Chapter 7
800 Words
"wag na.."
nagulat naman sila Armando pati na ang batang si Ella na kanina pa pala nakikinig sa kanila
"mag sasayang lang tayo nang oras at panahon kapag hinanap pa natin sya"
"te.. ka anong ibig mong sabihin?"
"bakit pa natin sya hahanapin, bakit pa tayo mag sasayang nang oras para lang madakip natin ang taong yun sayang lang ang pera at panahon natin sa kanya"
"ibig nyong sabihin ayos na sainyong maisara at maibasura na lang ang kaso nang kapatid ninyo at nang pamilya nito? paano ang bata ano na lang ang sasabihin nya?"
napaiyak na lang si Ella habang naririnig ang pinag uusapan nang dalawa
"hindi bat may negosyo sya rito sa pilipinas.. sa tingin nyo po ba chief hindi sya babalik rito?
maaring hindi sa ngayon o maaring taon bago sya bumalik pero babalik at babalik sya rito dahil naririto ang mga kayamanan nya"
napa isip naman si Armando saglit at saka nag salitang muli
"matagal pa yung panahon na yun.. baka pag dating nang araw na yun eh retiro na ako at hindi na mabuksan pa ang kaso"
lumapit naman si Roger nang bahagya at saka nag salita
"ako po Chief... alam ko pong bata pa po ako sa ngayon para makialam at pasukin ang ganitong kaso pero pangako ko po pag lipas nang taon ay mas magiging mahusay pa po ako
kasalanan ko po kung bakit sya nakatakas kaya nakiki usap ako na ako ang ideclara ninyong mag bubukas ulit nang kasong ito para maka bawi ako sa pamilya nang batang yun"
napatingin naman sa kanya si Amanda at Armando dahil sa labis na pag kagulat sa mga nasabi nito
"Ro.. ger"
"chief.. gagawin ko po lahat para sa susunod hindi na ako mag failed pa"
matapos ang pag uusap ay sumakay na sila sa kanikanilang sasakyan at saka umuwi na ngunit pagdating nila sa bahay ay nakita ni Amanda na lumabas si Ella mula sa loob nang kanyang sasakyan kaya halos natulala sya at hindi makagalaw sa kanyang kinatatayuan
"Ella.. anong ginagawa mo sa loob nang sasakyan?"
Halos manlaki ang mga mata ni Amanda nang makita ang kanyang pamangkin na marahang bumaba sa loob nang sasakyan at saka ito humarap sa kanya na namumugto ang mga mata
"sabi nyo tutulungan nyo akong bigyan nang katarungan sila mom and dad pero bakit parang mas gusto pa ninyo atang ibasura na lang ang kaso nila at hayaan na lamang ang pagkamatay nila"
"Ella listened to me okay"
lumuhod sya sa harap nang kanyang pamangkin at saka kinausap ito nang marahan
"alam kong mahirap para sayo na ibasura na lang natin ito pero that was not actually i meant kasi for me wala na rin naman tayong magagawa and beside umalis na rin naman sya nang philippines with his family kaya sana maintindihan mo kung bakit yun ang naging desisyon ko hindi naman kasi pwedeng habulin natin sya at parusahan natin sya dun, magsasayang lang tayo nang pagod at pera kaya mas mabuti pang hintayin na lamang syang bumalik rito at dun natin sya pagbayarin sa mga ginawa nya sa family mo"
"pero paano po tayo makakasigurado kung babalik pa po sya eh di ba po umalis na nga sya nang Country?"
"oo umalis na nga sya pero sure ako na babalik sya rito sa pilipinas kasi may mga negosyo sya rito bakit sa tingin mo ba iiwanan nya na lang yun nang ganon kadali?"
"hindi po"
"kaya nga, alam mo Ella may tamang panahon para sa bagay na to at hihintayin natin ang panahon na yun para pagbayaran nya yung mga kasalanan na ginawa nya sa pagkamatay nila Kuya naintindihan mo ba?"
"yes po tita Amanda"
"hintayin na lang natin yung araw na yun kaya wag ka nang malungkot okay andito naman ako at pati na sila mom and dad kaya you don't have to worry about those things basta't lagi mong iisipin na maging masaya ka at mag aral nang mabuti kasi that was your mom and dad wants for you"
"opo tita maraming maraming salamat po"
"sana naintindihan mo ang mga bagay na gusto ko i know it was really difficult for you kasi at the young age nakakaranas ka na kaagad nang mga ganitong klaseng problema but trusted me you will be successful someday"
wala na ngang nagawa si Ella kundi ang maiyak na lamang habang yakap yakap ang kanyang tita Amanda
"lets get inside mahamog na at baka magkasakit ka pa nyan"
kaagad naman na silang pumasok sa loob nang mansion para makapag pahinga na rin
15 Years Later
Knock Knock
"Ella wake up now it's getting late you should have to take your breakfast first baka magkasakit ka nyan"
hindi naman kumibo si Ella at nakatalukbong lang sya nang kanyang kumot
"Ella" tawag pa nang kanyang tita Amanda
"yes po tita"
- Writer
