สิบหก
เยี่ยมเยือนคนเจ็บ
ณ เรือนคุณหนูใหญ่ คฤหาสน์สกุลจาง
“ฮือ... เหม่ยเอ๋อร์ โธ่...เหม่ยเอ๋อร์ของแม่”
จางเหนียนกับชิวชิวที่เพิ่งเดินทางมาถึงได้ยินเสียงร้องไห้ของฮูหยินสี่ดังออกมาจนถึงด้านนอก คาดว่าอาการบาดเจ็บของจางเหม่ยน่าจะหนักหนาเอาการ
“ชิวชิว หากคนเข้าไปด้านในมากเกินไปอาจทำให้ท่านแม่สี่ยิ่งสับสนและตกใจ เจ้ารออยู่ด้านนอกก่อน ไม่ต้องเข้าไป”
“คุณหนูรอง คุณหนูใหญ่อยู่ด้านในน่าจะมีแผลและเลือดมากมาย ท่าน...ท่านจะไหวแน่หรือเจ้าคะ” ชิวชิวเอ่ยถามอย่างเป็นห่วง
หญิงสาวยกมือตบไหล่ผู้ถามเบาๆ นางผ่านความตายมาถึงสี่ครั้ง แถมยังเคยเผชิญหน้ากับสงครามมาแล้ว เรื่องเลือดและบาดแผลแค่นี้ย่อมไม่อาจทำให้สะดุ้งสะเทือน แต่ชิวชิวไม่เหมือนกับนาง ก่อนหน้านี้แค่หกล้มเลือดออกหน่อยก็ทำท่าจะเป็นลม ถ้าต้องมาเห็นจางเหม่ยในสภาพนี้คงทนไม่ไหวแน่
“ประเดี๋ยวข้าออกมา”
“จะ...เจ้าค่ะ” นางกลืนน้ำลายเฮือกก่อนจะเดินไปยืน
