จินเฟิ่งนำห่อผ้าออกมาคลี่ที่โต๊ะกลางสวน ในนั้นมีกล่องไม้แกะสลักรูปเหยี่ยวอยู่โดยรอบ ด้านบนเป็นรอยแกะสลักคล้ายรอยครูดดูประหลาดตา
“เจ้าลองวางเข้าไปในกรงเหยี่ยวดู”
องค์หญิงหันไปทางเหยี่ยวสีฟ้าตัวใหญ่ นางเลื่อนกล่องเข้าไปในกรงขนาดมหึมาของมัน “ข้ารู้ว่าเจ้าสามารถเปิดกล่องนี้ได้ ผู้ถูกเลือก เจ้าช่วยข้าเปิดที”
สองน้าหลานหาวิธีหลอกล่อ ทั้งวางอาหารบนกล่อง ทั้งร้องเรียก ใช้ดนตรีขับกล่อม นับสิบวิธี จวบจนหมดหนทางก็เรียกองครักษ์ บ่าวและนางกำนัลมาช่วยกันออกความคิดเห็น
“ข้าว่าเราน่าจะเชิญกุนซือเซียงมาช่วยนะเจ้าคะ กลไกแบบนี้เขาน่าจะถนัด”
ได้ยินชื่อจิ้งจอกหน้าด่างตัวนั้น แม่ทัพจินแทบจะยกมือห้าม ทว่าเมื่อคิดถึงความสามารถของเขาก็ตัดใจยกมือลง “เอาสิ!”
“เจ้าไปเชิญกุนซือเซียงเข้าวังมาพบเปิ่นกงเดี๋ยวนี้” องครักษ์รับคำสั่ง
