แต่คือ เขา ลุค คาเมรอน ผู้ชายที่ฉันมีใจให้ตั้งแต่เด็ก
“รสาแค่อยากพักสมอง” ฉันแก้ตัวเสียงอุบอิบ
“พักสมองเหรอ ที่นี่ช่วยได้?” ลุคยืดตัวยืนตรง เขาจ้องหน้าเพื่อนของเพื่อนอีกที หมอนั่นยังยืนเสนอหน้าไม่คิดจะถอยหนี เหมือนกำลังทำใจดีสู้เสืออย่างเขา และเสืออย่างเขาไม่ได้ใจดีแบบนั้นเสียด้วย
"ไม่ไปสนุกต่อเหรอ รออะไรอีก”
“เออ...” เขตขันธ์พูดไม่ออก แววตาคู่นั่นเหมือนต้องการเหยียบเขาให้จมดินมากกว่าต้องการเป็นมิตร
“รสาจะกลับแล้ว เขตไปสนุกกับเพื่อนๆ ต่อเถอะค่ะ” ฉันช่วยเขตขันธ์ ไม่อย่างนั้นสถานการณ์ตรงนี้อาจเปลี่ยนไปอีกแบบ ฉันเห็นแววตาของเขา มีไฟแลบออกมา หากเขตขันธ์ยังทะเล่อทะล่าอยู่ตรงนี้ เขาอาจเหลือแค่ขี้เถ้า
เขตขันธ์เดินย้อนกลับไปแบบงงนิดหน่อย
ท่าทาง ‘พี่ชาย’ ของรสาไม่เหมือนพี่ชาย แต่เหมือน ‘ผู้ชาย’ ที่สนใจเธอมากกว่า
ตอนที่ 13.เมื่อฉันถูกอบรม
“กลับเถอะ เธอควรนอนได้แล้วรสา” ลุคเดินนำ มีน้องสาวเพ
