LEXXIE’S POV
“WHAT’S that?” tanong ko sa kasambahay nang ilapag niya ang gamot sa aking mesa.
Sa labas ako kumain noon, sa tabi ng pool. Pwede naman daw akong lumabas. Pero hanggang sa bakuran lang ng ng villa na iyon. Nasa Italy nga ako dahil sa istraktura ng bahay sa labas. Kahit na ang bahay sa tuktok or sa gitna ng vineyard na iyon, common kong nakikita sa mga Italian movies na may setting na ganito.
“Because it’s your medicine, my Lady,”
“Why should I take that? And why do you keep calling me, my Lady? I’m not your boss here. Call me Lexxie or Miss,”
“You're right, you are not my boss here but that’s the order, my Lady. So take it. Please don’t wait for our boss to help you take your medicine. He’s not that good.” Sabay talikod na naman ng kasambahay.
Siya yata ang nagalit hind
