“แถวนั้น แถวไหนครับ ผมกับคนอื่นเดินหาผู้กองทั่วทั้งวัดแต่ก็ไม่เจอแม้แต่เงา จนผมคิดว่า...”
“คิดว่าอะไรจ่า... นี่คงไม่ได้คิดว่าผมกลายเป็นเหยื่อรายใหม่ของผีพรายที่พวกจ่ากลัวกันหรอกนะ”
“แหะๆ จะว่าอย่างนั้นก็ได้ครับผู้กอง ก็ผมเป็นห่วงนี่ครับ”
“ไม่ต้องห่วงผมหรอก ผมสบายดี ดีมากเลยด้วย”
สีหน้าฝันหวานของผู้กองกฤษณ์ทำให้จ่านิกรถึงกับมองด้วยสายตาแปลกๆ เพราะหากเดาไม่ผิด เขาก็คิดว่าผู้กองหนุ่มหล่อที่เพิ่งย้ายมาประจำการนี้กำลังตกอยู่ในห้วงแห่งความรัก ทว่ากับใครล่ะ ในเมื่อผู้กองก็มาทำงานทุกวัน หรือแม้แต่ในวันหยุด ผู้กองก็ยังออกไปตรวจตราบ้านเรือนของประชาชนให้ได้รับความปลอดภัยแทบทุกจุด แล้วผู้กองจะไปมีความรักกับใครได้
หรือจะเป็นแฟนที่มีอยู่แล้ว แต่เขาก็ไม่เคยเห็นผู้กองคุยกับโทรศัพท์หรือว่าแชตเฟสหรือว่าไลน์กับใครเลย หรือจะติดตาต้องใจตำรวจสาวๆ บนสถานีนี้ ก็ยิ่งเป็นไปไม่ได้ใหญ่ เพราะที่มีอยู่ก็ได้สัมผัส
