ตลอดทางเดินขึ้นไปชั้นสองของชั้นใต้ดินมีพนักงานทุกคนโค้งหัวให้กับไอ้เควิน ก่อนที่จะมีเสียงกระซิบเกี่ยวกับตัวผม แน่นอนมีคนรู้จักผมอยู่ในที่แห่งนี้ และคนที่รู้จักผมก็เป็นนักธุรกิจที่มีมุมมืด
“ประมูลพรหมจรรย์รอบที่ 1จะเริ่มอีก สิบวินาที สิบ เก้า แปด…” เสียงเอ็มซีสาวสวยพูดขึ้น ก่อนจะมีเสียงฮือฮาเมื่อกรงเหล็กโผล่ขึ้นมาจากด้านล่าง ข้างในนั้นมันหดหู่นะ สำหรับคนดีแบบผม
“ไม่สน??” ไอ้เคที่นั่งข้าง ๆ ผมพูดขึ้น ก่อนที่ผมจะจ้องมองผู้หญิงที่อยู่ข้างในนั้น แอบคิดว่าถ้าเป็นผู้หญิงที่ผมรู้จักผมจะรู้สึกยังไง มันไม่ผิดหรอก แต่ผิดกฎหมาย จริง ๆ ผู้หญิงพวกนี้ถูกขายจากคนในครอบครัวพวกเธอเสียส่วนใหญ่ เพราะติดหนี้พนันจนไม่มีเงินจ่ายคืน การนำมาประมูลจะทำให้ได้เงินมากกว่าเงินต้นหลายเท่าตัว
ผมถอนหายใจออกมาอีกครั้ง ดีที่แอนนี่เสียซิงให้ผมไม่งั้นผมคงหลอนมั้งที่เห็นผู้หญิงทุกคนเป็นแอนนี่ไปหมด โดยส่วนใหญ่จะเป็นผู้หญิง
