จินหลี่หมิงหรี่ตาลงส่งไอสังหารให้ชายหนุ่มตรงหน้า “อย่างเจ้าหรือมีเรื่องจะเตือนข้า” “ใช่! ขอรับ” แม่ทัพหนุ่มมองใบหน้าคมสันที่มีปานประปรายตามใบหน้าและลำคอของกุนซือหนุ่มแล้วรู้สึกหงุดหงิดใจ ‘เจ้าหนุ่มนี่หน้าตาเช่นนี้ ยังอยากจะมาเป็นหลานเขยของข้า รอไปเกิดใหม่เสียก่อนเถิด’ แต่บุคลิกเย่อหยิ่งถือดี และแววตาที่ไม่เกรงกลัวเขาของอีกฝ่ายทำให้ต้องข่มใจรับฟัง “หากเรื่องที่เจ้าเตือนข้าเป็นเรื่องไม่เข้าหูล่ะก็ ข้าจะสั่งลงโทษตามวินัยทหารให้เจ้าไปนอนในคุกใต้ดินเล่นสักวันสองวัน ทบทวนว่า สิ่งใดควรพูด สิ่งใดไม่ควรพูด” “ได้ ขอรับ” หนุ่มที่วัยน้อยกว่าค้อมศีรษะให้ท่านแม่ทัพเล็กน้อย “ว่ามา!” แม่ทัพจินตวาดด้วยความฉุนเฉียว “ข้ารู้ว่า ในฐานะญาติผู้ใหญ่ ท่านเห็นข้าไม่คู่ควรกับองค์หญิง ในทำนองเดียวกัน ในฐานะญาติผู้พ