CHAPTER THIRTY-ONE

1315 Words

Napangiwi napangiwi na lamang si Hunter sa lakas ng impact na tumama sa kanyang katawan. Kung nagkataon na wala siyang gamit na bulletproof ay tiyak na pinaglalamayan na siya ngayon. Mahal pa rin siya ng Diyos dahil sa kabila ng lahat ay iniligtas pa rin siya nito. Nasa loob siya ng pribadong ospital dahil dinala siya ng mga pulis. Akala siguro ng mga ito ay talagang tinamaan siya ng baril. Ganun pa man ay mas nasaktan pa rin siya sa impact ng baril at sakit ng katawan dahil sa mga nagwawalang mga tao kanina. Nagkagulo ang mga tao ng may nagpaputok. Dasal niya lang na sana ay walang nasaktan sa nangyari kanina. Inalis niya ang mga nakakabit sa kanyang kamay at umupo sa hospital bed. Kailangan niyang mapatigil ang minahan kaya hindi dapat siya manatili dito sa hospital dahil wala naman si

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD