บทที่15
“น้องหญิง เจ้าออกไปพบแม่ทัพจางหน่อยเถอะ” อู่ไท่จง รีบร้อนมายังเรือนนอนของน้องสาวเมื่อทราบว่าสหายมาของพบนาง แต่นางไม่ยอมออกไปพบ จางชานฟงมานั่งรออยู่เกือบสองชั่วยามแล้ว
“ท่านพี่ ท่านก็รู้ว่าข้ายังไม่หายดี ต้องนอนพักมากๆ เพื่อให้ร่างกายฟื้นตัว” นางไม่ได้โกหก นางยังคงง่วงนอน ยังขี้เซาอยู่ตลอดเวลา พอได้นั่งนิ่งก็เริ่มหาวแล้ว จางชานฟงมาแล้วอย่างไร เขาอยากมาก็มาไม่ได้แจ้งล่วงหน้า มาตอนนางนอนกลางวัน เมื่ออยากพบก็รอต่อไปเถอะ
“แต่ปล่อยให้ชางฟงรอแบบนั้นไม่ดี อีกอย่างเขาก็เป็นถึงแม่ทัพ ต่อให้เจ้าโกรธที่เขามีสตรีอื่นแต่อย่างไรเจ้ากับเขาก็เคยรักกันมาก่อน น่าจะนึกถึงความสัมพันธ์ครั้งในอดีต”
“ท่านพี่ เช่นนั้นข้าขอถามท่าน หากต้องเลือกระหว่างข้ากับสหายรักของท่าน ท่านพี่เลือกผู้ใด” เหมยตาฮวยรับผ้าเช็ดหน้าชุบน้ำเย็นมาจากชิงชิง พอได้เช็ดหน้าขาวนวลก็รู้สึกสดชื่นขึ้นมาบ้าง
“แน่นอนว่าเป็นเจ้า แต่ข้าไ
