จุ๊บ!
“คุณหมอกับฉันมันคนละชั้นกันค่ะ^^” ฉันยิ้มเยาะก่อนจะเดินจับมือของพี่ไซต์ออกมาจากห้องทำงานของเธอ ปล่อยให้เธอยืนอึ้งกับสิ่งที่เกิดขึ้น
“โดนฮานิทำอะไรเจ็บหรือเปล่า?” เมื่อเดินออกมาได้สักแล้วพี่ไซต์ก็ถามฉัน
“ไม่แค่โดนผลักนิดหน่อยเท่านั้นเองซันต่างหากที่ไปตบเธอ” กึก! และขาของฉันก็ชะงักทันทีเมื่อนึกขึ้นได้ว่าฉันทำอะไรลงไปฉันเอามือแตะที่ปากของตัวเองและนึกขึ้นได้ว่าฉันห้ามเขาจูบเป็นเวลา 7 วัน แต่วันนี้ฉันกลับคว้าพี่ไซต์มาจูบซะงั้น -/////-
“เป็นอะไรเหรอ?” พี่ไซต์มองหน้าของฉัน
“มะไม่มีอะไรค่ะ”
“หรือว่าพึ่งนึกขึ้นว่าจูบพี่ทั้งที่ตัวเองห้ามเอาไว้แท้ ๆ ^^” พี่ไซต์ยิ้มอย่างสะใจ
“ซันบอกว่าห้ามพี่จูบแต่ไม่ได้บอกว่าซันห้ามจูบพี่สักหน่อย แต่ยังไงซันก็จะไม่จูบแหวะ! ไปล้างปากดีกว่าเพราะนางจูบพี่ไปเมื่อวานนี้ซันไม่ปลื้ม!” ฉันบอกก่อนจะเดินไปที่ห้องน้ำเพื่อทำการบ้วนปากสักหน่อย
“เข้าห้องน้ำเสร็จแล้วไปทานข้าวกันนะค้าบบบบ~” เสียงพี่ไซต์ตะโกนตามหลังมาเขาไม่อายบ้างหรือไงเนี่ยยย?!
(ไรเตอร์)
อีกด้านหนึ่ง
“ทำไมไซต์หลงมันอย่างนั้น?”
“หรือว่าจะโดนของอย่างที่เพลงพิณบอกแต่ว่านี่มันปีไหนแล้วมันจะยังมีเรื่องแบบนั้นอยู่อีกหรือไง?” ฮานิมองทั้งคู่จากระยะไกลเธอแอบตามมาเพื่อดูว่าไซต์จะด่าอะไรซันนี่หรือเปล่าเพราะว่าผู้หญิงคนนั้นทำร้ายร่างกายเธอแต่สิ่งที่เห็นคือบิ๊กไซต์ไม่ต่อว่ากลับกันเขาเป็นห่วงซันนี่มากซะงั้น
“บ้าจริง!!” ฮานิมองทั้งคู่ด้วยความหงุดหงิดใจก่อนจะกลับไปทำงานของตัวเองเพราะเธอจะโดนบิ๊กไซต์ไล่ออกตอนนี้ไม่ได้ขาดเด็ด!!
เวลาต่อมา...
บ้านหมอฮานิ
“ตายแล้ว!!คุณฮานิไปโดนอะไรมาคะ?!” เมื่อฮานิเดินเข้าบ้านก็มีเสียงที่ถามเหมือนเป็นห่วงจากเด็กผู้หญิงคนหนึ่งเธอคือเพลงพิณนั่นเอง
“โดนยัยซันนี่ตบนั่นสิ!!”
“ตายจริง!พิณว่าแล้วเชียวผู้หญิงคนนั้นร้ายกาจค่ะคุณฮานิต้องระวังมาก ๆ นะคะไม่อย่างนั้นเธอคงทำรุนแรงอีกแน่นอนค่ะ...” เพลงพิณพูดอย่างเป็นห่วงและแสดงสีหน้ากังวลใจอย่างเห็นได้ชัด
“เธอไม่ต้องห่วงหรอกเพลงพิณฉันไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายฉันง่าย ๆ หรอก และอีกอย่างฉันต้องทำให้ไซต์ตาสว่างให้ได้ว่าผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่คนดีเลย” ฮานิพูดอย่างมุ่งมั่นเพราะว่าเธอโดนเพลงพิณเป่าหูมามากมายเหลือเกินระหว่างที่ทั้งคู่ได้รู้จักกันนั่นเอง
“ระวังตัวด้วยนะคะขนาดแค่พิณอยู่ใกล้คุณไซต์ยังโดนตบและโดนใส่ร้ายจนต้องออกจากบ้านเลย พิณกลัวว่าผู้หญิงคนนั้นจะใส่ร้ายคุณฮานิจนต้องออกจากงานอีกคน” หมับ! เพลงพิณเข้าไปกอดแขนของฮานิ
“ไม่ต้องห่วงไม่มีใครสามารถทำอะไรฉันได้หรอก ไปเตรียมน้ำให้ฉันอาบหน่อยและอาหารด้วยวันนี้เหนื่อยจากงานแล้วยังต้องเหนื่อยจากผู้หญิงเลว ๆ คนนั้นอีก”
“ได้ค่ะคุณฮานิ^^” เพลงพิณทำตามที่ฮานิสั่งทันที
เมื่อประมาณ 6 เดือนก่อน
ฮานิได้ไปเที่ยวที่จังหวัดเชียงรายหลังจากที่กลับมาประเทศไทยก่อนเริ่มงานเธอเลยไปหาสถานที่พักผ่อนหน่อยเพื่อผ่อนคลายและได้พบกับเพลงพิณที่นั่นส่วนเพลงพิณที่อยู่บ้านของบิ๊กไซต์มาตั้งแต่เด็กเลยเคยเจอเพื่อนของบิ๊กไซต์บ้างและฮานิก็เป็นหนึ่งในนั้น เพลงพิณเมื่อเห็นอย่างนั้นก็รีบเข้าหาเธอทันที
เพราะว่าตั้งแต่มาอยู่ที่นี่เธอก็ไม่ได้ไปไหนเลยอยากกลับกรุงเทพจะตายเพราะอยากเจอบิ๊กไซต์หลังจากที่ออกจากบ้านหลังนั้นเธอก็แค้นซันนี่มากที่ทำให้พ่อแม่และเธอต้องย้ายมาอยู่ที่กันดารแบบนี้!!เพราะงั้นเมื่อได้โอกาสแล้วเธอต้องคว้ามันเอาไว้
“อุ๊ย!!” ฮานิเดินไม่ทันระวังเลยทำของหล่นทำให้เพลงพิณได้จังหวะเข้าไปช่วยทันทีเพื่อแสดงความมีน้ำใจต่อเธอที่กำลังลำบาก เธอมาที่นี่คนเดียวเลยมีของมากมายรุงรังไปหมด
“หนูช่วยค่ะ!” เพลงพิณเข้าไปช่วยเก็บของที่ล่วง
“ขอบใจจ๊ะ”
“โอ๊ะ!!คุณฮานิใช่ไหมคะ?” เพลงพิณแสร้งถามเธอทำเหมือนว่าพึ่งเจอกันทั้งที่เธอแอบมองฮานิอยู่นานแล้ว
“หนูรู้จักฉันด้วยเหรอ?” ฮานิมองอย่างงง ๆ เพราะเธอคิดว่าเธอไม่เคยรู้จักเด็กตรงหน้าอย่างแน่นอน
“รู้จักสิค่ะคุณฮานิแฟนคุณบิ๊กไซต์ใช่ไหมคะ?” เธอแกล้งพูดออกไปอย่างนั้นเพราะช่วงหนึ่งที่เธอที่บ้านของบิ๊กไซต์บ่อย ๆ เพราะเรียนด้วยกัน และเพลงพิณที่ชอบมองบิ๊กไซต์อยู่ตลอดก็พอรับรู้ได้ว่าคนตรงหน้าน่าจะชอบบิ๊กไซต์เหมือนกัน
“มะไม่ใช่จ๊ะ -/////-” ฮานิปฏิเสธแต่ก็หน้าแดงอย่างเขินอาย
“อ้าว! คิดว่าใช่ซะอีก แหะ ๆ ถึงว่าคุณบิ๊กไซต์พาแฟนมาที่บ้านด้วย อุ๊บ!” เพลงพิณแกล้งเอามือปิดปาก
“ไซต์มีแฟนแล้วเหรอ?” ฮานิถามอย่างใจหวิวเพราะเธอตั้งแต่ว่ากลับมารอบนี้จะบอกความในใจของเธอที่มีต่อเขา ตอนทั้งคู่แยกกันเธอไม่ได้บอกอะไรไปมากมายเลยเพราะกลัวว่าจะไปเรียนไม่รู้เรื่อง
“ค่ะ พามาเปิดตัวที่บ้านแต่หนูไม่ค่อยชอบเธอหรอกค่ะ” เพลงพิณก้มหน้าก้มตาเมื่อจะพูดถึงซันนี่ทำท่าทางเหมือนกำลังกลัวอะไรบางอย่าง
“แต่ว่าหนูเป็นใครและรู้จักฉันได้ยังไงแล้วทำไมไม่ชอบแฟนของบิ๊กไซต์เหรอ?”
“เรื่องมันยาวน่ะค่ะ...”
“ไม่เป็นไรฉันว่างเราไปหาร้านนั่งคุยกันดีไหม?” เพราะเป็นเรื่องของคนที่เธอชอบฮานิเลยกะตื้อรื้อร้นเป็นพิเศษและสนใจเรื่องของเขา ไหนจะเรื่องที่เขามีแฟนก่อนเธอไปแล้วอีก
“ได้สิค่ะถ้าคุณอยากรู้พิณจะเล่าให้ฟังเอง” เพลงพิณพูดด้วยสายตาเจ้าเล่ห์แต่ฮานิไม่ได้สังเกตเห็นมัน
ร้านคาเฟ่
“หนูชื่อเพลงพิณนะคะพ่อแม่ของพิณเคยทำงานให้บ้านของคุณบิ๊กไซต์ค่ะแต่ว่าโดนไล่ออกแล้ว...” แม้จะแค่ย้ายสถานที่ก็เถอะแต่มันก็ไม่ต่างกันไล่ออกไหมละจากกรุงเทพมาเชียงรายบ้านนอกแบบนี้เพลงพิณไม่ชอบ
“ทำไมละ?”
“ฮึก!เพราะพิณเองละคะที่ทำให้พ่อแม่ต้องลำบาก” เพลงพิณน้ำตาไหลทันทีเมื่อฮานิตั้งคำถามออกมาเธอรอจังหวะนี้มานานแล้ว
“เกิดอะไรขึ้นใจเย็น ๆ ไม่ต้องร้องไห้นะถ้าช่วยได้ฉันก็จะช่วยเอง”
“คือว่าคุณบิ๊กไซต์พาคุณซันนี่ไปหาคุณหญิงที่บ้านค่ะเพื่อแนะนำทำความรู้จัก แต่ว่าพิณกับคุณบิ๊กไซต์เราค่อนข้างสนิทกันเพราะคุณไซต์เอ็นดูพิณเหมือนน้องสาวคนหนึ่งค่ะแต่เหมือนว่าคุณซันนี่จะไม่เข้าใจและหึงหวงอย่างรุนแรงค่ะ ฮึกก!!” เล่าไปน้ำตาก็หน้าจนฮานิอดสงสารไม่ได้
“แล้วผู้หญิงคนนั้นทำอะไรเธอ?”
“ฮืออ!!เธอตั้งใจเทอาหารใส่ตัวเองและบอกว่าพิณเป็นคนทำและยังใส่ร้ายว่าพิณชอบคุณบิ๊กไซต์ทั้งที่พิณมองเขาเป็นตัวอย่างเป็นพี่ชายคนหนึ่งเท่านั้นค่ะ ฮืออออ~ เธอทั้งตบและตีพิณก่อนจะใส่ร้ายจนทำให้พ่อแม่พิณโดนไล่ออกค่ะ”
“โถ่เอ๊ย! ทำไมใจร้ายได้ขนาดนี้เนี่ย!!และไซต์ไม่ทำอะไรเลยเหรอ?” ฮานิถาม
“ไม่ค่ะ ฮึก!! คุณบิ๊กไซต์หลงผู้หญิงคนนั้นมากเลยจากเป็นคนที่มีเหตุผลก็ไม่ฟังอะไรนอกจากผู้หญิงคนนั้นค่ะ พิณ ฮึก!! พิณพยายามอธิบายแต่คุณบิ๊กไซต์ก็ไม่เชื่อ ฮืออออ ๆ”
“ทำไมไซต์เป็นแบบนี้นะ!!ใช่ไม่ได้เลย”
“คุณฮานิต้องช่วยคุณบิ๊กไซต์นะคะถ้าอยู่กับผู้หญิงคนนั้นต่อไปต้องแย่แน่เลยค่ะบางทีคุณบิ๊กไซต์อาจจะโดนทำของใส่เช่นยาเสน่ห์อะไรแบบนั้นน่ะค่ะ” เพลงพิณพยายามเป่าหูแต่ไม่รู้ว่าจะได้ผลเพราะว่าฮานิเป็นหมอแต่เธอก็ต้องอ้างออกไปก่อนเพราะว่าบิ๊กไซต์รักซันนี่มาก
“มันยังมีอยู่อีกเหรอ?”
“ถ้าคุณฮานิไม่เชื่อก็ลองไปดูเองสิคะว่าจริงไหม...ไม่ว่าทำอะไรผู้หญิงคนนั้นก็ไม่ผิดสักอย่างไม่อย่างนั้นพิณกับพ่อแม่จะโดนไล่ออกเหรอคะ?”