บทที่ 23 ขี้หึง

2427 Words

“เห็นกับตาหรือไง ถึงบอกว่าฉันไปเอากับคนอื่น” เสียงทุ้มลึกที่มันดูเรียบตึงจนฉันหวั่นใจ ใบหน้าหล่อเหลาของเขาซบลงที่ซอกคอของฉัน ก่อนที่ พรึ่บ! เขาจะพลิกตัวลงจากร่างของฉัน เพดานสีขาวกับโคมไฟลอฟต์สีเหลืองนวลเป็นสิ่งที่ฉันยังคงนอนมองมันอยู่ บรรยากาศภายในห้องนอนสีขาวล้วนสไตล์โมเดิร์นมันเงียบสงบได้ยินเพียงเสียงลมหายใจของคนตัวโตข้าง ๆ ฉัน นานพอสมควรที่ไม่ได้ยินเสียงอะไรจากคนตัวโต มันทำให้ฉันค่อย ๆ หันใบหน้าไปมองเขา ก่อนจะพบว่าเขากำลังนอนตะแคงข้าง มองฉันอยู่… ฉันที่ไม่อาจสบตากับเขาได้นาน มันทำให้ฉันค่อย ๆ หันหน้ากลับไปมองเพดานตามเดิม ใจดวงน้อยของฉันมันเต้นไม่ส่ำ พร้อมกับใบหน้าที่ร้อนผะผ่าวขึ้นโดยไม่ทราบสาเหตุ แต่แล้ว “ขยับมานี่ซิ” เสียงของเขาที่จู่ ๆ ก็ดังขึ้น มันทำให้ฉันสะดุ้งเล็กน้อย ก่อนที่ฉันจะค่อย ๆ ขยับไปหาเขาอย่างว่าง่าย ลำตัวของฉันมันเกร็งทันทีที่ลำแขนแกร่งของเขาโอบรัดร่างของฉันเข้าหาล

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD