มุมปากของสาวใช้ในชุดสีเขียวซีดถึงกับกระตุก เด็กสาวผู้นี้เช็ดทั้งน้ำตาและน้ำมูกของตนเองแล้วยังคิดจะคืนให้นางทั้งอย่างนี้ ไม่รู้ว่าตั้งใจหรือว่าซื่อบื้อจนเกินไปกันแน่!
“ไม่เป็นไร เจ้าเก็บไว้ใช้เองเถิด” นางจำเป็นต้องพูดแบบนั้นเพราะอยู่ต่อหน้าจางเหนียน
“ชิวชิว เจ้าออกไปส่งเสี่ยวซู่ด้านนอกที”
“เจ้าค่ะ คุณหนู” ชิวชิวค้อมศีรษะรับคำ ถึงอย่างไรนางก็นับว่าเป็นสาวใช้ที่สนิทและใกล้ชิดกับจางเหนียนมากที่สุด ยามที่พาเสี่ยวซู่เดินออกไปจึงยืดอกเชิดหน้าอย่างภาคภูมิใจเต็มที่
“พ่อบ้านหม่า แล้วเจ้ามาหาข้าด้วยเรื่องใด”
หญิงสาวดึงความสนใจมายังหม่ารุ่ย ถึงแม้ว่าเขาจะแสดงตัวว่าอยู่ฝ่ายนางแล้วก็ไม่ได้หมายความว่านางจะเชื่อใจเขาอย่างสนิทใจ
“อีกสามวันจะมีคณะนักดนตรีจากเผ่าเร่ร่อนเดินทางมาจัดแสดงในเมืองหลวง นายท่านฝากข้ามาถามคุณหนูรองว่าท่านอยากจะไปชมหรือไม่”
ช่วงนี้บิดาของนางคงไม่อยากไปพบปะผู้คนในที่ทำงาน เรื่
