“วันนี้พี่รบกวนนายหลายอย่างเลย ขอโทษนะวิน”
‘พูดเหมือนผมไม่ใช่น้องพี่อย่างงั้นแหละ พี่คีย์รอแป๊บนะ’
“อืม” ขานรับแล้ววกดวางสาย ก่อนลุกจากเก้าอี้ตรงไปยังห้องฉุกเฉิน “คุณพยาบาลครับ ผมขอเข้าไปดูอาการคนเจ็บได้ไหมครับ พอดีมีธุระจะไปทำต่อ ขอเข้าไปเยี่ยมแป๊บเดียว”
“ได้ค่ะ แต่ได้แค่ครู่เดียวนะคะ” พยาบาลอนุญาต
“ขอบคุณครับ” ชายหนุ่มรุดกายเข้าไปทันที
ภายในมีหมอมีพยาบาลอยู่กันหลายคน แยกเตียงคนไข้เป็นสัดส่วนทว่าห้องไม่ค่อยมีเคสใดๆ เว้นเพียงอุบัติเหตุเมื่อสักครู่
“ขอโทษนะครับ ผมฝากนามบัตรนี้ไว้ให้ญาติคนเจ็บจะได้ไหมครับ พอดีต้องไปสถานีตำรวจ” ส่งไปให้พยาบาลคนหนึ่งซึ่งทางนั้นก็เต็มใจรับไว้ “ขอบคุณมากนะครับ แล้วฝากบอกญาติคนเจ็บด้วยนะครับว่าไม่ต้องห่วงเรื่องค่ารักษาพยาบาล ผมจะเป็นคนจ่ายให้เอง”
“ได้ค่ะ ดิฉันจะแจ้งให้”
หลังจากรับคำ พยาบาลก็เข้าไปดูอาการคนเจ็บอีกครั้ง ชาครีย์ปรายสายตาไปมองชายวัยกลางคนก
