"ตะแต่ว่าหนึ่งเป็นคนทำแตกนะคะเดี๋ยวหนึ่งจัดการเองดีกว่า..." น้ำหนึ่งพูดอย่างเกรงใจที่ต้องให้ท่านประธานมากวาดบ้านให้เธอ
"คุณหนึ่งยังไม่หายเมานะครับ ไม่สิ ยังไม่หายมึนเพราะงั้นเดี๋ยวผมจัดการเองครับ ผมไม่อยากให้คุณหนึ่งต้องบาดเจ็บรอ 5 นาทีครับไม่นานหรอก" เขาพูดจบก็ไปหยิบไม้กวาดและที่ตักขยะมาก่อนจะเริ่มกวาดไม่นานก็เสร็จเรียบร้อย
"ขอโทษนะคะที่ทำให้ต้องมาลำบาก" น้ำหนึ่งพูดอย่างรู้สึกผิด
"เรื่องแค่นี้เองไม่ใช่เรื่องที่ต้องมาขอโทษหรอกนะครับ เพราะว่าถ้าต้องขอโทษก็คงต้องเป็นผม" ปุณณ์เก็บอุปกรณ์แล้วและเดินกลับมาที่น้ำหนึ่งที่นั่งอยู่ที่เดิมและเอามือเท้าเคาท์เตอร์เอาไว้โดยน้ำหนึ่งอยู่ในวงแขนของเขา
"ทำไมต้องขอโทษเหรอคะ?" น้ำหนึ่งถามเสียงหวานพร้อมกับเอียงคอเล็กน้อยนั่นทำให้ปุณณ์รู้สึกใจสั่นเล็กน้อย
"เพราะว่าผมขอเข้าบ้านคุณหนึ่งจนคุณหนึ่งต้องมาเอาน้ำให้ผมไงครับ ทั้งที่คุณหนึ่งมึนจากการดื่มไวน์แต่ผมก
