และกฤษณ์ก็ไม่รอช้าที่จะตวัดปลายลิ้นลากเอาหยาดน้ำหวานเหล่านั้นเพื่อกลืนกิน เขาจะไม่ยอมให้หยาดหยดแห่งความหฤหรรษ์ของเธอหมดไปอย่างเสียเปล่าแน่ เขาจะแทรกซอนปลายลิ้น ตวัดต้อนเอาหยาดน้ำออกมากินเสียให้หมด
“อา... พี่กฤษณ์ขา... โอว... ซี้ด... โอว... ซี้ด... บัว... อื้อ... พี่กฤษณ์ขา... พี่ทำอะไรบัว... อื้อ...”
บัวขาสั่นพึบพับเมื่อกฤษณ์ใช้ท่อนแขนรั้งข้อเท้าของเธอขึ้นตั้งฉากกับเตียงนอนก่อนจะซุกหน้าละเลงปลายลิ้นใส่ดอกบัวงดงามของเธอไม่อั้น
บัวดอกงามสะบัดพลิ้วไปตามแรงลมสวาท ตามแรงคลื่นที่เกิดจากการกระทำของปลายลิ้น ยิ่งปลายลิ้นชอนลึก ดอกบัวยิ่งสะท้านขึ้นสูง และเมื่อปลายลิ้นตวัดออก ดอกบัวก็ต้องถลาเข้าไปแนบชิดติดปลายลิ้นให้มากขึ้นอีก
“พี่กฤษณ์ขา... โอว... โอว... ซี้ด... ซี้ด... โอว...พี่กฤษณ์ทำอะไรบัว... อู้ว... พี่กฤษณ์ขา... โอว...”
ร่างเปลือยเปล่าที่ดิ้นรนและสะบัดใบหน้าไปมาบนหมอนลูกไม้สีขาวสะอาดตา ท
