Chapter 10
1270 Words
คชาภัทรกอดรัดหญิงสาวไว้แน่น ริมฝีปากดูดเม้มทุกส่วนด้วยความรู้สึกที่บอกไม่ถูก สำหรับเขามันมีความสุขมากจนไม่อยากจะปล่อยให้หายไป
"หอมจัง"
"หนูไม่ไหวแล้วค่ะ"
ดารารัตน์บิดตัวไปมาอย่างเหนียมอายเมื่อถูกชายหนุ่มซุกไซ้เล่นตามตัว เธอผละออกเล็กน้อยมองสบตาชายหนุ่มที่มองเธออยู่เช่นกัน
"พักก่อนก็ได้"
หญิงสาวเหมือนจะนึกขึ้นได้ว่าตัวเองทำนามบัตรของคุณบาร์บี้ตกหาย ไม่รู้ว่าอยู่ในรอที่นั่งมารึเปล่า
"ให้ลูกน้องคุณหานามบัตรให้หนูหน่อยได้มั้ยคะ ไม่รู้ว่าตกอยู่ที่รถรึเปล่า"
"นามบัตรอะไร...ของใคร"
เขามองหญิงสาวอย่างจับผิด ผู้ชายที่ไหนให้นามบัตรเธอมารึเปล่าถ้าเป็นแบบนั้นเขาจะให้ลูกน้องไปหาให้เจอแล้วเผาทิ้งไปเลย
"ของคุณบาร์บี้ค่ะ เธอเป็นผู้จัดการของคุณต่อพระเอกที่เล่นละครกับหนู ไหนๆก็คุยกันเรื่องนี้แล้วหนูขอปรึกษาหน่อยได้มั้ยคะ"
"ว่ามาสิ"
เขาอุ้มหญิงสาวมานั่งลงบนตัก กอดเอวจากทางด้านหลังก่อนจะเอ่ยถามเสียงหวาน
"คือคุณบาร์บี้เค้าให้นามบัตรมาบอกว่าถ้าดาราอยากจะให้เธอช่วยดูแลคิวงานต่างๆก็ให้บอกค่ะ"
"หมายถึง... ให้เธอมาเป็นผู้จัดการส่วนตัวให้เหรอ"
หญิงสาวพยักหน้าทันที ปกติเธอดูแลตัวเองรับงานเองคุยงานเองทุกอย่าง เพราะคิดว่าตัวเองทำไหวบางทีก็พลาดงานเพราะทางคนจ้างไม่สามารถติดต่อได้
"ใช่ค่ะ คุณว่าดีมั้ยคะ"
"ก็ดีนะจะได้มีคนคอยป้อนงานให้ ดูแลคิวงานให้เราก็จะได้สบายขึ้น อีกอย่างคุณบาร์บี้ก็เป็นผู้จัดการที่มีชื่อเสียง คอนเนคชั่นเยอะฉันก็รู้จักผ่านๆนะถือว่านิสัยดีคนหนึ่ง แล้วไปคุยกันเรียบร้อยแล้วเหรอ"
"คุยแล้วค่ะ เธอบอกว่าอีกสักสองวันให้มานัดคุยรายละเอียดถ้าตกลงก็เซ็นสัญญาได้เลย"
เขาพยักหน้าอย่างพอเข้าใจ ถ้ามีผู้จัดการส่วนตัวดารารัตน์จะมีงานมากขึ้นเผลอๆจะโด่งดังขึ้นไปอีก มันก็อยู่ที่ความสามารถของตัวผู้จัดการเองที่จะดันให้เด็กในสังกัดไปได้มากน้อยแค่ไหน แต่ถ้าเป็นคุณบาร์บี้เขาเชื่อว่าจะทำให้หญิงสาวโด่งดังแน่นอน
"ถ้าเซ็นสัญญาเรียบร้อยมาบอกฉันนะ เดี๋ยวให้ผู้ช่วยติดต่อจ้างมาเป็นแบรนด์แอมบาสเดอร์สินค้าตัวใหม่"
ดารารัตน์ได้ยินแบบนั้นก็หันไปมองชายหนุ่มอย่างตื่นเต้น เธอเข้าวงการมายังไม่เคยเป็นพรีเซ็นเตอร์ให้สินค้าตัวไหนมาก่อนเลย มากสุดก็รับงานอีเว้นท์ชั่วคราวไม่เคยทำแบบนี้มาก่อน
"จริงเหรอคะ หมายถึงว่าหนูจะได้ลงโฆษณาในทีวีเหรอคะ"
"อืมประมาณนั้นแหละ"
"แล้วมันเป็นสินค้าประมาณไหนคะ"
เธอเอ่ยถามอย่างตื่นเต้นสุดขีด มันเป็นสิ่งที่เธออยากลองมานานแล้วแต่ว่าไม่รู้เค้าติดต่อไปทางไหน และไม่เห็นใครจะสนใจให้เธอไปถ่ายบ้างเลย
"ปีโป้เด็ก"
เขาอมยิ้มก่อนจะเอ่ยออกมา หลุดขำกับใบหน้าของหญิงสาวที่นิ่วหน้าอย่างสงสัย เธออายุตั้งยี่สิบกว่าปีแล้วทำไมถึงให้ไปเป็นโฆษณาปีโป้อ่ะ
"ทำไมถึงเป็นปีโป้คะ"
"ก็แต่งตัวน่ารักเต้นแบบเด็กๆน่ารักดีออก ส่วนสินค้าของผู้ใหญ่มันต้องแต่งตัวโป๊ฉันไม่ชอบ"
เขาเอ่ยออกมาตามตรง รู้สึกหวงหญิงสาวจนไม่อยากจะให้ทำอะไรทั้งนั้น อยู่เฉยๆอยากได้เงินเท่าไหร่เขาให้ได้อยู่แล้ว
"ถ้าแบบนี้หนูคงต้องรับบทคนใช้คนสวนแหละค่ะ ถ้าเป็นบทอื่นคงไม่ได้แล้ว"
"ก็ดีนี่ฉันโอเคนะ"
หญิงสาวมองสบตาชายหนุ่มก่อนจะทำหน้างอง้ำอย่างเสียอารมณ์ เธออยากเป็นนางเอก เป็นนางร้ายก็ได้แต่ว่าอยากมีบทบาทในละครบ้าง ไม่ต้องเป็นนางเอกดังขอแค่เป็นตัวหลักดำเนินเรื่องบ้างก็ดีใจมากแล้ว
"คุณไม่เข้าใจหนูเลย"
"งั้นเอางี้ก็ได้ หนูต้องมาอยู่กับฉันที่นี่ แล้วฉันจะไม่ก้าวก่ายเรื่องงาน แฟร์ๆ"
เขายื่นข้อเสนอให้ นี่ไม่ได้บังคับจิตใจอะไรเลยนะก็แค่อยากให้มาอยู่กับเขาบ้างก็เท่านั้น ส่วนเรื่องงานถ้าไม่ต้องถึงขั้นถ่ายแบบเซ็กซี่ เล่นบทเลิฟซีนที่เร้าร้อนเขายังพอปิดหูปิดตาได้บ้าง
"แต่หนูมาอยู่ที่นี่ทุกวันไม่ได้หรอกค่ะ ที่บ้านไม่มีใครรู้ว่าหนูมาอยู่กับคุณ"
"ก็บอกแล้วไงว่าให้ฉันไปขออนุญาตท่านดีๆ ยังไงก็ยอมให้มาอยู่แล้ว"
ชายหนุ่มเอ่ยออกมาเสียงเรียบก่อนจะอุ้มเธอให้หันหน้ามาสบตากับเขา ใบหน้าหล่อเหลาโน้มเข้ามาใกล้ก่อนจะจูบริมฝีปากบางอย่างดูดดื่ม ดารารัตน์โอบรอบคอชายหนุ่มก่อนจะหลับตาลงรับสัมผัสที่เขามอบให้ด้วยความเต็มใจ
ทั้งสองคนผละออกจากกันเล็กน้อย ชายหนุ่มใช้ริมฝีปากพรหมจูบตามแก้มนวลอย่างหลงไหล
"คุณแม่ไม่ยอมหรอกค่ะ ข่าวคุณกับคุณบีบีคบหากันเค้ารู้กันทั้งประเทศ ใครจะให้ลูกมาเป็นน้อยคนอื่นกัน"
หญิงสาวพูดไปตามความจริง ถ้าเขายังไม่ชัดเจนในสถานะไม่มีทางที่คนในครอบครัวของเธอจะยอมรับได้ ชายหนุ่มกุมมือเธอไว้ก่อนจะเอ่ยเสียงหวาน
"งั้นขอเวลาหน่อยแล้วกัน"
"ค่ะ ยังไงคุณต้องมีคำอธิบายให้กับหนู ไม่อย่างนั้นเราต่างคนต่างอยู่นะคะ"
เธอยืนยันในสิ่งที่ตัวเองคิดไว้มาตลอด เขาเป็นคนพูดเองว่าไม่ได้มีความสัมพันธ์แบบนั้นกับผู้หญิงอีกคน และตัวเขาเองมีเธอแค่คนเดียว เธอเชื่อใจเขาในขณะที่ต้องมีการเผื่อใจไว้บ้าง แต่ก็นั่นแหละบอกแล้วใช่มั้ยว่าเธอไม่ยอมเสียตัวฟรีแน่นอน เขาต้องรับผิดชอบในสิ่งที่ตัวเองทำลงไป
"โอเค ฉันจะไม่โกหกหนู"
"ว่าแต่ดาราต้องเป็นแบรนด์แอมบาสเดอร์ของขนมปีโป้จริงๆเหรอคะ"
"จริงสิ เต้นกับดาราเด็กด้วยน่ารักดีนะ"
เขามองหญิงสาวยิ้มออกมาอย่างเอ็นดูเธอ ดารารัตน์ทำหน้าคิดสักพักก่อนจะยิ้มออกมาจนตาหยี
"ปีโป้ก็ปีโป้ค่ะ หนูไม่เลือกงานอยู่แล้ว"
"เลือกหน่อยก็ดี ถ่ายเซ็กซี่ห้ามเด็ดขาด ชุดว่ายน้ำอะไรทำนองนี้ห้ามให้เห็น ส่วนละครก็รับเฉพาะที่มันไม่ต้องมีเลิฟซีนมาก แล้วก็..."
ชายหนุ่มสาธยายความต้องการของตัวเองออกมาเหมือนอัดอั้น หญิงสาวมองเขาที่กำลังออกคำสั่งเหมือนที่เคยทั้งๆที่รับปากเธอไว้แล้วว่าจะตามใจ และที่สำคัญเขาพูดเองนะว่าจะไม่ก้าวก่ายการทำงานของเธอ
"คุณสัญญาว่าจะไม่ก้าวก่ายงานของหนู"
"ก้าวก่ายตรงไหน แค่แนะนำเฉยๆ เรายังเ********นแบบนั้นภาพลักษณ์มันเสียหายนะ"
เขาเฉไฉไม่ยอมรับว่าตัวเองกำลังออกคำสั่งกับหญิงสาว เธอส่ายหน้ายิ้มๆกับความหน้ามึนของชายตรงหน้า
"นิสัยแบบนี้มันแก้ยากอ่าเนาะ"
- Writer
