อิทธิพัทธ์แนะนำให้ทุกคนในสาขาได้รู้จักกับลดาวัลย์ในฐานะภรรยาของเขา ทุกคนต่างขอบคุณเธอที่มาช่วยไว้ได้ทันเวลาพอดีอิทธิพัทธ์สอบถามเรื่องราวจากพนักงานจึงรู้ว่าเกิดการเข้าใจผิดกันระหว่างพนักงานกับลูกค้าเรื่องสเปคสินค้าเพราะพนักงานเองก็ยังใหม่ อิทธิพัทธ์จึงแค่กล่าวเตือนแล้วให้ผู้จัดการและพนักงานทุกคนไปท่องจำสินค้าทั้งหมดที่มีอยู่ในสาขา ทั้งที่อิทธิพัทธ์ก็รู้ว่าอีกนานกว่าจะท่องได้แต่อย่างน้อยก็ดีกว่าไม่ได้ลงโทษอะไรเลยและถ้าดูทุกวันก็จะเกิดความเคยชินกับสินค้ามากขึ้น
เวลาเลยมาจนถึงบ่ายสองลดาวัลย์เริ่มหิวข้าวขึ้นมาอิทธิพัทธ์ก็เหมือนจะเริ่มหิวขึ้นมาอีก ทุกวันนี้เขาตื่นเช้ามาออกกำลังกายทุกวันรู้สึกว่าร่างกายกระปรี้กระเปร่าและเจริญอาหารมากขึ้น
อิทธิพัทธ์เลี้ยวเข้ามาในบ้านปู่กับย่าของเธอ ลดาวัลย์รีบลงจากรถเข้าไปกอดปู่กับย่าที่นั่งเล่นอยู่ซุ้มสะบันงาด้วยความคิดถึง อิทธิพัทธ์ยกมือไหว้อย่างนอบน้อม ปู่กับ
