตำหนิผู้ที่วิ่งตาตื่นมาจากด้านนอก
“มีเรื่องอันใด” จางเหนียนอยู่ในห้องนอนถามเสียงเรียบ ไม่อยากเสียเวลาฟังชิวชิวตำหนิอีกฝ่าย
“คะ...คุณหนูสามถูกวางยาพิษเจ้าค่ะ!”
“เจ้าว่าอันใดนะ!” นางเบิกตากว้างด้วยความตกใจ “น้องหญิงสามถูกโทษกักบริเวณอยู่แต่ในเรือน นางจะโดนวางยาพิษได้อย่างไรกัน!”
“ข้าเองก็ไม่ทราบรายละเอียดเจ้าค่ะ รู้เพียงแค่ว่าตอนนี้นายท่านสั่งเรียกทุกคนในคฤหาสน์ไปรวมตัวกันที่เรือนกลาง ห้ามขาดไปแม้แต่คนเดียว” สาวใช้หน้าเรือนละล้าละลังราวกับทำอันใดไม่ถูก คาดว่าผู้คนในคฤหา
