หลังจากทานอาหารเสร็จ เจซซินก็พาแพรวากลับมาที่คอนโด มือหนาเกาะกุมมือเรียวเล็กของเธอไว้ตลอดทางที่กลับมายังห้องพัก สายตาคมก็เหลือบมองเด็กสาวที่อายุห่างกันถึง 16 ปี เป็นระยะ ผู้ชายที่เจอผู้หญิงมานับไม่ถ้วนอย่างเขา ไม่อยากจะเชื่อว่าจะมาตกหลุมรักเด็กซื่อ ๆ คนนี้ เมื่อเข้ามาในห้อง เขาก็นั่งลงบนโซฟาแล้วดึงมือของแพรวาให้นั่งลงข้าง ๆ "แพร บัตรที่พี่ให้ไว้คราวก่อน วงเงินยังเหลืออยู่มั้ยคะ" เจซซินเอ่ยถามออกมา แต่มือกำลังหาควานหาบางอย่างในกระเป๋าของตัวเอง "ยังเหลืออยู่เยอะเลยค่ะ หนูพึ่งใช้ไปไม่กี่พันเองค่ะ" คำตอบของแพรวา ทำให้เขาต้องเงยหน้ามองอย่างสงสัย วงเงินสองแสนบาท ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นคงใช้หมดตั้งแต่สองวันแรก แต่นี่เกือบสองเดือนแล้วที่เขาให้บัตรเธอไป แพรวากลับใช้ยังไม่ถึงหมื่นด้วยซ้ำ "แพร ไม่ได้ใช้ซื้อของเหรอคะ พี่บอกแล้วนี่นาว่าใช้ได้ตามสบาย" เขาถามออกไปด้วยความอยากรู้ "ก็พี่เจฟซื้อของให้ห