-Type-
“อึก…อึก” เสียงน้ำแอลกอฮอล์ที่ถูกกลืนลงลำคอดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ก่อนที่ขวดไวน์จะถูกยกออกจากริมฝีปากด้วยมือของตัวเอง กลิ่นแอลกอฮอล์ที่ตีขึ้นจมูกมันทำให้ผมรู้สึกผ่อนคลายความเครียดลงไปบ้าง แต่แล้ว
คนดี ๆ
คำว่าคนดี ๆ ของชิลล์วิ่งวุ่นเต็มหัวไปหมดจนไม่อาจไล่มันออกไปเพียงแค่ส่ายศีรษะ แอนนี่ควรเจอคนดี ๆ อย่างนั้นเหรอ ผมไม่เคยคิดว่าตัวเองเลวได้ขนาดนี้แม้ว่าผู้คนในแวดวงธุรกิจจะขยาดกับนิสัยชอบเอาเปรียบของผม หรือชอบต่อว่า ว่าผมเลวอย่างนั้นอย่างนี้ แต่พอได้ยินว่า แอนนี่เธอควรได้เจอคนดี ๆ ทำไมผมถึงอยากเป็นคนดีขึ้นมากันนะ
ทั้ง ๆ ที่ไม่เคยคิดอย่างนี้มาก่อน และทันใดนั้น
ตึก ตึก~
เสียงฝีเท้าของใครบางคนมันทำให้ผมที่นั่งเหม่อมองความมืดสนิทท่ามกลางความเย็นยะเยือกได้หมุนตัวหันไปมอง
ร่างสูงโปร่งในชุดกันหนาว และผ้าพันคอสีแดงสด กำลังเดินโอนเอนไปมา เธอเดินตรงดิ่งมาทางผมด้วยใบหน้าสวยคมที่มันแดงซ่านข
