When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
ตอนที่10 ปากดี ควีนกำมือแน่นอย่างนึกเกลียด ฉวยโอกาสว่าแย่แล้วยังมาพูดเย้ยเหมือนไม่รู้สึกผิดอะไรเลยอีก “อย่าไปเป็นสามีใครเลยนะ เลวขนาดนี้” “ก็เป็นของเธอไปแล้วไง คืนนั้น…” คลาสก้าวเท้าเข้ามาใกล้ ควีนขยับถอยหนีพลางกวาดสายตามองรอบตัวอย่างระแวง ก่อนจะคิดว่าเธอไม่ควรมาเสียเวลาอยู่ตรงนี้ต่อ “เมียครับ” “นี่! อย่าเรียกแบบนั้นนะ” “ยอมรับหรือไงว่าเป็นเมียฉัน” ควีนหน้าเหลอเมื่อโดนปั่นประสาทเข้าให้แล้ว ก่อนจะต้องสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ พูดเสียงลอดไรฟัน “คนอย่างพี่ควีนไม่ลดตัวลงไปเป็นเมียหรอก” “ปากดี…” กรี๊ดดด ร่างบางที่เดินหนีถูกอุ้มลอยหวือจนเท้าไม่ติดพื้น เสียงร้องของเธอทำให้การ์ดสองคนวิ่งเข้ามาแต่พอเห็นว่าคนที่ล็อกเอวของหญิงสาวนั้นเป็นใครก็พากันยืนมองทำหน้าไม่ถูก “พี่ช่วยด้วยค่ะ!” “ไม่มีอะไร” “ครับ” การ์ดทั้งสองหันหลังให้แล้วเดินจากไปทั้งที่คนตัวเล็กยังร้องขอให้ช่วย เพราะในตอนนี้เธอกำลังโดนล