เครื่องบินทะยานขึ้นจากน่านฟ้าท่าอากาศยานสุวรรณภูมิ ลงจอด ณ ท่าอากาศยานภูเก็ต คุณแม่ยังสาวอุ้มลูกชายตัวน้อยร่างกายอ่อนแอออกมารอรับกระเป๋า พร้อมกับเอมิกา หัวหน้างาน
ทั้งสองเดินทางมาพร้อมกันเพื่อเริ่มต้นโปรเจ็คใหม่ก็คือรีสอร์ท ตาหนูหลับบนเครื่อง เพิ่งจะตื่นก็ตอนเครื่องแลนด์เรียบร้อยแล้ว แต่ตายังปรือเหมือนจะหลับอีกรอบ เอมิกาหยอกหลานเสียงคิกคัก
“เออ น้องนิว พี่ขอถามหน่อยสิ ก่อนมาได้โทรบอกคุณพ่อหรือยัง พี่เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าเมื่อเช้าคุณอาโทรหาพี่ ถามเรื่องโปรเจ็คใหม่ว่ามีหรือเปล่า แหม... ถามยังกับจะหางานมาให้บริษัทเราอย่างนั้นแหละ”
ไม่บ่อยนักที่จะเอ่ยถึงคุณเดชาต่อหน้าวณิชยา ทั้งสองจะเป็นพ่อลูกกัน แต่ก็ไม่เข้าใจว่าทำไมวณิชยาถึงไม่ค่อยอยากพูดถึงพ่อนัก
“น้องไนท์อย่าซนสิครับ” จับลูกให้อยู่นิ่งๆ แต่ตาหนูอยากลงจึงยอมปล่อยให้ยืนด้วยขาตัวเอง “คุยแล้วค่ะ เมื่อวานท่านมาหานิวที่คอนโด เอาของเล่นมาให้หลา
