ตอนที่ 12
“เป็นอะไรมากไหมนาย” ลิซ่าถามอย่างลืมตัว
“ไกลหัวใจ แค่นี้เอง เป็นห่วงเหรอ!” พอลคุยกับลิซ่า แล้วยิ้ม
จากที่บิวตี้สังเกตมาสักพักแล้ว และก็คิดว่า คู่นี้ต้อง มี Something แน่นอน บิวตี้มองดูทั้งคู่ แล้วแอบอมยิ้ม
“ลิซ่า! ฉันว่า แกพาพอลไปทำแผลดีกว่าไม๊ แต่แกพาไปก่อนนะ ฉันจะตามอีหมาบ้าปริ้นซ์ก่อน ไปโบวี่ไปตามผัวแกกัน” พูดจบ บิวตี้ก็ลากนังโบวี่
[ที่จริงอยากจะแกล้งลิซ่านั่นแหล่ะ ลองให้พวกเขาสองคนอยู่ด้วยกันตามลำพัง]
“เห้ย!! แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉันอ่ะ บิวตี้มานี่ก่อน”
ลิซ่า ตะโกนไล่หลังเพื่อนสองคนที่รีบเดินแจ้นไปอย่างเร็ว
“ยิ้มอะไรของนาย โดนต่อยยังจะมายิ้มบ้าอยู่ได้ ประสาท!”
“ไม่เจอกันนานเลย น่ารักขึ้นนะ ตั้งแต่พอลไปอังกฤษ ก็พยายามติดต่อลิซ่าทุกทาง นี่ยังไม่หายโกรธอีกหรือ หายงอนได้แล้วครับ คนดีของพอล"
พอลทำหน้ายิ้ม ทะเล้น ๆ
“นี่! อย่าพูดมาก จะทำไม๊ แผลน่ะ ปริ้นซ์ก็น่าจ
