ตอนที่ 11
1411 Words
บรรยากาศบนโต๊ะอาหารที่มีแค่สองคนแล้วก็มีเทียนสองเล่มกั้นกลางไว้ เควินน่ารักมากที่จำได้ว่าเธอแพ้อะไร เขาให้กินยาแก้แพ้ไปก่อนไม่อย่างนั้นคือนี้คงนอนคันคะเยอเพราะความอยากของตัวเองทั้งคืนแน่นอนเลย
เสียงกีต้าร์ดังเบาๆไม่แน่ใจว่าเควินสั่งลูกน้องให้ทำ หรือพวกนั้นก็กำลังชิวเหมือนกัน แต่ทุกอย่างมันลงตัวมากซะจนรู้สึกว่าคืนนี้พิเศษมากกว่าหลายคืนที่ผ่านมา
หาอะไรมาเล่นกับเควินหน่อยดีกว่า
“นายเต้นรำเป็นใช่ไหม?”
“เป็นสิ! เธอสอนฉันเองนะ”
“งั้นลองวิชากับครูสิหนุ่มน้อย!”
“ฮ่าๆ ได้เลยครับครูคนสวย”
เขาลุกขึ้นมาก้มโค้งให้ก่อนจะเริ่มจับมือลีน่าเต้นรำ เสียงกีต้าร์ดังเป็นเพลงรักแสนหวานที่นำพาเราทั้งคู่ให้รู้สึกสนุกมาก ครั้งนี้ไม่ก้าวพลาดจนเหยียบเท้าลีน่าเหมือนเมื่อก่อนแล้ว
ภาพวันวานย้อนกลับเข้ามาทันทีเลย งานเลี้ยงที่ลีน่าควงเขาไปด้วยเป็นครั้งแรก วันนั้นลีน่าใส่ชุดเกาะอกสีฟ้าอ่อนกับกระโปรงฟูฟองสีขาวราวกับเจ้าหญิง แล้วตอนนี้ลีน่าก็อยู่ในชุดน่ารักเต้นรำในอ้อมกอดจนจบเพลง
“นายเก่งขึ้นนะเควิน” ถ้าเป็นเมื่อก่อนสมัยเรียน เควินเหยียบเท้าเธอจนระบมเลย แต่ตอนนี้ดีขึ้นมากแล้ว
“ก็ฉันโตแล้วไปนั่งพักเถอะ”
“เกี่ยวอะไรด้วย?”
ต้องยอมรับว่าเป็นการโตมาอย่างคุณภาพเกินไป เควินตอนนี้หล่อมาก ไม่ใช่เด็กแว่นเหมือนตอนเด็ก ความจริงเธอต้องดีใจนะที่เควินไม่เคยจะทิ้งกันเลย แม้ว่าเธอจะนิสัยไม่ดีก็ตาม
ไม่น่าเชื่อว่าเราจะรู้จักกันมาเกือบทั้งชีวิต
“คิดอะไรอยู่ลีน่า?”
“ดาวคืนนี้สวยดีนะเควิน เห้ยนั้น!!” ดากตกเฉยเลย เธอรีบยกมืออธิฐานขอพรทันที
“ทำเป็นเด็กไปได้ลีน่า” เขาโอบไหล่ลีน่าที่ไม่รู้ว่าขอพรล้านแปดข้อรึไงถึงได้นานขนาดนี้
“ไม่อยากรู้เหรอว่าฉันขอพรอะไรบ้าง”
“ไม่! ฉันไม่อยากให้เธอไม่สมหวัง”
“ว่าฉันเป็นเด็ก นายเองก็แอบขอพรเหมือนใช่ไหมล่ะ?”
“พอเลย! ฉันไม่เชื่อเรื่องพวกนี้อยู่แล้ว เธอต่างหากล่ะที่เชื่อตลอด เห็นดาวตกทีไรก็ขอพรไม่หยุด”
“สักวันฉันต้องสมหวังแน่นอน”
“ขอให้เป็นแบบนั้นแล้วกัน”
เขายิ้มกว้างแล้วพูดแต่กลับมีบางอย่างที่รู้สึกแปลกไป เธอรีบเดินหนีสายตาพราวระยับที่มองกันของเควินมาในห้อง แล้วยกมือขึ้นมาทาบที่หัวใจตัวเอง ทำไมถึงได้เต้นแรงขนาดนี้นะ
เป็นอะไรไปถึงได้เขินสายตาแบบนี้ของเควิน
ที่ผ่านมาเขาก็มองเธอด้วยแววตาแบบนี้ตลอด
เกิดอะไรขึ้นกับเธอเนี่ย?
หลังจากไปเที่ยวมัลดีฟส์เธอก็ถูกเควินพามาขังไว้ที่คอนโดอีกแล้ว เขาไม่ทำอะไรเลยนอกจากหาเรื่องมีเซ็กซ์สามเวลาหลังอาหารได้เลยมั้ง ไม่รู้ว่าไปโดนตัวไหนมาถึงคึกคักขนาดนี้
“ฉันเหนื่อยแล้วนะ”
“นอนอยู่เฉยๆยังเหนื่อยอีกเหรอ ฉันออกแรงทั้งวันทั้งคืนยังไม่เห็นบ่นเลย”
“ก็นายมันอึดนี่! กว่าจะเสร็จฉันก็แทบขาดใจแล้ว”
“ก็ดีสิ แล้วอาทิตย์หน้าฉันไปแอลเอจะได้โหยหา”
อะไรนะ? นี่เควินจะไปแอลเอหนึ่งอาทิตย์แต่พึ่งจะมาบอกเธอเนี่ยนะ ถ้าทำแบบนี้ไม่รอบอกเธอวันไปเลยล่ะ
“ฉันไม่คิดถึงนายหรอก แค่นี้ก็เบื่อขี้หน้าจะแย่แล้ว”
“ถ้าฉันไม่อยู่แล้วเธอไปเอากับใครล่ะ ฉันฆ่าทิ้งแน่”
“จริงจังไปได้เควิน ฉันไม่ได้มั่วขนาดนั้นซะหน่อย”
“แล้วอย่าไปอ่อยไอ้ไทก้าด้วย ขี้เกียจหึง”
“ฉันไม่ทำหรอกน่า ไว้ใจกันบ้างสิ!”
เควินออกไปทำงานแต่ก็ยังอุส่าห์ทิ้งเดวาลให้ดูแลอย่างกับนักโทษคดีร้ายแรง จะไปไหนมาไหนก็ไปตามด้วยตลอดเวลา แถมเควินยังรู้ทุกอย่างอีกที่เกิดขึ้นด้วยว่าเธอทำอะไรบ้าง
นี่คงไม่ได้แอบติดกล้องหรอกนะ
“นายมีธุระอะไรก็ไปทำเถอะ”
“ไม่ได้เดี๋ยวเฮียด่าฉันอีก!” รอบที่แล้วเดวาลก็โดนไปไม่ใช่น้อยเลยที่ปล่อยให้เธอใส่ชุดว่ายน้ำสีขาวมาเล่นน้ำ เธอนี่มันเป็นตัวต้นเหตุของทุกอย่างจริงๆเลย
เขากักขังเธอตั้งแต่ยังไม่แต่งงานด้วยซ้ำ
อึดอัดมากนะ
เควินไม่ได้ไปทำงานไหนไกลเลยก็แค่ไปซื้อของโจรเท่านั้นเอง ครั้งที่แล้วเป็นเพชรน้ำดีเชียว ครั้งนี้เป็นหยกแกะสลักรูปมังกรที่ได้ข่าวว่าหายออกไปนานแล้ว แต่ว่าราคาไม่ธรรมดาเลย เขามากับลีโอซึ่งมันเอาเมียมาด้วย แบบนี้ก็เหงาเลยสิ
“ไปไกลๆส้นตีนกูเลยไอ้สัตว์!”
“อยู่ดีๆก็วีน เป็นอะไรของมึงอีกว่ะ”
“เปล่า! กูแค่คิดอะไรเพลินอยู่”
“เพลินพ่อมึงดิในผับแบบนี้!!”
ก็แค่พูดเฉยๆถ้าจะให้ยอมรับว่าคิดถึงเมียรึไงก็ไม่ไหว ขืนแสดงออกเยอะก็โดนล้อพอดี แค่นี้เขาก็โดนล้อเกือบทุกวันแล้ว
แต่ลีน่าคงรู้ใจถึงได้ส่งข้อความมาหา
Leena : คิดถึงนายจัง
Kevin : อีกไม่กี่วันก็กลับแล้ว
Leena : ว่างแล้วโทรหาฉันนะ
Kevin : รักเธอจังลีน่า
เธอเหงาและเบื่อมากเพราะออกไปเที่ยวก็ไม่ได้ ไม่รู้ว่ามีปัญหาอะไรรึเปล่าแต่คงเกี่ยวกับธุรกิจนั่นแหละ เธอคบกับคนอันตรายก็ต้องเตรียมใจเพราะก้าวขาไปเสี่ยงตายข้างหนึ่งแล้ว
เธอรออยู่นานกว่าเควินจะโทรมาหา แต่ก็ดันโทรมาผิดจังหวะเพราะว่าตอนนี้นั่งแช่น้ำอุ่นในอ่างขนาดใหญ่ ไม่รู้ว่าเขาเห็นแบบนี้แล้วจะคิดถึงไหม แต่เธอในตอนนี้ต้องยั่วน้ำลายมากแน่นอนเพราะไอ้บ้านี่มันหื่นกามจะตายไป
“ฉันอาบน้ำอยู่มีอะไรรึเปล่า?”
“ไม่มีธุระแล้วคุยกับเมียไม่ได้เหรอ?”
“ได้สิ งั้นฉันวางโทรศัพท์ไว้ตรงนี้นะ แล้วนายมีอะไรก็พูดมาเลย ตอนนี้ฉันกำลังสบายตัวมากๆ”
“ตั้งใจยั่วก็ยอมรับมาเถอะ!”
เควินรู้ทันแต่ก็ไม่เป็นอะไรหรอก เธอขัดถูตัวไปเรื่อยๆพร้อมคุยกับเขาที่ไม่วางสายไป ทุกอย่างอยู่ในสายตาของเขาแล้วเดาว่าหลับมาเมื่อไรเธอคงไม่ได้พักแน่นอน
หมอนี่กำลังเก็บกดมากเพราะเธอยั่วไม่หยุด
คิดถึงสัมผัสของเขาจัง
หลังจากคืนนั้นเควินก็ไม่โทรหาเธอ ไม่รู้ว่างานยุ่งหรือไปนอนซบอกใครกันแน่ เขาตอบแค่ข้อความแต่มันก็ดึกมากและเธอเมาหลับไปแล้ว เควินก็น่าจะรู้แต่ไม่อยากคุยตรงเวลากับเธอ หรือไม่ก็ไม่อยากให้ถามเรื่องงานที่ยืดออกไปอีก
เอาจริงๆช่วงนี้เธอรู้สึกว่าติดเควินมากเกินไป
คิดถึงไอ้บ้านี่จังเลย
“ฉันจะไปสปานะเดวาล”
“แป๊บนะลีน่า บอกคนขับรถก่อน”
“อื้ม แล้ววันนี้ฉันอยากจะไปเที่ยวต่อด้วยได้ไหม?”
“ได้สิ ไปกันเถอะแล้วกลับมาเร็วหน่อยนะ”
“ไปเที่ยวได้ แต่ให้กลับบ้านเร็วนี่นะ!”
“เอาน่า ไว้เฮียกลับมาก่อนค่อยเต็มที่”
เธอก็บ่นเรื่องเที่ยวไปเกือบตลอดทางเลย เควินไม่ยอมตอบข้อความและเดวาลก็ทำตัวแปลกๆ เขาระวังตัวเป็นพิเศษ แถมให้เวลาเธอแค่ไม่กี่ชั่วโมงทั้งที่อยากจะเที่ยวนานๆ สุดท้ายเธอจะทำอะไรได้เล่านอกทำสปาเต็มที่แล้วก็กลับ
เบื่อขี้หน้าเดวาลเต็มทนแล้วนะ
กว่าเควินจะกลับมาเธอไม่เป็นบ้าไปก่อนรึไง
- Writer
