ซ่อนรักเสน่หา

Chapter 8

“เฮ้ อเล็กเซีย นี่แจ็ค วิลเลี่ยมส์ คุณว่างไหม”

“ใช่” ฉันจะเขียนกลับไปหาคุณ ฉันไม่ได้คาดหวังให้เขาโทรมาฉันอายเล็กน้อย

“ฉันจะไปรับคุณตอนบ่ายนี้” แจ็ควิลเลียมส์กระตือรือร้นที่จะกระชับความสัมพันธ์กับฉัน

“ไม่ค่ะ ขอบคุณ ฉันจะนั่งรถไฟใต้ดินไป มันเร็วกว่าที่คุณจะมารับฉัน ฉันจะได้ไม่รบกวนคุณค่ะ”

แม้ว่า อเล็กเซีย จะปฏิเสธแจ็ค แต่เขาก็ยังมีความสุขมาก เพราะเขาเห็นความจริงในใจเธอ เธอไม่ได้บูชาเงินเธอเป็นตัวเลือกที่สมบูรณ์แบบสำหรับภรรยาในอนาคตของเขา

“แล้วเจอกันตอนบ่าย 2 นะ” แจ็ควิลเลียมส์วางสายด้วยความพึงพอใจ

ฉันหาสร้อยคอไม่เจอฉันแค่แต่งตัวและไปนัดที่ห้าง

“ผมซื้อไททานิคเวลาบ่ายสองห้ามสิบ มันยังเร็วอยู่เลย เราไปเดินดูของกันก่อนเถอะ” ฉันพยักหน้าและไปซื้อของกับเขา แต่ฉันก็ยังกังวลเกี่ยวกับสร้อยคอ ฉันไม่สนใจการจ้องมองของผู้อื่นอย่างสมบูรณ์

แต่ความอิจฉาของคนอื่นทำให้แจ็ควิลเลียมส์พึงพอใจมากขึ้น นี่เป็นเพราะสาวสวยข้างๆ เขา ฉันกำลังยืนอยู่ข้างเขา เช่นเดียวกับที่เขาบอกทุกคนว่าเขาเป็นคนที่ประสบความสำเร็จเขาไม่ได้คาดหวังว่าจะได้พบกับผู้หญิงที่สง่างามเช่นนี้

เพื่อแสดงให้ทุกคนเห็นถึงความสำเร็จของเขาแจ็ควิลเลียมส์พาฉันไปที่ร้านกาแฟและเต้มไปด้วยคนมากมาย

“คุณจะรับอะไรดี” แจ็ควิลเลียมส์ถามเหมือนสุภาพบุรุษ

“อ้า อะไรก็ได้ ฉันไม่ชอบกาแฟเลย มันมีรสขมมาก งั้นขอเป็นนม”

หลังจากได้รับกาแฟเรานั่งข้างหน้าต่างและฉันพบว่าเขาจ้องมองมาที่ฉัน “เกิดอะไรขึ้น”

“ต่างหูของคุณ” เขาต้องการเข้าใกล้หูของฉันและฉันก็หนีไปอย่างรวดเร็ว จากนั้นฉันก็พบว่าต่างหูSky mermaid ยังอยู่ในหูของฉัน

“เพชร” น้ำเสียงของเขาแปลกมาก

“ไม่ มันเป็นของปลอม ฉันซื้อเพราะมันดูดี” ฉันโกหกทันที

แจ็ควิลเลียมส์ได้ยินคำตอบและพอใจกับฉันมากขึ้น ช่างเป็นผู้หญิงที่ขยันและประหยัด

“หนังกำลังจะเริ่มแล้วไปกันเถอะ” ฉันเปลี่ยนหัวข้อ

ในท้ายที่สุดฉันไม่สามารถสงบสติอารมณ์และเพลิดเพลินกับภาพยนตร์ได้ ฉันคิดถึงความหมายของสร้อยคอที่หายไปและของขวัญที่สวยงามนั้น สร้อยคอนี้มีชื่อเสียงเกินไปและสามารถพบได้ทางออนไลน์ Sky mermaid หมายถึงความภักดี มันมีไว้สำหรับคนรัก ทำไมคาลวินถึงให้สิ่งนี้กับฉัน เขาต้องการติดตามฉันหรือไม่ ถ้าเป็นจริงฉันควรเห็นด้วยไหม ไม่ไม่ฉันไม่เห็นด้วย ในที่สุดชีวิตของฉันก็มั่นคง ฉันไม่ต้องการตกอยู่ในสิ่งที่ไม่สมจริง เขายังเด็กหล่อและรวย เขาจะชอบคนธรรมดาอย่างฉันได้อย่างไร แต่ตอนนี้ฉันทำสร้อยคอของเขาหายฉันจะตอบแทนเขาได้อย่างไร หากเราเจอกันอีกทีฉันนจะต้องขอโทษเขาอย่างจริงใจ ที่ทำให้คนรักของเขาอาจจะเกลียดฉัน หากเราสามารถอยู่ด้วยกันในอนาคตฉันจะขอโทษเขาด้วย คนรักของเขาอาจเกลียดฉัน

ฉันดูหนังอย่างเหม่อลอยและไม่รู้ว่าแจ็ควิลเลียมส์กำลังพูดถึงอะไร

“เฮ้ อเล็กเซีย เป็นอะไรไหม” แจ็ควิลเลียมส์อารมณ์เสียเล็กน้อย

หลังจากภาพยนตร์เรื่องนี้จบลงฉันไม่ได้โต้ตอบกับแจ็คซึ่งทำให้เขารู้สึกไม่พอใจ คู่รักหลานคู่ในนั้นจูบกันหลังจากเห็นฉากจูบ แต่เขาไม่ได้รับอะไรเลย แน่นอนฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นรอบตัวฉัน ฉันไม่สนใจ

“อ๊ะ ฉันสบายดี ฉันเมาเมื่อวานนี้และไม่ได้พักผ่อนให้เต็มที่ ฉันก็รู้ว่ามันค่อนข้างหยาบคาย แต่--”

“ดี เมาไม่สบาย งั้นเราไปกินข้าวกัน แล้วคุณจะได้กลับไปพักผ่อนก่อน” แจ็ควิลเลียมส์ดูน่ารักมาก

เราบอกลากันหลังอาหารเย็น เขาต้องการส่งฉันกลับบ้าน แต่ฉันมีงานนอกเวลาที่ต้องทำในเวลากลางคืน ดังนั้นฉันจึงโกหกเขาและบอกว่าเขาจะไปบ้านเพื่อนและปฏิเสธเขา

งานพาร์ทไทม์ของฉันคือการสอนศิลปะให้กับเด็ก ๆ ฉันวาดภาพมาตั้งแต่เด็ก แม้ว่าฉันจะไม่สามารถวาดภาพได้อย่างสมบูรณ์แบบ แต่ฉันก็ยังถูกระบุว่าเป็นครูมืออาชีพ ดังนั้นการสอนเด็กจึงเป็นเรื่องง่าย ยิ่งกว่านั้นงานนี้จ่ายดีและผู้ปกครองก็สุภาพมาก เด็ก ๆ น่ารักมาก ดังนั้นฉันมีความสุขมากที่ได้ทำงานที่นั่น

ในตอนกลางคืนฉันกลับถึงบ้านใส่ต่างหูลงในกล่องและวางแผนที่จะส่งคืนให้คาลวินในวันพรุ่งนี้ ฉันทำสร้อยคอหาย แต่ฉันไม่สามารถทำต่างหูหายได้

บนเตียงนอนฉันก็อดไม่ได้ที่จะหยิบต่างหูออกมาแล้วแตะเบา ๆ ทันใดนั้นฉันมีความคิดที่ไร้สาระมาก ถ้าฉันสามารถขายต่างหูเหล่านี้ได้ฉันก็ไม่ต้องประหยัดเงินสำหรับการผ่าตัดของแม่ เงินนี้เพียงพอสำหรับเราที่จะใช้ไปตลอดชีวิต เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ฉันก็อดไม่ได้ที่จะตีหัวตัวเอง พระเจ้าฉันจะมีความคิดที่ไม่ดีได้อย่างไร ต่างหูเหล่านี้มีราคาแพงและมีความหมายพิเศษ ฉันควรส่งคืนให้เขาในวันพรุ่งนี้และอธิษฐานว่าสร้อยคอจะกลับมาเร็ว ๆ นี้

เช้าวันรุ่งขึ้นเมื่อฉันมาถึงบริษัท แอนดี้กระซิบข้างๆ หูของฉัน อเล็กเซียเธอว่าฉันมีอะไรเปลี่ยนไปบ้างไหมฉันมองเธออย่างระมัดระวัง แต่ฉันไม่สามารถหาการเปลี่ยนแปลงใด ๆ ได้เลย ฉันไม่เห็นอะไรเลย

แอนดี้หันหลังให้ฉัน คุณไม่คิดว่าฉันจะสวยและสง่างามกว่านี้อีกหรอฉันตอบอย่างตรงไปตรงมา “ไม่”

น่ารําคาญ แอนดี้เข้าใจผิดมาก แต่เธอก็ยังตื่นเต้นมาก ฉันได้พบกับนักศึกษาวิทยาลัยที่ทำงานในวงการบันเทิงและถามว่าฉันสนใจที่จะเป็นดาราหรือไม่ฉันสนใจแน่นอนเขาขอให้ฉันไปออดิชั่นในอีกไม่กี่วัน

“ดาราอย่างนั้นหรอ เธอแน่ใจนะว่าเพื่อนของเธอ เขาไม่ได้มาหลอกอะไร”

“ไม่ฉันจะเริ่มต้นด้วยการเป็นนางแบบก่อน จากนั้นไม่นานฉันจะเล่นละครทีวีพอมีประสบการณ์มากขึ้น อเล็กเซีย เธอสวยกว่าฉันอีก เราไปออดิชั่นด้วยกันได้นะเราจะได้เงินจากการเป็นดาราเมื่อเธอเป็นดาราเราก็จะมีเงินมากมายมากองตรงหน้าเรา และเราจะได้รับค่าตอบแทนที่เยอะมากเลยนะ” แอนดี้วางแผนอนาคตสำหรับเราทั้งคู่

“ไม่ ฉันไม่สนใจที่จะเป็นดารา ฉันส่ายหัวและปฏิเสธเธอ ไม่ใช่แค่ฉันไม่สนใจที่จะเป็นดารา แต่เป็นเพราะการเป็นดาราไม่ใช่เรื่องง่าย เพื่อนร่วมชั้นของเธอเป็นคนดีจริงๆ ใช่ไหม เขาจะไม่โกหกเธอใช่ไหม?” เขาอาจไม่ใช่คนดี “มันดูง่ายเกินไปและไม่ควรไปทำสัญญาอะไรง่ายๆ แบบนั้นโดยไม่คิดให้ดีก่อนด้วย”

แอนดี้เข้าใจสิ่งที่ฉันต้องการจะพูดทันที ไว้ใจได้“นี่ฉันไม่ใช่เด็กๆ แล้วนะ ฉันก็ระวังตัวเองอยู่ และจะไปยังบริษัทของเขาด้วย ฉันกับเขาเรารู้จักกันมาหลายปีแล้ว เขาไม่ทำแบบนั้นกับฉันแน่ๆ”

วันนี้เป็นวันจันทร์และมีการประชุมทุกสัปดาห์ แต่แองเจิลจอห์นสันไม่ปรากฏตัวในสำนักงานจนถึงเวลา 9:30 น จากนั้นเลขานุการของเธอขอให้ทุกคนยืนขึ้นและฟังเธอ

แองเจิล จอห์นสัน ยังคงหยาบคายเธอมาเพียงไม่กี่วันและทุกคนในแผนกทั้งหมดไม่พอใจกับเธอมาก แอนดี้บอกฉันว่าถ้าไม่ใช่เพราะภูมิหลังครอบครัวของเธอเธอก็ไม่สามารถเป็นผู้จัดการได้

ทุกวันนี้เพื่อพิสูจน์การมีอยู่ของเขาแองเจิลจอห์นสันยังคงมองหาปัญหาสำหรับพนักงานทุกคน แต่เธอจะไม่ยอมรับมัน แม้ว่า ทอมป์ แจ็คสัน ก่อนหน้านี้จะไม่ค่อยดีนัก แต่ความสามารถในการทำงานของเขาก็ยังได้รับการยอมรับจากทุกคน

จากนั้นทุกคนก็กลับไปที่ตำแหน่งของพวกเขาอย่างไม่มีความสุข แม้ว่าแองเจิลจ้องมาที่ฉันหลังจากการประชุมฉันแกล้งทำเป็นไม่เห็นการแสดงออกของเธอ ฉันไม่อยากสนใจคนบ้าคนนี้ ก่อนพักกลางวัน ฉันยกหูโทรหาวอร์เรนและบอกเขาเรื่องต่างหู ที่ฉันจะต้องส่งคืน

แต่วันนี้เขาเดินทางไปทำธุระและไม่ได้อยู่ในประเทศ ดังนั้นดูเหมือนว่าฉันจะต้องส่งคืนให้เขาเป็นการส่วนตัววันหลัง

“อเล็กเซีย ไปกินข้าวกลางวันกันเถอะ” แอนดี้กระตุ้นฉันให้ไปพักกลางวันพร้อมเธอ ฉันใส่ต่างหูไว้ในกระเป๋าแล้วล็อคไว้ในตู้

“แองเจิล นั่นใช่นังสารเลวที่เธอพูดถึงรึเปล่า” ไม่นานหลังจากอเล็กเซียออกไปแองเจิลและพนักงานที่ไม่ได้อยู่ในกลุ่มของเราก็ออกมายืมอยู่ตรงโต๊ะทำงานของอเล็กเซีย

“เบลล่า เธอก็ได้ยินเหมือนกันไหม เมื่อกี้นังนั้นโทรหาวอร์เรนและพูดอะไรบางอย่างเกี่ยวกับต่างหู”แองเจิลโกรธมาก

“ฉันได้ยินมาว่ามันแพงมากเลย”เบลล่าถามอย่างระมัดระวัง

แองเจิล “เธอหมายถึงอะไร คุณสมิธ ให้ของขวัญที่มีค่าแก่หล่อนอย่างนั้นหรอ!”

ใบหน้าของแองเจิลเปลี่ยนเป็นสีดำ

“เบลล่า ดูสิว่ามันคืออะไร” เบลล่าต้องการเปิดลิ้นชักของฉัน แต่พบว่าลิ้นชักถูกล็อค

“ต้องมีบางอย่างอยู่ในนั้น งัดมันออกมา” แองเจิลสั่งเบลล่า แต่เบลล่าไม่อยากทำ “คือมันจะดีหรอ นี่มันเหมือนเป็นขโมย มันดูจะเป็นการบุกรุกถ้ามีปัญหาเราอาจจะโดนแจ้งตำรวจได้นะเพราะมันผิดกฎหมาย”

“ทำตามที่ฉันสั่งซะ ฉันเป็นทายาทของที่นี่ไม่มีใครกล้าและถ้ามีปัญหาอะไรฉันจะจัดการให้หมดทุกคน” แองเจิลโกรธมากและคิดจะเอาชนะทุกคนที่เข้ามายุ่งเรื่องของเธอ เป็นเพราะนังสารเลวนี่ที่ทำให้สมิธไม่สนใจฉัน

“แองเจิล ไม่เอาน่า มันจะทำให้เธอดูไม่ดีนะ ถ้าเกิดอะไรขึ้นมาเธอจะเดือดร้อน” เบลล่าเตือนเธอด้วยความเมตตา “แล้วเวลาพักกลางวันจะหมดแล้วด้วย ถ้ามีคนขึ้นมาก่อนและเห็นเธอแถวนี้ แล้วพบว่าตู้เก็บของของพนักงานถูกรื้อกระจายฉันว่าเธอจะเป็นคนแรกที่พวกเขาพูดถึง เธอจะต้องเดือดร้อนแน่นอน มันไม่ดีหรอกนะ”

ดังนั้นเธอจึงหันหลังกลับไปที่ห้องทำงาน หลังพักกลางวันฉันกลับไปที่ตะทำงานและพบร่องรอยของการเคลื่อนไหวบนโต๊ะ ใครย้ายสิ่งของของฉัน!

เพื่อนร่วมงานของฉันทุกคนหันมามองฉัน ทุกคนตกใจหลังจากเห็นสีหน้ากังวลของฉัน

“อเล็กเซีย มีอะไรหายไปรึเปล่า” คำพูดของแอนดี้เตือนฉันว่าต่างหูของฉันมันยังอยู่ที่นี่

เมื่อฉันเปิดล็อคและนำกระเป๋าออกมา ทันใดนั้นแองเจิลก็กระชากกระเป๋าออกจากมือของฉันไป

“นี่คุณกำลังทำอะไร คุณเป็นบ้าไปแล้วหรอเอากระเป๋าของฉันไปทำไม”

เธอยิ้มเยาะบนใบหน้าของเธอ “ให้ฉันช่วยดูไหมว่ามีอะไรหายไปหรือเปล่า”

แองเจิลยิ้มอย่างแปลก ๆ และต้องการเปิดกระเป๋าของฉัน คุณป่วยเป็นโรคจิต

ถัดจากแอนดี้แองเจิลไม่สนใจและช่วยฉันคว้ากระเป๋า

“อเล็กเซีย รีบดูว่ามีอะไรหายไปไหม อย่าปล่อยให้พวกโจรหนีไปได้ละ” เห็นว่าการแสดงออกของแองเจิลเปลี่ยนไปและเธอก็กังวลมาก จากนั้นฉันก็รู้ว่าเธอจะต้องรบกวนฉัน ดังนั้นฉันจึงยอมรับคำแนะนำของแอนดี้

“โอเค เดี๋ยวค่อยเช็คทีหลังนะ ถ้าทำอะไรหายฉันจะต้องแจ้งให้คุณสมิธทราบว่าความปลอดภัยของบริษัทเราก็ไม่ค่อยดีเท่าไหร่” ฉันจ้องที่แองเจิลและเมื่อเธอได้ยินฉันพูดชื่อคาลวิน ท่าทีของเธอก็แปลก โอ้เธอทำท่าทีเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น และไม่ได้ทำอะไรอย่างน่าสงสัย ฉันจ้องที่แองเจิลและยิ้มอย่างเหยียดหยาม

“แม้ว่านี้ปู่เธอจะเป็นเจ้าของบริษัท สมาชิกบางคนของคณะกรรมการจะต้องไม่ยอมทนต่อพฤติกรรมของผู้จัดการแบบนี้แน่ๆใครจะยอมรับว่าหนึ่งในผู้จัดการแผนกของพวกเขาเป็นขโมย สอดแนมในตู้เก็บของๆ พนักงาน และตอนนี้ยังคว้ากระเป๋าไปอย่างหน้าตาเฉยผู้จัดการแบบนั้น ไร้ค่าจริงๆ” ฉันมองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้าอย่างเหยียดหยาม

มันเป็นความจริง ในที่นี้มีหลายคนจับจ้องเธออยู่ พวกเขาเป็นพยานที่มีชีวิตแม้จะไม่มีกล้องเฝ้าระวัง

ฉันไม่รู้ว่าพวกคนรวยเขาจัดการตัวเองยังไง เธอดูหมกมุ่นอยู่กับผู้ชาย ช่างน่าสมเพชเหลือเกิน

เบลล่าพยายามเล่นเป็นฮีโร่แล้วกระโดดไปหาแอนดี้ นั้นทำให้พวกเธอดูแย่มาก แต่แอนดี้ก็ไหวตัวทันเธอหลบไปด้านหลัง แต่เมื่อรู้ว่าแอนดี้เธอเบิกตากว้างและจมูกของเธอขยับไปข้างหลัง

“พวกเธอจะลองดีกับฉันก็ได้และพวกแกทุกคนจะถูกไล่ออก”แองเจิลเริ่มโกรธ

“คุณแน่ใจหรือว่าคุณสามารถทำหน้าที่ทั้งหมดของเราได้ด้วยตัวเอง คุณไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะขโมยกระเป๋าอย่างมืออาชีพหรือเอาชนะใจผู้ชายอย่างมีศักดิ์ศรีได้อย่างไร คงไม่ต้องพูดถึงการทำงานให้สำเร็จหรอกนะ”

ฉันเบื่อหน่าย และจ้องมองเธออย่างไม่กลัว หากสิ่งนี้จะทำให้ฉันถูกไล่ออกจากบริษัทก็ชั่ง

เงินเดือนตลอดชีวิตของฉัน ยังไม่พอที่จะจ่ายค่าต่างหู

ฉันพูดมันออกไป เพื่อปกป้องต่างหูของฉัน มันจะต้องไม่ซ้ำรอยกับสร้อยที่หายไปอีกฉันไม่มีวันเสียต่างหูไปแน่

แอนดี้มองมาที่ฉันพร้อมกับเห็นด้วย จากนั้นเมื่อฉันมองไปรอบ ๆ ฉันเห็นเกือบทุกคนในห้องยืนอยู่ข้างฉัน

ดังนั้นถ้าต่างหูถูกขโมยจริง ๆ ฉันมีพยานที่จะช่วยฉัน

ฉันวางกระเป๋าไว้ในมือของเธอแล้วมองเธออย่างมีเลศนัย ฉันเติบโตขึ้นมาอย่างมีศักดิ์ศรีดังนั้น

ผู้หญิงคนนี้จึงไม่มีสิทธิ์ทำลายฉัน ฉันจะทำให้เธอรู้ว่าฉันจะทำอะไรกับเธอบ้าง ประณามเธอ