ตอนที่ 4 แปลก

729 Words
"ผมจะไม่ให้เกิดอีก " เจ้าพ่อเอ่ยออกมาอย่างหนักแน่น ต่อไปต้องสั่งคนให้เข็มงวดกว่านี้ เรื่องผู้หญิงเขาคงต้องเบาลงแบบจริงๆ จัง "ค่ะ วันนี้คุณจะกลับตอนไหนคะ พอดี เออ ฉันจะอาบน้ำนอนแล้ว " เหมยลี่รับคำแบบส่งๆ ทั้งที่รู้อยู่แล้วว่าเหตุการณ์ลักษณะนี้ต้องเกิดขึ้นอีก จึงได้เปลี่ยนเรื่องถาม หล่อนอึกอักถามอย่างเกรงใจ กลัวจะเป็นการไล่ชายหนุ่ม "ไม่หล่ะ วันนี้ผมจะนอนที่นี่แหละ" เฉินฟงตอบภรรยา พร้อมกับนอนลงบนเตียงที่เป็นห้องหอ ที่นานๆ เขาจะมานอนด้วยสักครั้งจนแทบจะนับครั้งได้ เพราะส่วนมากเขาจะออกไปนอนที่ทำงานเป็นส่วนมาก หรือถ้ามานอนที่บ้านนี้ก็จะเลี่ยงไปนอนห้องข้างๆ เพื่อไม่ให้รบกวนการนอนของภรรยาเพราะเขาต้องทำงานดึก และไม่อยากให้หญิงสาวนั้นอึดอัดมากเกินไป "นอนที่นี่ เออ เดี๋ยวเหมยให้คนจัดห้องให้นะคะ" เหมยลี่บอกสามีด้วยความอึดอัดใจ หล่อนไม่เคยชอบให้เขามายุ่งวุ่นวายกับหล่อนมากนักหรือมันอาจจะเป็นการเคยชินในการอยู่คนเดียวเวลามีคนอื่นเข้าจึงรู้สึกอึดอัดแปลกๆ "อย่าลำบากเลย ผมจะนอนห้องนี้กับคุณ คุณบอกเองไม่ใช่เหรอว่าเกรงใจพวกเขา" เจ้าพ่อเฉินฟงย้อนสิ่งที่ภรรยาเคยพูดเมื่อก่อนหน้าพร้อมกับหลับตาลงอย่างไม่สนใจ "ค่ะ เหมยขอไปอาบน้ำก่อนแล้วกันนะคะ " เมื่อไม่อาจจะทัดทานความต้องการได้เหมยลี่จึงทำได้แค่ยอมรับมันอย่างไม่เต็มใจ เพราะหล่อนเป็นเมียแต่งไง เมียที่ทุกคนต่างพากันอิจฉา แก่งแย่งชิงดีกันอยากจะเป็นคุณนายตระกูลหวัง นี่แหละหนาที่เขาว่าคนในอยากออก คนนอกอยากเข้า "อืม " เสียงตอบรับสั้นดังจากคนที่นอนหลับตาอยู่บนเตียง หญิงสาวจึงจนใจจะคัดค้านเดินเลี่ยงออกไปห้องน้ำที่อยู่ติดกับห้องแต่งตัวเพื่อชำระล้างร่างกาย ร่างเพรียวยืนอยู่ใต้ฝักบัวเพื่อให้สายน้ำเย็นฉ่ำไหลรดไปทั่วทั้งเรือนกายขาวนวลเนียนดุจดั่งน้ำนม ก่อนที่คุณนายเหมยจะเอาตัวเองไปแช่อ่างอาบน้ำสุดหรู ศรีษะทุยพาดขอบอ่างอาบน้ำพร้อมกับหลับตาพริ้มเพื่อผ่อนคลายอารมณ์หล่อนคิดว่าการแช่น้ำแบบนี้คือสิ่งที่ช่วยผ่อนครายความเมื่อยล้าได้เป็นอย่างดี กลิ่นดอกไม้สดหอมนาๆ พันธุ์ ถูกลอยไว้จนทั่วอ่างอาบน้ำมันจะถูกจัดเตรียมไว้แบบนี้ทุกวันตัวของหญิงสาวถึงได้หอมอยู่ตลอดเวลาทั้งที่ไม่เคยซื้อน้ำหอมฉีด หล่อนได้เคล็ดลับนี้มาจากอาม่าสมัยที่ท่านยังมีชีวิตก็มักจะสั่งสอนและให้วิชาความรู้ของหญิงจีนโบราณ เคร้ง!! เสียงของกระทบกับพื้นทำให้เหมยลี่รีบลืมตาขึ้นมาพร้อมกับร้องออกมาอย่างตกใจ "ว้ายย นี่คุณเข้ามาทำไมเฉินฟง ออกไปเลยนะ" หญิงสาวร้องออกมาอย่างตกใจที่เห็นเฉินฟงยืนมองมาที่ร่างของหล่อนอยู่ แขนเรียวเล็กยกขึ้นมาปิดหน้าอกใหญ่ที่ปิดอย่างไรก็ไม่มิด ยังดีที่มีดอกไม้ลอยอยู่ในอ่าง ไม่อย่างนั้นหล่อนคงได้อายมากกว่านี้ "เออ ขอโทษ ผมเห็นว่าคุณอาบนานแล้วกลัวคุณจะเป็นอะไร คุณอาบต่อเถอะผมไปนอนแล้ว " ด้านคนที่เดินเข้ามาหวังจะมาดูภรรยาว่าเป็นอะไรหรือไม่ถึงกับนิ่งมองร่างเพรียวของภรรยาที่เอามือปิดหน้าอกอวบใหญ่เอาไว้ เฉินฟงรีบหันหลังพร้อมกับขอโทษแล้วรีบเดินหนีออกไปใจชองเจ้าพ่อเต้นแรงจนมันแทบจะทะลุออกมาจากอก เขาไม่รู้สึกแบบนี้กับภรรยาสาวเลยสักครั้งตั้งแต่อยู่ด้วยกันมา อย่าว่าแต่กับภรรยาเลยกับใครเขาก็ไม่เคยรู้สึกแบบนี้ด้วยทั้งนั้นเวลามีอะไรกับใครก็แค่ปลดปล่อยความต้องตามที่ผู้ชายมีเท่านั้น หรือเขาจะทำงานและเครียดมากไปถึงได้รู้สึกแปลกๆ แบบนี้ เจ้าพ่อเฉินฟงได้แต่ให้เหตุผลในใจแก่ตนเอง
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD