วันต่อมา....
โรงพยาบาลศัลยกรรมบิ๊กไซต์
ครืน ๆ แกร๊ด!
“เรียบร้อยแล้วครับ” พี่ไซต์วางปากกาก่อนจะพูดกับทนายที่เขาเรียกมาที่ทำงานวันนี้ซึ่งฉันก็ต้องมาด้วยเพราะว่าต้องเซ็นด้วยเหมือนกันเพื่อรับทราบตอนนี้ทรัพย์สินทั้งหมดของพี่ไซต์ได้กลายเป็นของฉันเรียบร้อยแล้ว ความจริงฉันไม่ได้อยากรับได้แต่เขาไม่ยอมและบอกว่ามันคือหลักประกันของเขาฉันเลยต้องรับเอาไว้เพราะคิดได้ว่าดีเหมือนกันเขาจะได้ไม่กล้านอกใจไปมีผู้หญิงคนอื่น!!เพราะถ้าทำแบบนั้นฉันจะเลิกและสมบัติทั้งหมดก็จะกลายเป็นของฉันทันที สบายไปทั้งชาติเลย
“ตอนนี้ทรัพย์สินทั้งหมดของคุณหมอบิ๊กไซต์ได้กลายเป็นของคุณซันนี่เรียบร้อยแล้วนะครับถ้ามีอะไรสงสัยก็สามารถถามผมได้ตลอดเวลาเลย”
“ขอบคุณมากนะคะที่อุตส่าห์เป็นธุระให้” ฉันยกมือไหว้ทนายของพี่ไซต์
“ด้วยความยินดีครับถ้างั้นผมขอตัวก่อนนะครับ สวัสดีครับหมอบิ๊กไซต์ คุณซันนี่” เมื่อร่ำลาเสร็จคุณทนายก็เดินออกไปโดยมีสิบสี่ตามออกไปด้วย ตอนนี้ในห้องทำงานเหลือเพียงเราสองคน
“ให้แล้วห้ามเอาคืนนะคะไม่ให้” ฉันแกล้งพูด
“ให้ก็ไม่เอาหรอกครับตอนนี้พี่ไม่เหลืออะไรแล้วเลี้ยงพี่ด้วยนะครับคนดี~” หมับ! พี่ไซต์ลุกขึ้นมาและอ้อนฉันใหญ่ ใช่สิตอนนี้เขาไม่เหลืออะไรจริง ๆ ฉันก็คิดว่าเขาจะยกให้บางส่วนแต่ว่ามันไม่ใช่เลยเขายกทั้งหมดให้ฉันอย่างไม่คิดแม้ฉันจะพยายามห้ามแล้วก็ไม่เป็นผลสุดท้ายก็ต้องยอมอยู่ดี เฮ้อ!
“ตอนนี้ซันเป็นเจ้าของพี่แล้วเพราะงั้นต้องเชื่อฟังเข้าใจไหมคะ?” ฉันลูบหัวของพี่ไซต์นุ่มมาก
“ได้เลยครับซันนี่อยากให้พี่ทำอะไรก็บอกได้เลย”
“งั้นตอนนี้ไปทำงานได้แล้วค่ะเลยเวลาทำงานมานานแล้วนะคะเดี๋ยวงานวันนี้ไม่เสร็จน้า~”
“ขอกำลังใจก่อนไปทำงานครับ”
“ฟอดด!!ฟอดด!!จุ๊บ!จุ๊บ! ตั้งใจทำงานนะคะซันวันนี้ซันต้องไปทำงานแล้ว” ฉันหอมแก้มของเขาทั้งสองข้างก่อนจะจูบปากไปสองที
“ตั้งใจทำงานเหมือนกันครับ^^”
ลานจอดรถ
หมับ!
“อ๊ะ!” ฉันกำลังเดินไปที่รถเพื่อขับรถไปทำงานแต่ว่าก็มีคนเข้ามากระชากไหล่ของฉันให้หันกลับไป
“คุณฮานิมีธุระอะไรเหรอคะ?” ฉันถามเมื่อเห็นว่าใครเป็นคนกระชากไหล่ของฉันอย่างแรง
“เธอทำอะไรไซต์?!”
“ทำอะไร?”
“หมายความว่ายังไงคะฉันไม่เข้าใจว่าคุณต้องการจะสื่ออะไรกันแน่?” ฉันมองหน้าเธอย่างสงสัยหมอฮานิทำหน้าตาเหมือนโกรธฉันมากมายทั้งที่ฉันยังไม่ได้ทำอะไรให้เธอเลยด้วยซ้ำ ตอนนั้นที่เข้าไปตบก็เพราะว่าเธอจูบผู้ชายของฉันก่อนมันก็สมควรโดนแล้วนิ
“เธอบอกให้ไซต์ยกสมบัติให้เธอใช่ไหม?!” อ้าว! ไปรู้มาจากไหนเนี่ย??
“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับหมอเหรอคะ?” มันไม่ใช่ธุระโกงกางอะไรของเธอสักหน่อยนิ
“ฉันคิดว่าไซต์รักเธอมากแบบแปลก ๆ ยอมยกทุกอย่างให้ตามใจเธอแถมยังให้ท้ายกับเรื่องเลว ๆ ที่เธอทำเอาไว้อีก...เธอทำอะไรเขากันแน่?”
“หมอฮานิต้องการจะสื่ออะไรก็พูดมาเถอะค่ะอย่ามาอ้อมค้อมเลย” ชีวิตฉันไม่ได้ว่างขนาดนั้นนะ
“ไซต์เขารักเธอมากไปแบบปกติ!!”
“เอ้า!!ฉันว่าคนที่ผิดปกติคือหมอมากกว่านะคะอยู่ ๆ ก็มาหาเรื่องและบอกว่าความรักของคนอื่นผิดปกติอะ” ฉันเริ่มทนไม่ไหวกอดอกมองหน้าเธอ
“ก็ไซต์เขาไม่ใช่คนขาดสติแต่พอเจอเธอก็เหมือนจะเชื่อฟังเธอไปซะหมดแถมยังยกสมบัติให้เธออีก! เธอ...ทำเสน่ห์ใส่ไซต์ใช่ไหม?!”
“เสน่ห์?” ฉันทวนสิ่งที่ได้ยินอีกครั้งเพราะไม่คิดว่าจะได้ยินมาจากหมอรุ่นใหม่ไฟแรงแบบนี้
“ใช่! ตอนแรกฉันก็ไม่เชื่อหรอกนะแต่ดูจากการกระทำของไซต์ที่รักเธอย่าขาดสติแล้ว!!ฉันเริ่มเชื่อแล้วว่าเธอคงทำเรื่องเลว ๆ ใส่ไซต์แน่นอน!!”
“อ่อออ แล้วเรื่องเลว ๆ ที่ว่านั่นคือการทำเสน่ห์เหรอคะ?”
“ใช่!!” สุดจะเชื่อจริง ๆ
“นี้มันปีอะไรแล้วคะและคุณก็เป็นหมอด้วยอายุก็น่าจะไม่น่าเชื่อเรื่องแบบนี้นะคะ เรารักกันและแค่รักกันมากเท่านั้นไม่ได้ทำอะไรทั้งสิ้นถ้าคุณไม่เคยเจอความรักดี ๆ ก็ลองหาดูค่ะว่าคนที่รักเราและคนที่เรารักมาก ๆ เนี่ยเขาทำกันยังไงแต่ทัศนคติแคบ ๆ แบบคุณหมอฮานิเนี่ยคงหายากหน่อยนะคะ”
“จะมากเกินไปแล้ว!!”
“มันไม่ได้มากไปเลยค่ะ คุณนั่นแหละที่มากไปคุณกำลังข้ามเส้นอยู่นะคะชอบผู้ชายของฉัน ๆ ไม่ว่าหรอกค่ะเพราะว่าคุณไม่ได้เป็นคนเดียวที่ชอบพี่ไซต์เขาทั้งหล่อทั้งเก่งขนาดนั้นใครไม่ชอบบ้างละคะจริงไหม?”
“...”
“แต่ว่ามันก็ควรมีขอบเขตกันหน่อยสิค่ะทำได้แค่ชอบก็ท่องเอาไว้ในใจค่ะ”
“ถ้าเธอไม่ทำเสน่ห์!!ไซต์ก็คงไม่เป็นแบบนั้นหรอก!” เธอยังพูดอย่างไม่ยอมรับความจริง
“งั้นก็พาพี่ไซต์ไปแก้เลยค่ะเอาน้ำมนต์มาให้พี่ไซต์ดื่มและดูกันว่าเขาจะเลิกรักฉันไหม ฉันไม่รู้หรอกนะคะว่าหมอไปเอาเรื่องพวกนี้มาจากไหนหรือว่ามีใครกำลังเล่าให้ฟังแต่ฉันอยากเตือนหน่อยค่ะว่าอย่าโง่...อุตส่าห์เป็นหมอแล้วก็ควรเข้าข้างวิทยาศาสตร์หน่อยเถอะค่ะ” ฉันพูดจบก็เดินหันหลังออกมาเพราะไม่อยากไปเสวนากับคนบ้า
มอเตอร์โชว์
ตอนนี้ฉันมาที่มอเตอร์โชว์งานสำหรับการเปิดตัวรถขนาดใหญ่ที่ใช้พริตตี้และเอ็มซีจากโมเดลิ่งฉันมากกว่า 80% และฉันก็เป็นหนึ่งในนั้นด้วยแม้ว่าจะปฏิเสธไปแล้วแต่ทางผู้จัดงานก็ยังต้องการให้ฉันมาทำหน้าที่ด้วย ฉันเลยถือโอกาสแสดงความเป็นอาชีพให้เด็ก ๆ ในสังกัดดูด้วย
“สวัสดีค่ะพี่ซันนี่/สวัสดีครับ” เมื่อที่รวมตัวเด็ก ๆ ที่ต้องทำงานวันนี้ก็ยกมือไหว้ฉัน
“สวัสดีค่ะ วันนี้ก็ตั้งใจทำงานกันนะคะงานนี้มีทั้งหมด 15 วันแต่ว่าคุ้มค่าแน่นอนจ้า^^” ฉันพูดกับเด็ก ๆ บางคนก็ยังเรียนบางคนทำเป็นอาชีพเสริมบางคนเป็นอาชีพหลักซึ่งฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรทุกอย่างจะเป็นไปตามข้อตกลงที่เซ็นกันเอาไว้ก่อนเข้ามาทำงาน
“ค่า/ค้าบบบ”
“มาแล้วเหรอซันนี่ไปแต่งตัวได้แล้ว” เสียงของพี่ลูกหมากทำให้ฉันต้องไปทำหน้าที่ของตัวเองด้วยเช่นกัน
“พี่ไปก่อนนะแล้วเจอกันน้า”
“ค่ะพี่”
เวลาต่อมา....
“เมื่อยยย~” งานสำหรับวันนี้จบลงแล้วฉันมานั่งที่ห้องแต่งตัวก่อนจะบ่นนิดหน่อยเพราะยื่นและพูดเป็นเวลาหลายชั่วโมง
“น้ำจ้ะเหนื่อยหน่อยนะหนุ่ม ๆ รุมกันใหญ่”
“ค่ะ นิดหน่อยแหละแต่ดีที่ไม่ได้รุ่มร่ามอะไรมากไม่งั้นคงได้มีปะทะกันบ้างแหละค่ะ” หรืออาจจะเพราะว่างานนี้เป็นงานที่ค่อนข้างคัดคนอยู่เหมือนกัน รถส่วนมากเป็นรถราคาแพงที่สามารถจับต้องได้ยากส่วนมากเลยจะเป็นนักธุรกิจหรือบุคคลที่มีวุฒิภาวะค่อนข้างดี
“ใช่ แบบนี้คุณหมอจะหวงไหมเนี่ยว่าที่เจ้าสาวโดนล้อมขนาดนี้”
“ก็อย่าไปบอกสิค่ะ ^^” ถ้าไม่ได้เกินงามไปพี่ไซต์ก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอกเขาเข้าใจดี
“แสบจริง ๆ งั้นวันนี้กลับเลยไหมเหนื่อยมาทั้งวันเดี๋ยวพี่ไปส่งลูก ๆ ก่อน” พี่ลูกหมากถามฉัน
“ค่ะ งั้นซันฝากเด็ก ๆ ด้วยนะคะ” ฉันลุกขึ้นเพื่อออกจากห้องแต่งตัวไม่ได้เปลี่ยนหรอกเดี๋ยวกลับไปอาบน้ำทีเดียวเลย
ลานจอดรถ
ติ๊ด! ติ๊ด!
“กำลังกลับเหรอ?” ฉันกำลังเปิดรถก็มีเสียงผู้ชายดังขึ้นฉันมองซ้ายมองขวาคนนั้นน่าจะคุยกับฉันนะ ฉันเลยหันไปมองว่าเป็นใครและรู้จักฉันเหรอ?
“อ้าว! พี่เอ็ม” พี่ของไอ้เอ็นที่ตอนนี้ฉันเรียกเขาว่าพี่เนื่องจากคำว่าเฮียมันสนิทเกินไปพี่ไซต์ไม่ชอบ
“หึ เรียกเฮียว่าพี่ใจร้ายเกินไปไหมรู้ว่าแฟนแต่ก็ไม่น่าขนาดนี้นะ”
“ขอโทษนะคะแต่ซันให้เกียรติแฟนของซัน”
“เฮียแซวเล่น^^” เขายิ้มให้ฉันเราไม่ได้เจอกันนานมาก
“แล้วพี่มีอะไรกับซันหรือเปล่าคะ?”
“ก็นิดนึงว่าจะคุยในงานแต่เห็นคนเยอะเลยไม่อยากกวนน่ะ” อ่อ แบบนี้เอง
“มีเรื่องอะไรเหรอคะ?”
“พอดีพี่กำลังเปิดผับใหม่เลยอยากได้ซันไปเปิดเพลงให้หน่อยนะพอจะสะดวกไหม?”
“อ่อ คิดว่าเรื่องอะไรได้สิคะเมื่อไหร่ก็โทรมาแล้วกันค่ะ ซันยินดีให้บริการค่ะ”
“ขอบคุณนะแล้ว....ซันสบายดีไหมเขาดูแลดีหรือเปล่า?” พี่เอ็มถาม
“สบายดีค่ะพี่ไซต์ดูแลซันอย่างดี”
“อ่อ ดีแล้วละงั้นพี่ไปก่อนนะซันก็ขับรถดี ๆ ละ”
“ค่ะ พี่เอ็ม^^”