THE END
ตัวหนังสือเด่นหราโชว์ขึ้นที่หน้าจอโทรทัศน์เครื่องหรูให้ฉันที่กำลังนอนหนุนอยู่บนตักของคนรักนั้นพลันลุกขึ้นมาในทันใดก่อนจะบิดตัวด้วยความเมื่อยล้าจากการนอนท่าเดิมเป็นเวลานาน ๆ
ศีรษะหันไปสบมองที่นาฬิกาบนผนังห้องก่อนจะต้องเผลอเบิกตาโพล่งเพราะเวลานี้มันดึกมากแล้ว และคนเคียงข้างของฉันที่รับหน้าที่เป็นหมอนใบอุ่นตลอดสองชั่วโมงเต็มก็สมควรที่จะได้พักผ่อนเสียที
“อ้าว...ชิงหลับไปก่อนแล้ว”
ฉันพูดออกมาแผ่วเบาเพราะไม่อยากรบกวนใครอีกคนที่กำลังหลับคอพับชิงนอนกันไปเสียก่อน ก่อนจะตัดสินใจอยู่ว่าสมควรแก่การปลุกให้คนรักกลับไปนอนในห้องดี ๆ หรือไม่ หรือว่าฉันสมควรที่จะออกไปทั้งอย่างนี้เลยและปล่อยให้เธอนั้นนอนต่อไป
“คุณเหมือนฝันคะ คุณ...”
แต่สุดท้ายฉันก็เลือกที่จะปลุกเธอให้ตื่นขึ้นมาจากความฝันเพราะคิดว่านอนตรงนี้มันก็คงจะไม่สบายเท่าไรนัก
เธองัวเงียเล็กน้อยก่อนดวงตาจะค่อย ๆ ปรือเปิด เจ้าหล่อนสบมองใบห
