ตำหนักที่ 7
หนอนคุณไสย
ลี่เฉินคลานสี่ขาอยู่บนพื้นหญ้า หวังเฟิงโน้มกายไปบนแผ่นหลังนาง มือทั้งสองสอดลงซอกแขนนางเพื่อค้ำยันไว้ ท่าทางเช่นนี้ราวกับคนสองคนคลานซ้อนทับกันอยู่ เอวสอบเด้งเข้าๆ ออกๆ ส่งแท่งเนื้อเข้ารูร่องสตรีใต้ร่างไม่หยุด
“ท่านแม่ ท่านทำเช่นนี้กับท่านพ่อได้อย่างไร ฮือ ฮือ” นางไม่คิดเลยจริงๆ ว่าท่านแม่จะสวมเขาให้ท่านพ่อ ซ้ำยังถูกนางจับได้คาหนังคาเขาเช่นนี้
“เฮอ! บิดาเจ้ามีสตรีอื่นนับพันเจ้าไม่ตำนิเขาหรือ เราเพียงมีชู้รักคนเดียวเจ้าก็โทษว่าเราผิดต่อเขาเช่นนี้ยุติธรรมกับเราหรือไม่”
“ซีด..เร็วอีกหน่อยข้าจะเสร็จแล้ว”
“พับ พับ พับ”
ชิวหนังนั่งมองชายโฉดหญิงชั่วทั้งสองกระแทกกันไปมา หากคนผู้นี้ไม่ใช่มารดานาง นางคงตะโกนเรียกทหารให้มาจับพวกเขาไปตัดหัวแล้ว
“อ่า อ่า อ่า”
ลี่เฉินครางออกมาด้วยความสุขสม แรงฉีดพุ่งของอะไรบางอย่างในท้องนางทำให้นางทราบว่าชู้รักก็เสร็จสมแล้วเช่นกัน
“พรวด!”
