เมียแต่งเจ้าพ่อ

ตอนที่ 3 กรง

ร่างที่ดูสง่างามเมื่อครู่เดินมานั่งอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้งหรูหราภายในห้องนอนพร้อมกับถอนหายใจอย่างเบื่อหน่าย ชีวิตของหล่อนทำไมถึงได้เหนื่อยขนาดนี้ ไม่ใช่เหนื่อยกายแต่เป็นการเหนื่อยใจ ทั้งเหนื่อย ทั้งเบื่อหน่ายที่ต้องมาอยู่กรงทองของเจ้าพ่อที่ไม่มีหัวใจแบบเฉินฟง ไม่ใช่ว่าหึงหวงที่มีบรรดาผู้หญิงมากมายเข้ามาเรียกร้องสิทธิความเป็นเมีย แต่เป็นความรำคาญทั้งที่ชีวิตหล่อนควรจะมีความสุขกับคนที่หล่อนรัก แม้ว่า เฉินฟงจะไม่เคยบังคับขืนใจหรือหลับนอนกับหล่อนก็จริง แต่ก็ได้ชื่อว่าเป็นเมียเจ้าพ่อเฉินฟง เวลาจะทำอะไรทุกอย่างต้องดูดีสูงสง่าไปหมด ทั้งที่ความจริงมีแต่เรื่องเน่าเฟะให้เจอทุกวัน ทั้งนางบำเรอ โสเภณี จดหมายขู่ฆ่า ถูกหมายหัวจากคู่อริต่างๆ ทุกอย่างมันดูหนักเกินไปที่หล่อนจะต้องมาทน ทุกวันนี้อยู่ราวกับเพื่อนสนิทที่คอยปรึกษาหารือกันบางครั้งคราวเวลามีปัญหาเท่านั่น

"เหมยเหนื่อยจังเลยค่ะอาม่า ที่นี่มันไม่ได้มีความสุขอย่างที่อาม่าบอกเลยสักนิด " หยดน้ำใสๆ เริ่มไหลเอ่อออกจากตาเรียวสวยอย่างสุดจะอดกลั้น เบื้องหน้าหล่อนต้องแสร้งว่าแข็มแข็ง สงบนิ่ง ทั้งที่ความจริงมันไม่ใช่เลยสักนิด สาวน้อยเหมยลี่ที่แสนจะสดใสเริ่มหายออกไปจากตัวหล่อนทุกที มีแต่คุณนายเมยที่แสนสง่างามเย็นชา

"เหมย ๆ คุณทำอะไรอยู่ เห็นบอกว่าเหนื่อย ผมจะให้คนเอาอาหารขึ้นมาให้บนนี้ " นิ้วสวยรีบกรีดหยดน้ำตาให้ออกจากไปหน้าสวยลวกๆ กลัวผู้เป็นสามีจะเห็น แต่มันก็ไม่รอดพ้นจากตาคมไปได้

"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เกรงใจแม่บ้านให้พวกเขาพักเถอะ" คุณนายเหมยตอบเสียงเรียบๆ อย่างที่เคยใช้เป็นประจำ เพราะความเกรงใจไม่มองว่าคนเหล่านั้นเป็นแค่คนใช้ในบ้าน จึงทำให้เหมยลี่เป็นที่รักของคนในบ้านอย่างมาก ตั้งแต่สิ้นอาม่าของเฉินฟงที่เสียไป คนที่เหล่าคนใช้เคารพมากรองจากเสี่ยวหงมารดาของเฉินฟง ก็คือคุณนายเหมยคนนี้

"แต่คุณยังไม่ได้กินอะไร คุณเป็นอะไรหรือเปล่าบอกผมได้นะเหมย " เจ้าพ่อเฉิยฟงมองภรรยาที่แต่งงานกันมาหลายปีแม้จะไม่ใช่ในทางพฤตินัย แต่เขาก็เคารพในตัวภรรยาคนนี้ หล่อนเป็นทั้งเพื่อนและที่ปรึกษายามที่เขาเดือดร้อนใจเสมอ และก็หญิงสาวคนนี้อีกเช่นกันที่คอยอยู่เคียงข้างเขาในยามที่มีเรื่องหนักๆ เข้ามาในชีวิต เขากับเหมยลี่แต่งงานกันมา 10 ปี ตั้งแต่เขาอายุ 28 และหล่อนก็อยู่แค่ 18 ปีเท่านั้น เพราะความเด็กและหล่อนเองก็นิสัยดีมักช่วยเหลือคนอื่นเสมอ เขาจึงไม่เคยคิดจะบังคับขืนใจให้หล่อนเป็นของเขาและมันก็เป็นแบบนั้นตลอดมาจนถึงทุกวันนี้ เขากับหล่อนแต่งงานแค่ในนามเพียงเท่านั้น และอยู่กันแบบเพื่อนที่ปรึกษาแม้เหมยลี่จะเด็กกว่าเขามาก แต่หล่อนก็ช่วยแก้ปัญหาและเป็นผู้รับฟังที่ดีเสมอมา เขาถึงไม่ชอบให้ใครมายุ่งและระรานให้เหมยลี่ไม่สบายใจ

"ไม่มีอะไรค่ะ เหมยแค่คิดอะไรเพลินไปหน่อย" หล่อนยิ้มอ่อนๆ ส่งไปให้สามีที่จ้องมาที่หล่อนอย่างไม่เชื่อ

"ไม่มีก็ไม่มี ผมขอโทษที่ปล่อยให้คนอื่นมาวุ่นวายกับคุณ ผมจะไม่ให้มีอีก " เฉินฟงเอ่ยออกมาอย่างขอโทษจากใจ ทั้งที่กำชับผู้หญิงที่เขานอนด้วยแล้วว่าห้ามมายุ่งกับเหมยลี่และห้ามเข้ามาในบ้านใหญ่ แต่ก็มีหลุดรอดมาได้เสมอ และเขาก็ไม่คิดว่าเด็กซินซินที่เขาดูแลคนใหม่จะเข้ามาก่อกวนจนทำใหภรรยาเกิดปัญหาและไม่สบายใจ เพื่อตัดปัญหาเขาจึงขอตัดความสัมพันธ์ให้เพียงเงินก้อนหนึ่งกับเด็กสาวเพื่อไปตั้งตัว เพราะเขาไม่ชอบให้ใครหน้าไหนมาทำให้เหมยลี่ไม่สบายใจทั้งนั้น

"ช่างเถอะค่ะ ฉันเจอมาบ่อยแล้ว" หล่อนพูดอย่างปลงตกไม่คิดอะไร จะโทษผู้หญิงพวกนั้นก็ไม่ได้ เพราะต้นเหตุทุกอย่างมันมาจากความมักมากของเฉินฟงทั้งนั้น และนี่ก็เป็นอีกเหตุผลที่ทำให้หล่อนไม่เคยรักเขาเลย