“ชื่อเล่นว่าคุณฟะ...ฟายหรือครับ” หญิงสาวปิดปากแล้วหัวเราะ
“ไม่ใช่ค่ะ ฝ้ายค่ะ”
“ฟะ ฟ้าย” เควินพยายามจะออกเสียงให้ได้ แต่มันก็ยากเย็นเหลือเกิน
“คุณเควินเรียกฝ้ายว่า แก้วกานดาก็ได้ค่ะ ง่ายกว่าไหมคะ” แก้วกานดาหัวเราะอีกครั้งกับความพยายามของเควิน
“ยาวไปครับ ถ้าอย่างนั้นผมเรียกสั้นๆว่า ฟะ...อืม...แฟรี่นะครับ คุณสวยเหมือนนางฟ้า ผมขออนุญาตเรียกว่าแฟรี่นะครับ” เควินยิ้มกว้าง
“ค่ะ แล้วแต่คุณเควินแล้วกันค่ะ” แก้วกานดาพยักหน้าและยิ้มรับ
“สนิทสนมกันเร็วดีนะ ตกลงนายจะคุยงานกับฉันไหมเควิน” คนที่กำลังสนทนากันอย่างออกรสออกชาติ จึงเงียบและกันไปมองนักรบพร้อมกัน
“คุยสิวะคุณรบ เอ่อ...ว่าแต่แฟรี่รับค็อกเทลเบาๆหน่อยไหมครับ”
“ฝ้ายแพ้แอลกอฮอล์ น้ำเปล่าล่ะดีแล้ว” นักรบส่งสัญญาณเรียกบริกรมารับออเดอร์แล้วหันกลับมาสบตาแก้วกานดาแวบเดียว ก่อนจะหันกลับไปคุยกับเควินเรื่องงานที่ร่วมลงทุนกัน
แก้วกานดาบีบมือตัวเองแน
