ภาพของบานประตูที่ลอยกระเด็นไปยังอีกฟากหนึ่งของโถงทางเดินเหมือนกับภาพช้าในภาพยนต์ ร่างสูงใหญ่กำยำที่ย่างกรายออกมาจากห้องนอนเปลือยกายท่อนบนอวดแผงอกกำยำล่ำสัน ดวงตาสีน้ำหมึกยามแสงจากโคมไฟตกกระทบสาดประกายวาววับดุจคมกระบี่
ครั้นพูดถึงโจโฉ โจโฉก็มา[1] แต่มันเป็นการปรากฏตัวแบบที่เซียงรื่อไม่ได้เตรียมใจมาก่อน
ตามเนื้อเรื่อง ท่านเจ้าเมืองจะทวงบุญคุณและบังคับให้เขาเสพสังวาสกับนางทันทีที่ฝูหมิงฟื้น แต่ในเมื่อเธอเลือกที่จะถอยออกมาแล้ว เขาจะตามมาราวีอีกทำไมกัน!
ตุบ!
เสียงจากข้างตัวดึงดูดความสนใจของเซียงรื่อให้ตวัดสายตากลับมามอง ดวงตาสีม่วงสดกะพริบสองครั้งเมื่อพบว่ากู้เฉิงคุกเข่าลงบนพื้น
“ข้าสมควรตาย!” กู้เฉิงกล่าวด้วยสีหน้าเสียใจอย่างสุดซึ้ง “ข้าปล่อยให้เขาออกมาจากห้องของท่านเจ้าเมือง ทั้งที่ท่านเองก็กำชับไว้แล้ว...”
“เอ่อ...” มันไม่ใช่ความผิดของหนึ่งในแฝดสาม ใครจะนึกเล่าว่ายังไม่ทันที่เขาจะไปเฝ
