#วันถัดมา
เมื่อคืนฉันรอพี่ธามซื้อยามาให้ทั้งคืนแต่เขาก็ไม่มา ฉันเลยตัดสินใจโทรไปหาเขา แต่คำตอบที่ได้คือ 'ลืม' และบอกฉันว่ามีธุระต้องกลับบ้านด่วน
วันนี้เลยให้วีมารับที่คอนโดเพื่อไปมหาลัยด้วยกัน
ก๊อกๆๆ
ฉันลุกเดินไปเปิดประตูให้คนด้านนอกเข้ามาเมื่อรู้ว่าเป็นเพื่อนของฉันที่ยืนอยู่ด้านนอกห้อง
“อีซิลมึง!” เมื่อฉันปิดประตูห้องเรียบร้อยฉันก็หันไปมองหน้าวีที่ยืนจ้องมองหน้าฉันอยู่ก่อนหน้าแล้ว
“มึงจะเสียงดังทำไม” ฉันเดินไปทิ้งตัวนั่งลงที่โซฟาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น อีกคนจึงเดินตามเข้ามานั่งลงด้านข้าง
“สภาพมึงเหมือนไม่น่ารอดมาจากเหตุการณ์ในคืนนั้นมาได้”
ใช่! ฉันเล่าเรื่องทั้งหมดให้มันฟังหมดแล้ว...
“มึงก็พูดเกินไป”
“มึงเล่าบรรยายให้กูฟังแบบละเอียดใหม่หน่อยดิ เอาแบบให้เห็นภาพเลยนะ กูอยากรู้ความฟินของมึงกับพี่ธาม” ฉันมองหน้ามันที่กำลังยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ก่อนจะถอนหายใจออกมา
“กูไม่พูดอะไรซ้ำมึงก็รู้
