ชังรัก..เมียรับใช้

ลูกโสเภณี

ลลิล.....

วันนี้ฉันมาทำบุญให้กับคุณท่านผู้ชายคือท่านเสียไปเมื่อสองปีก่อนด้วยโรคชราซึ่งทุกๆวันพระฉันจะมาทำบุญให้กับท่านที่วัด สำหรับฉันคงตอบแทนบุญคุณของท่านได้เพียงเท่านี้แม้ว่าอยากทำให้ได้มากกว่านี้ก็ตาม

"คุณท่านคะ อีกไม่กี่วันลิลต้องแต่งงานกับคุณคิมแล้ว ลิลไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงต่อไป ลิลไม่อยากแต่งแต่ลิลก็ไม่อาจปฏิเสธคุณท่านผู้หญิงได้ ลิลจะทำยังไงดีคะลิลกลัวเหลือเกินค่ะ" ฉันนั่งระบายความในใจกับคุณท่านเพราะฉันไม่สามารถระบายให้ใครฟังได้ถึงเรื่องนี้

หนึ่งเดือนก่อน...

"แกต้องแต่งงานกับตาคิม"

"คุณท่านว่ายังไงนะคะ" ฉันถามย้ำเมื่อได้ยินเพราะคิดว่าตัวเองหูงาดไป

"แกต้องแต่งงานพร้อมกับจดทะเบียนสมรสกับตาคิมตามที่ฉันสั่งและแกก็ห้ามหย่ากับตาคิมเด็ดขาดถึงแกจะถูกตาคิมพูดจาทำร้ายจิตใจแกแค่ไหนก็ตาม"

"ทำไมคะ"

"แกก็รู้ว่าพักนี้ฉันป่วยออดๆแอดๆโรคภัยไข้เจ็บก็ถามหาทุกวันไม่รู้จะตายวันตายพรุ่ง แต่ฉันคงนอนตายตาไม่หลับเพราะห่วงตาคิมหลานชายเพียงคนเดียวของฉัน แกก็เห็นอยู่ว่าตอนนี้ตาคิมเป็นยังไง ตั้งแต่ตาคิมอกหักจากนังแอนนี่คนรักเก่าที่ทิ้งตาคิมไปแต่งงานกับผู้ชายแก่คราวพ่อตาคิมก็ทำตัวสำมะเลเทเมาคบผู้หญิงไปทั่วเดี๋ยวควงคนนั้นพอเบื่อก็ควงคนนี้ฉันเห็นพาเข้าบ้านไม่เคยซ้ำหน้า แล้วตอนนี้ฉันสืบได้ว่านังแอนนี่มันเลิกกับผัวแก่ของมันแล้วและมันกำลังจะกลับมาหาตาคิม ฉันกลัวตาคิมจะใจอ่อนกลับไปคบกับนังนั่นอีก ฉันกลัวสมบัติที่ฉันยกให้ตาคิมมันจะไปตกอยู่กับผู้หญิงคนนั้น ฉันรู้ว่าตาคิมยังรักนังแอนนี่อยู่ นังแอนนี่มันเป็นผู้หญิงหิวเงินฉันกลัวมันจะกลับมาหลอกตาคิมหลอกให้ตาคิมแต่งงานกับมันแล้วมันก็จะมาผลาญสมบัติทุกอย่างจนตาคิมไม่เ่หลืออะไร ซึ่งฉันยอมไมไ่ด้เป็นอันขาดเพราะแบบนี้ฉันถึงต้องการให้แกแต่งงานกับตาคิมแกต้องเป็นไม้กันหมาห้ามให้นังนั่นเข้ามาหลอกตาคิมอีก ถ้าแกจดทะเบียนกับตาคิมแกก็จะมีสิทธิ์ทุกอย่างในฐานะภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายนังนั่นก็จะทำอะไรไม่ได้ ส่วนเรื่องจดทะเบียนจะมีทนายความประจำตระกูลเขาจะจัดการให้ แต่มันก็จะมีสัญญาอีกฉบับที่แกต้องเซ็นต์ว่าแกจะต้องหย่ากับตาคิมเมือ่ถึงเวลา"

"แล้วทำไมคุณท่านถึงเลือกให้ลิล....." ฉันอยากถามว่าทำไมคุณท่านถึงเลือกฉัน

"ที่ฉันเลือกแกเพราะแกซื่อสัตย์แกเป็นคนเดียวที่ฉันไว้ใจได้ฉันเห็นแกมาตั้งแต่เด็กฉันมั่นใจว่าแกจะไม่ทำให้ฉันผิดหวัง แต่มีข้อตกลงที่แกต้องทำตาม"

"..........."

"เมือ่ถึงเวลาที่ตาคิมเจอผู้หญิงที่ดีเหมาะสมกับตาคิมทุกอย่างเมื่อถึงวันนั้นแกก็ต้องเซ็นต์ใบหย่าทันทีห้ามยืดเยื้อเป็นอันขาดเพราะฉันคงรับไมไ่ด้ที่จะต้องได้แกมาเป็นหลานสะใภ้จริงๆ อย่าหาว่าฉันดูถูกแกเลยนะแกมันเป็นลูกผู้หญิงหากินแม่แกเป็นโสเภณีเพราะแบบนี้แกจะมาเป็นหลานสะใภ้ฉันฉันรับไม่ได้ตระกูลของฉันจะต้องไม่เสื่อมเสีย แกเข้าใจที่ฉันพูดไหม" ฉันพูดอะไรไม่ออกทำได้แค่พยักหน้ายอมรับด้วยความเข้าใจเพราะมันคือความจริงเรื่องแม่ คงไม่มีใครอยากได้ผู้หญิงที่มีแม่เป็นผู้หญิงหากินมาอยู่ร่วมวงศ์ตระกูลหรอก

หลังจากทำบุญเสร็จฉันก็รีบกลับมาบ้านเพราะต้องช่วยทำงานบ้าน พอเข้ามาก็เจอกับตุ๊กตา จุ๊บแจง แล้วก็ กิ๊บ พวกเธออายุรุ่นราวคราวเดียวกับฉันและเป็นเด็กที่คุณท่านรับมาเลี้ยงดูเหมือนกันกับฉันแต่ทั้งสามคนไม่ค่อยชอบขี้หน้าฉันสักเท่าไหร่เพราะเห็นคุณท่านมักจะเรียกฉันเข้าไปรับใช้มากกว่า แล้วยิ่งมารู้ว่าฉันจะได้แต่งงานกับคุณคิมหันต์พวกเธอยิ่งไม่ชอบขี้หน้าฉันมากขึ้น

"กลับมาแล้วเหรอยะว่าที่หลานสะใภ้คุณท่าน หึ"

"ดีเนอะอยากจะไปไหนมาไหนก็ได้ตามใจตัวเอง"

"ฉันไปทำบุญมาพวกเธอก็รู้"

"ไปทำบุญ ไปทำไมคนตายไปแล้วจะไปทำบุญให้เปลืองข้าวเปลืองน้ำทำไม แกอยากอู้งานก็บอกมาเถอะนังลิล"

"ใช่"

"ใช่"

"เธอไม่ควรพูดแบบนี้นะกิ๊บ เธออย่าลืมว่าที่เธอมีโอกาสเรียนหนังสือมีบ้านให้อาศัยมีข้าวกินให้กินทั้งสามมื้อมีเงินให้ใช้เพราะคุณท่าน"

"แกไม่ต้องมาทำเป็นคนดีพูดดีหรอกพวกฉันไม่ได้ซาบซึ้ง"

"พวกเธอสองคนก็เหมือนกันควรสำนึกบุญคุณของคุณท่านบ้างเพราะถ้าไม่มีคุณท่านชีวิตพวกเธอคงไม่ได้สุขสบายแบบนี้"

"แกมีสิทธิ์อะไรมาสั่งสอนพวกฉันฮะนังลิล"

"จัดการมันเลยดีมั้ยพวกเรา"

"ดี"

"รุมมันเลย หมั่นไส้มันมานานละ"

เพี๊ยะ!!!!แรงตบทำให้ฉันล้มลงไปทรุดตัวกองกับพื้นอย่างไม่ทันตั้งตัว

"ลากมันขึ้นมาวันนี้กูจะตบมึงให้ฟันร่วงเลยนังลิล นังลูกกะหรี่ แกมันลูกกะหรี่อีลิล !!!" พอได้ยินแบบนั้นมันทำให้ฉันมีแรงฮึดสู้ จะด่าฉันยังไงก็ได้แต่พวกเขาไม่มีสิทธิ์มาด่าแม่ฉันแบบนี้ ฉันสะบัดตัวออกก่อนจะพุ่งหมัดใส่เข้าเต็มๆหน้าของจุ๊บแจง

"โอ๊ยยย แกอีลิลแก!!!"

"พวกเธอจะด่าฉันฉันไม่ว่าแต่พวกเธอไม่มีสิทธิ์มาด่าแม่ฉัน"

"ทำไมจะด่าไมไ่ด้ก็แม่แกเป็นกะหรี่จริงๆนี่"

เพี๊ยะ!!! ฉันตบหน้ากิ๊บอย่างแรง ฉันไม่รู้ว่าไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหน ฉันมองมือตัวเองที่แดงไปทั้งมือเพราะฉันตบแรงมาก

"แกกล้าดียังไงมาตบหน้าฉันห๊ะ"

"พวกเธอทำฉันก่อน" และก่อนที่ทั้งสามคนจะเข้ามารุมฉันคุณคิมหันต์ก็เดินเข้ามากับผู้หญิงของเขาที่ฉันไม่คุ้นหน้าแต่ถ้าให้เดาคงเป็นผู้หญิงคนใหม่ของเขา

"เกิดอะไรขึ้นเสียงแม่งดังไปถึงหน้าบ้าน!!!"

"นังลิลมันทำร้ายพวกเราค่ะคุณคิม"

"ใช่ค่ะ พวกเราสามคนทำงานกันตั้งแต่เช้าแต่นังลิลมันอู้งานไม่ยอมทำ พอเราขอให้มันช่วยมันก็โกรธตบตีพวกเราไม่เชื่อดูหน้าจุ๊บแจงสิคะคุณคิม"

"มันตบกิ๊บด้วยค่ะ"

"ใช่ค่ะคุณคิม พวกเราแค่ขอให้มันมาช่วยมันบอกมันไม่ทำค่ะไม่ใช่หน้าที่ มันบอกว่าอีกไม่นานมันก็จะแต่งงานกับคุณคิมแล้วมันบอกว่ามันไม่ใช่ขี้ข้าอีกต่อไป มันบอกอีกหน่อยมันก็จะได้เป็นเมียคุณคิม"

"ไม่จริงนะคะ ลิลไม่ได้...."

"มึงอย่าหวังเลยว่ากูจะเอาลูกโสเภณีอย่างมึงมาเป็นเมีย"

ไรท์แจ้งแล้วนะคะว่าเรื่องนี้ดราม่าหน่วงตับ พระเอกเหี้ยและเลวมากๆ แต่นี่แค่เริ่มต้นค่ะ