ตอนที่10 ปากดี
ควีนกำมือแน่นอย่างนึกเกลียด ฉวยโอกาสว่าแย่แล้วยังมาพูดเย้ยเหมือนไม่รู้สึกผิดอะไรเลยอีก
“อย่าไปเป็นสามีใครเลยนะ เลวขนาดนี้”
“ก็เป็นของเธอไปแล้วไง คืนนั้น…” คลาสก้าวเท้าเข้ามาใกล้ ควีนขยับถอยหนีพลางกวาดสายตามองรอบตัวอย่างระแวง ก่อนจะคิดว่าเธอไม่ควรมาเสียเวลาอยู่ตรงนี้ต่อ
“เมียครับ”
“นี่! อย่าเรียกแบบนั้นนะ”
“ยอมรับหรือไงว่าเป็นเมียฉัน” ควีนหน้าเหลอเมื่อโดนปั่นประสาทเข้าให้แล้ว ก่อนจะต้องสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ พูดเสียงลอดไรฟัน
“คนอย่างพี่ควีนไม่ลดตัวลงไปเป็นเมียหรอก”
“ปากดี…”
กรี๊ดดด
ร่างบางที่เดินหนีถูกอุ้มลอยหวือจนเท้าไม่ติดพื้น เสียงร้องของเธอทำให้การ์ดสองคนวิ่งเข้ามาแต่พอเห็นว่าคนที่ล็อกเอวของหญิงสาวนั้นเป็นใครก็พากันยืนมองทำหน้าไม่ถูก
“พี่ช่วยด้วยค่ะ!”
“ไม่มีอะไร”
“ครับ” การ์ดทั้งสองหันหลังให้แล้วเดินจากไปทั้งที่คนตัวเล็กยังร้องขอให้ช่วย เพราะในตอนนี้เธอกำลังโดนลากออกมาที่ด้านข้างของผับ ก่อนจะถูกผลักเข้ามุมมืดแผ่นหลังชิดติดกับผนังที่มีเสียงเพลงลอดจากด้านในให้ได้ยิน
พรึ่บ
“อื้อออ” คางเรียวถูกบีบอย่างแรงจนเธอร้องด้วยความเจ็บ และนั่นเองที่ทำให้ลิ้นเธอโดนเกี่ยวด้วยลิ้นอุ่นร้อน ก่อนที่เขาจะรีบผละออกเพราะลิ้นที่สอดแทรกเข้าไปถูกกัดเข้าให้ ถ้าเขาเอาออกมาไม่ทันมันคงขาด
“ออกไป! อย่ามายุ่งกับควีน! อื้อ!” กลีบปากที่สั่นระริกโดนปล้นจูบอย่างอุกอาดอีกครั้ง และคราวนี้หากเธอกัด เขาก็จะบีบนมนุ่ม ๆ ให้มันแตกคามือ
“โอ๊ย! เจ็บ”
เขาผละจูบพลางหลุบสายตาวาวระยับมองหน้าเธอที่อยู่ใกล้จนลมหายใจสัมผัสกัน หน้าก็สวย ตัวก็หอม นมก็เต็มมือ... พรึ่บ
คลาสจิ๊ปากอย่างเสียดายเมื่อหญิงสาวใช้ทีเผลอผลักเขาออกแล้ววิ่งหนีออกไปหาเพื่อนที่กำลังเดินอยู่หน้าผับ
“ควีน! วิ่งทำไม”
“เอ่อ...” สีหน้าของเธอเหลอหลาจนเพื่อนทั้งสองมองอย่างสงสัย เว้นไทเกอร์ที่มองเธอสายตาแวววาวเหมือนรู้อะไรมา
“ก็...ตามพวกแกนั่นแหละ สรุปเป็นอะไร”
“ฉันจอดรถเบียดน่ะ เลยมีเรื่องนิดหน่อยแต่เคลียร์แล้ว”
“กลับเข้าไปข้างในกันเถอะ” ควีนถูกเมย์เกี่ยวแขนเดินขึ้นมาที่ชั้นสองอีกครั้ง ผู้หญิงของเขาจ้องเขม็งมาที่เธอ หรืออาจจะคิดไปเองเพราะไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องมองกันแบบนั้นเลย
“เฮียคลาสไปไหนแล้วล่ะ” คำถามของไทเกอร์ทำหัวใจของคนคนหนึ่งระทึก แต่เธอยังเก็บซ่อนมันได้ดี แต่ไม่ใช่กับไวท์ และนิกกี้
“มันลงไปตามหลังน้องควีนเลย ไม่รู้ไปไหน”
“อ๋อ” ไทเกอร์เบือนสายตากลับมามองควีนเล็กน้อย ก่อนจะแยกไปนั่งลงกับรุ่นพี่ตัวเอง
“เจอเหยื่อล่ะสิ”
“อะไรเจอเหยื่อ” เมย์ถามขึ้นที่อยู่ ๆ เดียร์น่าก็พูดแบบนั้น
“เฮียคลาสไง สงสัยเจอเหยื่อขนาดคืนนี้หนีบสาวมานั่งด้วยนะ”
“คนนั้นน่ะเหรอ” เมย์กระซิบถาม เดียร์น่าก็พยักหน้าเบา ๆ
“หน้านางเอาเรื่องจัง อย่างนี้ต้องแย่งมะ”
“ฮ่า ๆ ๆ เอาสิ” เดียร์น่าขำอย่างนึกสนุกโดยลืมสังเกตสีหน้าเพื่อนของอีกคนไปเสียสนิท
“ให้ควีนแย่งมา แกจูบเขาแล้วนี่” เจ้าตัวรีบส่ายหน้าจนเส้นผมสยายพลิ้วตาม จังหวะเดียวกันคนที่กำลังพูดถึงก็เดินกลับไปที่นั่งตัวเอง ไม่วายปรายสายตามาที่ควีนอย่างเจาะจง
“ควีน! เขามองแก”
“ฉันว่าต้องมีอะไรแน่ ๆ”
“ไม่มี!” เดียร์น่ากับเมย์มองตากันอัตโนมัติ ก่อนจะหันมองเธออย่างพร้อมเพรียง
“อย่าบอกนะ”
“ไม่มีอะไรไง! เลิกพูดเรื่องฉันเถอะ”
ขณะที่ควีนต้องปิดซ่อนเรื่องที่เพื่อนกำลังสงสัย ตัวต้นเรื่องกลับหยัดตัวลุกขึ้นพร้อมสาวข้างกายที่แทบจะสิงกัน
“เฮียคลาสรีบกลับจัง”
“จะไปล่อสาว” มินนี่ยิ้มเขินปนเยาะเย้ยใส่พวกเธอ ขณะเดียวกันเมย์กับเดียร์น่าก็บิดปากคว่ำอย่างไม่ได้นัดหมาย
“เพื่อนเดียร์โสดนะเฮีย ทั้งเมย์ ทั้งควีน” ควีนทำตัวหดเหลือสองนิ้วเพราะรู้สึกเหมือนโดนไฟจี้ เขามองมาที่เธอแล้วแสยะยิ้มก่อนจะคว้าคอมินนี่เข้ามากอด
“เด็กเฮียเยอะแยะ” มินนี่ยิ้มหวาน ทั้งที่ก่อนหน้าไม่พอใจอย่างมากที่เดียร์น่าแนะนำเพื่อนตัวเองต่อหน้าเธอ
“เฮอะ เฮียคลาสพลาดของดีแล้วล่ะจะไปไหนก็ไปเลย” คลาสแสยะยิ้มใส่เดียร์น่า ก่อนที่สายตานั้นจะเลยมาหยุดที่ควีนจนเธอต้องเบี่ยงหน้าหนีไปทางอื่น
“ไปเถอะค่ะพี่คลาส มินไม่อยากอยู่แถวนี้นาน ๆ”
เมื่อเพื่อนพี่ชายกับผู้หญิงของเขาเดินไปจนลับสายตาเดียร์น่าก็อดไม่ได้ที่จะพูดถึงสองคนนั้นด้วยความรู้สึกที่ไม่ชอบใจ
“ฉันไม่ชอบอีนี่”
“ใช่ หน้าตบมาก”
“อย่าไปยุ่งเถอะ” ควีนที่ต้องทำตัวลีบ ๆ ก่อนหน้านี้แสดงความคิดเห็น ผู้หญิงคนนั้นเอาเขาออกไปได้ซะก็ดี
“ดูแกกลัวเฮียคลาสนะควีน คืนนั้นแทบจะคร่อม”
“นั่นสิ แปลก ๆ นะ” เมย์สมทบเดียร์น่าอีกคน เพราะปกติแล้วพวกเธอไม่ค่อยจะเห็นต่างกันสักเท่าไร
“เดียร์” อยู่ ๆ ไทเกอร์ก็เดินมาที่โต๊ะแล้วยื่นมือถือให้คนรักดูอะไรบางอย่าง เมย์ก็ชะเง้อมองมันด้วยอีกคนแล้วก็พากันเงียบกริบ
“อะไรเหรอขอดูมั่ง”
“ไม่มีอะไรหรอก” เดียร์น่ารีบดันมือถือคืนไทเกอร์ แต่เหมือนว่าเขาอยากให้ควีนได้เห็นมันจึงปล่อยให้ถูกเธอคว้าไป
รูปไนน์นั่งอยู่ในร้านเหล้าข้าง ๆ มีผู้หญิงนั่งเบียด ที่สำคัญคือเขาโอบผู้หญิงคนนั้น
“เกอร์! ทำไมไม่รีบเก็บ!”
“ใครส่งมาให้ดูเหรอ” เธอถามเจ้าของมือถือเสียงสั่นเครือก่อนจะส่งมันคืนให้
“พวกไอ้มิกซ์ มันถ่ายลงกลุ่มแกล้งกัน”
“ไหนเอาหน้าอีนั่นมาดูสิ” เดียร์น่าแย่งมือถือไปจากไทเกอร์อีกครั้ง จังหวะเดียวกันก็มีรูปใหม่เข้ามาพอดี
“แอร์ นิเทศฯ ปีสามนี่”
ควีนถอยไปทิ้งตัวลงนั่งที่เดิมอย่างสิ้นหวัง ก่อนจะคว้าแก้วเหล้าขึ้นมาถือไว้กระดกแอลกอฮอล์รสเข้มลงคอทั้งน้ำตา
…..
“พี่คลาสขับนะคะ” เขาหลุบมองกุญแจรถที่มินนี่ยื่นให้สายตานิ่งเรียบ เมื่อเขาไม่รับมันไปสักทีเธอก็เก็บมือกลับมาอย่างเก้อเขิน
“มินขับเองก็ได้ค่ะ พี่คลาสดื่มไปหลายแก้วแล้ว”
“รู้ไหมว่านัดมาทำไม”
“…”
“เธอกับฉันเป็นอะไรกันเหรอมินนี่” หญิงสาวแอบหน้าเสีย แต่ยังคงปั้นยิ้มออกมาราวกับไม่ได้รู้สึกอะไรเลย
“เรา…ไม่ได้เป็นอะไรกันค่ะ”
“อืม ให้คนอื่นเข้าใจไว้แบบนี้ด้วยก็แล้วกัน” มินนี่พยักหน้าไม่กล้าสบตาคนตัวสูงอีกเลย กระทั่งรู้สึกว่าเขากำลังจะเดินจากไป
“พี่คลาส…แล้ว…”
“ไม่ไป” เขาตัดฉับก่อนจะกลับเข้ามาในผับอีกและไม่สนใจว่ามินนี่จะยังอยู่หรือไป แต่ครั้งนี้เขาเลือกไปนั่งที่หน้าบาร์ของชั้นหนึ่งแทน
“เฮียคลาส เอาอะไรดีเดี๋ยวผมจัดให้หนัก ๆ”
“เหล้าอย่างเดียวไม่ต้องผสมอะไรมา”
“ได้เลยครับ”
ติ๊งงง
“น้องควีนเมาซะละ เสร็จไอ้นิกแน่”