เราเลิกกัน
750 Words
ตอนที่2 เราเลิกกัน
ติ๊ง
“อยู่ไหนคะเพื่อน”
“อยู่ห้องไนน์”
“โดนแน่ ๆ”
“บ้า! แกนั่นแหละลงสตอรี่ไนน์เลยจับได้ว่าฉันหนีเที่ยว”
“555 ขอโทษฉันลืม ยังไงก็ค่อย ๆ เคลียร์กันนะ” ควีนส่ายหน้าก่อนจะปิดหน้าจอแล้ววางมันข้าง ๆ กับมือถือของเจ้าของห้องที่โทรมาอาละวาดแต่เช้าจนเธอต้องรีบมาง้อ
นิ้วเรียวสวยลูบไล้ใบหน้าคมเข้มของคนรักที่หนุนตักแผ่วเบาก่อนจะก้มลงจุมพิตลงบนหน้าผากของเขาด้วยใจที่เต้นตึกตัก และมันก็เต้นแรงขึ้นจนเหมือนจะกระเด็นออกมานอกอกเมื่อคนที่หลับอยู่ลืมตาขึ้นมองเธอ
“แอบจุ้บเราเหรอ”
“ไนน์...ไม่ได้หลับเหรอ” เธอถามแฟนหนุ่มเสียงสั่นแข่งกับหัวใจ ขณะเดียวกันเขาก็ขยับลุกขึ้นนั่งจนใบหน้าอยู่ระดับเดียวกัน และห่างกันเพียงนิดเดียว
“ไนน์...”
“ยังไม่ได้ลงโทษเรื่องที่เมื่อคืนหนีไปเที่ยวเลยนะ”
“เดียร์มาชวนก็สี่ทุ่มแล้ว เห็นว่าไนน์ไปเล่นบอลมาด้วยคิดว่าเหนื่อยคงหลับไปแล้วไง”
“แต่เราเป็นห่วงเธอไง หวงด้วยกลัวมีใครมายุ่งกับเธอ” ควีนระบายยิ้มพลางก้มหน้าลงหลบสายตาที่แทบจะหลอมละลายเธอได้ในตอนนี้
“ควีน”
“หืม”
“ขอนะ...” แม้ไนน์พูดด้วยประโยคสั้น ๆ แต่มันกลับทำใจเธอเต้นโครมครามอย่างเกินเหตุเพราะยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาขออะไร
“ขออะ...อะไรเหรอ”
“ขอทำแบบวันนั้นอีกนะครับ” ไนน์พูดเสียงอ้อนพลางจับมือเธอขึ้นมาจูบ ก่อนจะเอาแก้มแนบกับมือนุ่มนิ่ม
“ไนน์...”
“ไม่เอาเข้า”
ไนน์พูดเสียงกระเส่า เคยจะทำเหนือข้อตกลงแต่ก็ไม่สำเร็จเพราะพอเห็นน้ำตาของเธอก็ดันทุลังต่อไม่ลง หยุดแค่ข้างนอก
ติ๊ง
“เดียร์ทักมาแน่เลย”
“อย่าเปลี่ยนเรื่องสิควีน”
เพราะไม่อยากทำเรื่องนั้นอยู่แล้วเธอรีบคว้ามือถือขึ้นมาจะเปิดอ่านแจ้งเตือนนั้น แต่ทว่าดันคว้าผิดเพราะเธอกับไนน์ใช้มือถือรุ่นเดียวกัน เคสเหมือนกัน และเพราะเขาเคยใส่ลายนิ้วมือของเธอไว้ วันนี้เลยได้เห็นอะไรบางอย่างที่เหมือนผลักเธอตกลงจากที่สูง
“เพิ่งเห็นว่าถุงยางในถังขยะมันแตก”
“ไปซื้อยาคุมฉุกเฉินมากิน”
“อืม”
“ใครอะควีน”
“มึงเอากับใครมา!” ไนน์หน้าเหลอกับคำถามที่เธอโพล่งออกมา พร้อมหลักฐานในมือด้วยการโชว์หน้าจอสมาร์ทโฟนที่เป็นของเขา
“ควีน...เราอธิบายได้คือ...”
“บอกว่าไปเล่นบอลแต่มึงไปเอากับใคร!”
“ควีนเราไปเล่นบอลจริง ๆ แต่...” ไนน์หยุดคำที่จะพูดไว้แค่นั้น ก่อนจะตามกอดคนรักของตัวเองไว้ไม่ให้เธอไปไหน
“ปล่อย! ฮือออ”
“ควีน เราขอโทษ”
“ไนน์ปล่อย!” ควีนดิ้นสุดแรงเพื่อให้หลุดจากวงแขนที่รัดเธอไว้แน่น และเมื่อทำสำเร็จก็ฟาดฝ่ามือใส่หน้าเขาไม่ยั้ง
เพี๊ยะ! เพี๊ยะ! เพี๊ยะ!
“ตบให้พอใจเลยควีน แล้วมาคุยกันดี ๆ นะ”
“มันไม่มีอะไรต้องคุยแล้วเว้ยปล่อย!” หญิงสาวทั้งร้องไห้ ทั้งต้องเอาตัวเองให้หลุดพ้นจากคนรักที่ทำใจเธอแตกสลาย ไม่ยอมให้เขาได้คว้ามือไปจับ และน้ำตาของเธอก็ทำให้เขาถึงกับร้องไห้ตาม
“ฮึกกก ถ้าทนไม่ได้ทำไมไม่เลิกกับกันก่อนไนน์ ทำไมหักหลังกันแบบนี้!”
“ทนได้ควีน เราทนได้มาตลอดแต่เมื่อคืน...เราเมา”
“ฮือออ” เหตุผลบ้า ๆ นั่นทำเธอสะอื้นหนัก มองหน้าเขาผ่านม่านน้ำตา แล้วเธอจะทำยังไงเมื่อคนตรงหน้าเป็นรักแรก และรักเดียวของเธอมาตลอด
“เราเลิกกัน”
“ไม่เอาอย่างนี้ควีน ไม่เลิก”
“ตามนั้น เลิก!” เธอปามือถือของเขาอัดใสใจกลางอกแกร่ง ก่อนจะคว้าสมาร์ทโฟนของตัวเองมาแล้วรีบวิ่งออกจากห้องของเขากระทั่งถึงรถ เขาก็ตามมาทุบกระจกรถของเธอ
ปึก ปึก ปึก
“ควีน มาคุยกันก่อนนะ”
บรื้นนนน
“ฮึกกก ฮือออ” ควีนร้องไห้หนักหลังจากที่เหยียบคันเร่งหนีเขามาแล้วมองผ่านกระจกเห็นเขาคุกเข่าร้องไห้อยู่กลางลานจอดรถ...แต่เชื่อเถอะเขาเจ็บไม่เท่าเธอหรอก
- Writer
