“คุณตรีจะยกโทษให้เธอไม่ได้เลยเหรอคะ”
“วันนี้ยังไม่ได้หรอก ลัดดาก็เห็นว่าเป็นเพราะเขา ผมถึงต้องตกอยู่ในสภาพนี้”
ถ้าวันนี้ยังไม่ได้ เขาจะหมายความถึงวันข้างหน้าอาจจะมีโอกาสยกโทษให้แม่ของเธอใช่หรือเปล่า หญิงสาวยังหวังว่าวันนั้นจะต้องมาถึง นารถลักษณ์ใช้เวลาหลังเลิกงานมาอยู่เป็นเพื่อนคนเจ็บ ดูแลเขาจนกว่าจะหมดเวลาเยี่ยมตอนสี่ทุ่มทุกวัน ที่จริงก็ไม่ได้อยากอยู่ใกล้คนอารมณ์แปรปรวนอย่างตรีศูลสักเท่าไร แต่เพราะตรีศูลดันเข้าใจผิดไปแล้วว่าเธอคือพยาบาลพิเศษจริงๆ
“คุณพยาบาลครับ ผมอยากเช็ดตัว”
“หา ! ได้ยังไงล่ะคะ”
จะบ้าเหรอ เกิดมาเธอยังไม่เคยแตะเนื้อต้องตัวผู้ชายสักครั้ง ขืนให้ทำอะไรแบบนั้นมีหวังความต้องแตกแน่ๆ
“ทำไมจะไม่ได้ล่ะ” ตรีศูลยังแสร้งทำเสียงขรึมหน้าโหด ที่จริงไม่ได้เหนียวตัวอะไรนักหนาหรอก แค่อยากแกล้งบางคนก็เท่านั้น เป็นพยาบาลพิเศษภาษาอะไร เล่นตัวชะมัด จะมาอยู่เป็นเพื่อนเขาได้แต่ละทีต้องรอ
