10 วันผ่านไป
ตำหนักอุปราช
นิ้วพระหัตถ์เรียวยาวจรดลงบนตัวหนังสือที่อยู่บนแผ่นไม้ไผ่ชั้นดีตรงพระพักตร์ ตัวอักษรเรียงตัวอย่างเป็นระเบียบและสวยงามยิ่งนัก เขียนด้วยลายพระหัตถ์ของอุปราชลือชื่อ ซึ่งพระองค์จดบันทึกเคล็ดวิชาต่างๆ ลงไว้ในนั้นพร้อมพิชัยสงครามแก้กลศึก และวางค่ายกลเพื่อใช้ในสนามรบซึ่งพระองค์จะนำมาอ่านและบันทึกเพิ่มเติมมาโดยตลอดไม่เคยขาด
“กระหม่อมหรงเฉินพ่ะย่ะค่ะ! มีเรื่องทูลถวายรายงาน”เสียงขององครักษ์คนสนิทดังอยู่ด้านนอก
“เข้ามา!”รับสั่งอนุญาต
ครืดดด!!! บานประตูห้องหนังสือถูกเปิดออกพร้อมร่างสูงของหรงเฉินก้าวเข้ามาภายในห้องดังกล่าว ก่อนจะเดินมาหยุดอยู่ตรงพระพักตร์ ในขณะที่อุปราชรูปงามประทับอยู่บนตั่งยกขึ้นสูงจากพื้นมาประมาณห้าฉื่อ กำลังอ่านตำราที่ถืออยู่ตรงพระพักตร์ในขณะที่พระหัตถ์อีกข้างคลึงหยกก้อนกลมสีขาวไปมา
“มีเรื่องอะไรมารายงานข้าอย่างนั้นเหรอหรงเฉิน!”รับสั่งถามกลับไปเมื่อ
