จบเรื่องบ้าๆ
1312 Words
ตอนที่14 จบเรื่องบ้า ๆ
รถจอดสนิทที่ใต้คอนโดหรูแต่ควีนก็ยังไม่สามารถออกจากรถได้เพราะเขาไม่ยอมกดปลดล็อคประตู จนเธอหันกลับมามองด้วยสายตาสุดเหวี่ยง
“เปิด!”
“พูดให้มันดี ๆ กูไม่ใช่เพื่อนเล่น”
“…” ควีนทำสีหน้าพะอืดพะอมกับคนข้าง ๆ เต็มกลืน ขณะเดียวกันเขาก็ปรายตามองเธอที่แสดงท่าทางแบบนั้น
พรึ่บ แบงก์พันหลายใบที่ฟาดมาบนหน้าตักทำควีนกัดฟันกรอด และเธอยังต้องกำมือแน่นไม่ให้มันฟาดไปที่หน้าเขา
“ไม่ชอบเอาใครฟรี ๆ”
“ทำไมไม่ไปจ่ายให้ผู้หญิงที่เขาเต็มใจ ควีนไม่เคยอยากนอนกับพี่นะ!”
“ก็ปากดีไง”
“ก็พี่เลวกับควีนก่อน! ฉวยโอกาสตอนควีนเมา”
“…”
“ควีน!”
“เฮียคลาสปล่อยควีนลงมา!”
ปึก ปึก ปึก ประตูรถโดนกำปั้นของเดียร์น่ารัวทุบ พร้อมเสียงโวยวายที่รู้อยู่แล้วว่าต้องเจอ
“พี่เปิดประตูให้ควีนสักที แล้วจบเรื่องบ้า ๆ นี่ได้แล้ว”
“จบ? อะไรจบ”
“เราจะไม่ยุ่งเกี่ยวกันอีก”
“เฮียคลาสปล่อยเพื่อนเดียร์เดี๋ยวนี้นะ!” ปึก ปึก กระจกรถยังคงถูกฝ่ามือเดียร์น่าทุบ บางทีก็กระชากจะเปิดแต่ก็ไม่สำเร็จ เขาจึงปั่นประสาทพวกเธอด้วยการดึงคนข้าง ๆ มาจูบ
“อื้อ!”
หางตาของเขาแอบเห็นว่าน้องสาวของเดย์เบิกตาโตยิ่งกว่าไข่ ก่อนที่มือน้อย ๆ จะผลักเขาออกสุดแรง แต่ก่อนที่เขาจะยอมผละออกก็ไม่ลืมงับกลีบปากล่างของเธออย่างแรง
“ทำบ้าอะไร!”
“จูบไง หรือจะเอากันล่ะ”
ใบหน้าของหญิงสาวแดงก่ำด้วยความโกรธ ขณะที่เสียงจากนอกรถกลับเงียบไป และเขาก็ต้องหลุดยิ้มมุมปากเมื่อเดียร์น่ายังทำหน้าเหวอไม่หาย
คลิ๊ก เขายอมปลดล็อคประตูควีนที่จ้องจะไปก็รีบเอาตัวเองออกจากรถโดยที่ไม่หยิบเงินติดมือไปแม้แต่ใบเดียว
“เอาเพื่อนเดียร์ไปทำอะไรมา!”
“ก็ถามเพื่อนดูสิ”
“เฮียคลาส! ทำไมถึงได้เลวขนาดนี้นะ!”
“ไม่งั้นจะเป็นเพื่อนไอ้เดย์ได้เหรอ”
“เดียร์ ไปเถอะ” ควีนสะกิดเพื่อนที่โกรธแทนจนตัวสั่น เธอไม่อยากปะทะแล้ว ‘กับคนเถื่อน ๆ อย่างนั้นไม่ยุ่งกันดีกว่า’
“ควีน…”
“พอเถอะ ไม่อยากยุ่งแล้ว” เมื่อเห็นสีหน้าพร้อมยอมแพ้ของควีนเดียร์น่าก็ยอมถอดใจก่อนจะพากันหันหลังเดินเข้าในคอนโด และเมื่อถึงห้องเธอก็ทิ้งตัวลงนอนบนโซฟาทั้งที่สวมเสื้อของเขาอยู่ ‘ถ้าถอดออกตอนนี้เดียร์น่าได้สอบสวนหนักแน่ เธอไม่อยากพูดมันอีก’
“แกกับเฮียคลาส…” อยู่ ๆ น้ำตามันก็ไหลด้วยความรู้สึกที่บอกไม่ถูก หญิงสาวจึงใช้มือเช็ดน้ำตาลวก ๆ แล้วตอบคำถามเพื่อน
“ก็อย่างที่คิดนั่นแหละ แต่มันจะไม่เกิดขึ้นเลยถ้าเขาไม่เลว”
“ฉันก็คิดไม่ถึง เขาดูไม่น่าเป็นคนแบบนี้เลยจริง ๆ” เดียร์น่าพูดเสียงอ่อนเพราะเพื่อนพี่ชายคนนี้เขาดูเป็นผู้เป็นคนมากกว่าพี่ชายเธอเยอะ
“แล้วจะเอายังไงต่อ”
“ไม่เอาไง คิดซะว่าให้ทานหมาต่อไปนี้อย่าได้พบได้เจอ”
“เดี๋ยวฉันไปเอากระเป๋าแกมาให้นะ ไนน์มันทั้งโทรทั้งส่งข้อความมาเป็นร้อย ๆ เลย”
…..
เมื่อขับรถเข้ามาที่อู่ของเดย์เขาก็กลายเป็นเป้าสายตาของคนที่อยู่ที่นี่โดยปริยาย อาจเป็นเพราะวันนี้ไม่ได้ขับรถบิ๊กไบค์มาอย่างที่ควรจะเป็น และทันทีที่รองเท้าแตะพื้นเสียงพวกนั้นก็แย่งกันแซวขึ้นเหมือนรอจังหวะนี้มานาน
“เมื่อคืนไปไหนมาเฮียคลาส เขาตามหากันให้วุ่น”
“ช่วงนี้ใช้แต่รถยนต์นะเฮีย สงสัยฉุดใครขึ้นรถบ่อย” คลาสกวาดสายตามองตั้งแต่ลูกน้องที่เอ่ยแซวยันเจ้านายของพวกมันที่นั่งแสยะยิ้ม รวมถึงเมียเด็กของเดย์ที่ยังแอบยิ้มเล็ก ๆ
“โค้ชจะลงสนามแล้วเหรอวะ”
“ลงสนามอะไร”
“มึงลากเพื่อนน้องกูไม่เอาสองรอบละ ไม่เรียกติดใจเหรอ” เขาปรายตามองไปทางไวท์ทันทีที่เดย์แบบนั้น ‘มันไม่พูดเดย์ก็ไม่น่ารู้’
“มันถาม กูก็บอก555”
“โค้ชเปิดใจ พวกผมรอเปิดขวด 555 รอกินเบียร์ฟรีอยู่นะเฮีย”
“เปิดขวดแล้วตีหัวมึงก่อนเลยไอ้เหี้ยจอร์น” เขาว่าให้ลูกน้องของเดย์ก่อนจะต้องหันกลับมาขมวดคิ้วกับคำถามของมายด์
“พี่ควีนมีแฟนแล้วไม่ใช่เหรอ”
“ถามมันสิ” เมื่อเดย์โยนคำถามนั้นมา มายด์ก็มองเขาอย่างคาดหวัง
“ไม่รู้ เลิกกันแล้วมั้ง”
“สรุปรู้หรือไม่รู้วะ”
“ไม่รู้”
“ถ้ายังไม่เลิกกันนี่เหี้ยเลยนะเฮียคลาส เป็นถึงโค้ชจะเป็นแค่กิ๊กลับ ๆ ได้ไง”
“กิ๊กพ่อมึงไอ้จอร์น ว่างมากก็ไปซื้อเบียร์มากินไป”
“เอาแต่วันเลยหรือเฮีย พวกผมยังไม่เลิกงานเลยเดี๋ยวซ้อมายด์หักตังค์”
“กลัวอะไรซ้อมายด์ตัวเท่าลูกหมา เดี๋ยวเฮียมึงก็จัดการเองแหละ”
“โถ่ เฮียเดย์น่ะกลัวซ้อยิ่งกว่าใครเลย ช่วยชีวิตพวกผมไม่ได้หรอก”
“555 ไอ้เดย์มึงกลัวเมียเหรอ” เดย์มองตาเมียเล็กน้อยก่อยจะหันมาพูดกับเขาเสียงหนักแน่น
“ไม่ได้กลัว เขาเรียกว่าเกรงใจ”
“เวลาทำงานไม่ควรกินนะคะ เดี๋ยวเสียงาน”
“งั้นโทรให้น้องหวานหิ้วมาส่งก็ได้ ขี้เกียจออกไป”
“ไอ้เหี้ยคลาสจะมาสุมไฟบ้านกูเพื่อ”
“หมั่นไส้ เสือกมีเมียหนีพวกกู”
“ก็มองหน้าเมียไม่น่าเบื่อเหมือนมองหน้าพวกไง” เดย์พูดพลางยักคิ้ว ทำคลาสอดหมั้นไส้ไม่ได้เมื่อนึกถึงตอนที่มายด์จะไม่เอามันแล้วมานั่งเมาข้ามวันข้ามคืน
“เออ รักกันให้นาน ๆ นึกถึงวันที่พวกกูต้องมานั่งเฝ้ามึงเมาด้วย”
“มึงก็ระวังต้องมานั่งเมาให้กูปลอบแล้วกัน”
“กูคลาสนะครับไอ้เดย์”
“กูจะรอดู”
“ทำเป็นเก่งไปมึงน่ะ ร้องอย่างหมานี่ไม่เอานะ”
“หมา? ให้ไอ้เดย์เป็นไปคนเดียวเถอะ”
Rrrr
ขณะที่เขากำลังโดนรุมมือถือของเดย์ก็มีสายเรียกเข้า มันเหลือบมองมาที่เขาเล็กน้อยก่อนจะพูดกับปลายสาย
“ว่าไง”
“อยู่นี่แหละ” หลังจากพูดคำนั้นเดย์ก็กดสปีคเกอร์โฟนแล้ววางมันลงบนโต๊ะหินอ่อน
“เฮียคลาส!เลวมากเลยนะที่กับเพื่อนเดียร์แบบนี้”
“มึงวางสายไปเลยไอ้เดย์” เดย์ยกยิ้มเหมือนกำลังจะมีเรื่องสนุก เขาจึงต้องเป็นคนเดินไปกดตัดสายเดียร์น่าเอง
“เรื่องจริงเหรอเนี่ย”
“อะไร” คลาสถามกลับอย่างสงสัยที่อยู่ ๆ จอร์นก็พึมพำเรื่องของเขา
“ก็ผมไม่เชื่อว่าเฮียคลาสจะฉุดผู้หญิงไปเอา ถ้าเป็นเฮียเดย์ว่าไปอย่าง”
“มายด์เดือนนี้ไม่ต้องให้มันเบิกเงินล่วงหน้านะ”
“โถ่ เฮีย ผมแค่หยอก” จอร์นหน้าเสียก่อนจะทำงานอย่างสงบปากสงบคำ คลาสเดินไปหยิบเบียร์ในตู้เย็นออกมาสองกระป๋องแล้วกลับมานั่งตรงข้ามกับเจ้าของอู่ที่นั่งกระหนุงกระหนิงกับเมียของมันอย่างไม่เกรงใจใคร
“เดี๋ยวนี้สบายตัวเลยสิมึง น้องนุ่งก็ไม่ต้องห่วงแล้ว”
“มีผัวแล้วก็ให้ผัวมันห่วงไปสิ”
“เฮอะ”
- Writer
