สยบรักยัยตัวแสบ 4

1577 Words
มือหนาเอื้อมมือไปจับมือของซิลฟี่ไว้ เมื่อธามทนไม่ไหวที่เธอยังไม่หยุดดื้อกับเขา ทำให้ตอนนี้ทั้งสองหันหน้ามาสบตากัน สายตาคมมองไปยังใบหน้าสวยของเธอ แต่เมื่อเขาตั้งสติได้ร่างสูงก็ขยับหน้าถอยห่างออกจากเธอนิดหนึ่ง แต่ทว่า หมับ! “พี่ธามจะถอยไปทำไม” มือเล็กของเธอจับที่คอเสื้อของเขา จากนั้นเธอก็ดึงให้เขาขยับหน้าเข้ามาใกล้ๆเธออีกครั้ง ทำให้ตอนนี้ใบหน้าของทั้งสองห่างกันแค่คืบเดียว ทั้งสองคนต่างจ้องตากันอยู่แบบนั้นจนไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหน ซิลฟี่จึงถามขึ้น “พี่ธามหนูถามจริงๆนะ ตอนนี้พี่ไม่คิดอยากจะจูบหนูบ้างเลยเหรอ” เพราะแอลกอฮอล์ในร่างกายค่อนข้างเยอะทำให้เธอกล้าบ้าบิ่นที่จะถามเขาออกไป “รู้ตัวไหมว่าพูดอะไรออกมา” “รู้” ร่างเล็กยังคงไม่สนใจ เธอพยายามยื่นหน้าเข้าไปใกล้ธามอีกครั้ง “หยุด นี่เราคิดจะแกล้งอะไรพี่อีก พี่จะทนไม่ไหวแล้วนะซิล” ….เพราะเขาก็เป็นเพียงผู้ชายคนหนึ่งที่มีความรู้สึกเป็น! “แล้วใครให้ทน” “ซิล!” “เรียกอยู่นั่นแหละ เมื่อไหร่จะทำสักที” สิ้นสุดเสียงเธอ มือหนาก็จับไปที่ต้นคอของเธอเพื่อดึงเธอเข้ามาประกบจูบสั่งสอนจะได้หยุดดื้อสักที แต่ขณะนั้น ครืดดดด “พี่ธามแป๊บนึงนะ” ฉันยกมือขึ้นบอกพี่ธาม ก่อนจะล้วงเข้าไปในกระเป๋าเพื่อหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดรับ “อัลโหลว่าไงบอส” “เปล่าเราว่างมีอะไรเหรอ” พี่ธามหันมามองหน้าฉัน ฉันจึงส่งยิ้มไปให้ด้วยสติที่เลือนราง “โทรมาแค่อยากได้ยินเสียงฉันเนี่ยนะแปลกคน” “เค พรุ่งนี้เจอกัน” ฉันกดวางสายและหันหน้ากลับไปมองหน้าของเพื่อนพี่ชายอีกครั้ง “ไปมหาลัยวันเดียวมีหนุ่มมาจีบแล้วเหรอเรา” “ก็คนมันสวย ว่าแต่เมื่อกี้เราทำอะไรค้างไว้กันนะ” “หยุดเล่นได้แล้ว แล้วก็หันไปนั่งดีๆ ไม่งั้นพี่จะฟ้องไอ้เทอร์นะ ว่าเราให้เบอร์หนุ่ม” “หึ ขี้ฟ้องจัง” ฉันจึงหันกลับมานั่งดีๆ และมองออกไปทางด้านนอกกระจกรถ ถ้าเมื่อกี้โทรศัพท์ฉันไม่ดังขึ้นเราสองคนจะเป็นยังไงต่อนะฉันหลับตาลงก่อนจะยกยิ้มขึ้นมา…. #ช่วงเช้าของวัน ฉันสะดุ้งตื่นเมื่อได้ยินเสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น “กี่โมงแล้ววะเนี่ย” ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลาเมื่อเห็นว่าใกล้สายแล้วฉันก็รีบลุกไปอาบน้ำ เมื่อแต่งตัวเสร็จแล้วฉันก็เดินออกมานอกห้องเพื่อจะไปปลุกพี่เทอร์แต่แล้วก็ต้องตกใจเมื่อเห็นสิ่งที่ตกอยู่ที่พื้นฉันจึงร้องออกมา “กรี๊ดดดด” เจ้าของเรื่องรีบวิ่งออกมานอกห้องทันที “เป็นอะไร” “พี่เทอร์นี่มันอะไร” ฉันชี้ไปที่ถุงยางอนามัยที่ใช้แล้ววางอยู่ที่พื้น “พี่ขอโทษ” “ซิลบอกแล้วไงว่าถ้าจะเอาผู้หญิงมานอนด้วยก็ให้ไปเอาในห้อง ทำแบบนี้ไม่อายน้องบ้างหรือไง” “ซิลนี่มันห้องพี่นะ เราจะอะไรหนักหนาวะ” พี่เทอร์ตอบด้วยน้ำเสียงที่ดูหงุดหงิดขึ้นมา “แล้วไง งั้นซิลก็ต้องมาเห็นอะไรแบบนี้อีกงั้นเหรอ” “……” พี่ชายฉันเงียบไม่ตอบ “ไม่เป็นไรเดี๋ยวซิลจัดการเอง” ฉันตอบพร้อมกับเตรียมจะเดินกระทืบเท้าด้วยความโมโหเดินออกไปนอกห้อง …น่าเบื่อชะมัด มีอะไรก็บอกแต่ห้องพี่ ห้องพี่ ทำไมห้องเขาแล้วไงแล้วฉันไม่มีสิทธิ์เลยหรือยังไงฉันก็เป็นน้องนะ พูดแล้วก็หงุดหงิดชะมัดเลย “เดี๋ยว! แล้วจะไปยังไง” “ยังไงก็ได้ไม่ต้องมาสนใจซิลหรอก” พี่เทอร์รีบเดินมาจับแขนฉันเมื่อเห็นว่าฉันกำลังจะเปิดประตูห้องเดินออกไป “พี่ขอโทษ รอก่อนเดี๋ยวพี่ให้ไอ้ธามมารับ” “อืม รีบโทรเลย” จากนั้นพี่เทอร์ก็กดโทรหาพี่ธาม ฉันจึงเดินกลับเข้ามาในห้องนอนอีกครั้ง เพื่อนั่งรอพี่ธาม ….รอไม่นานพี่ธามก็โทรเข้ามา ครืดดดด “พี่ใกล้ถึงแล้วนะ เราลงมารอข้างล่างเลยก็ได้” “เค” ฉันรีบลงมารอพี่ธามข้างล่างคอนโด ไม่นานรถสปอร์ตของพี่ธามก็ขับมาจอดด้านหน้าฉันพอดี ฉันจึงเปิดประตูรถเข้าไปนั่งด้านใน “เป็นอะไรทะเลาะกับไอ้เทอร์เหรอ?” “ใช่ ไม่รู้พาผู้หญิงคนไหนมานอนในห้อง” “ยังไม่ชินอีกเหรอ” พี่ธามหันมาถามฉันก่อนจะขับรถออกมาจากคอนโด “ไม่ใช่ไม่ชิน แต่ครั้งนี้มันหนักเกินไป” “ขนาดนั้นเลยเหรอ” “ใช่ พี่คิดดู ถุงยางที่ใช้แล้วก็ไม่ทิ้งถังขยะดีๆ วางเกลื่อนเต็มพื้นไปหมด ยี้ เห็นแล้วจะอ้วก” “หึๆ” “หัวเราะแบบนั้นคืออะไร หรือพี่ก็เป็นแบบพี่เทอร์เหรอ” ฉันหันไปถามร่างสูงด้านข้างด้วยสีหน้าจริงจัง “ไม่รู้สิ” “พี่ธาม!” “….เราถามอะไรเนี่ย เป็นเด็กเป็นเล็กไม่ต้องอยากรู้หรอก” “อะไรก็เด็ก อะไรก็เล็กพูดเหมือนเคยเห็น” “ซิล พูดจาแบบนี้อีกแล้วนะ” “ต้องทำยังไงถึงจะโตในสายตาพวกพี่ละ” ฉันยกมือขึ้นกอดอก “ไม่ต้องทำอะไรตั้งใจเรียนให้จบก็พอ” จากนั้นเราสองคนก็เงียบกันตลอดทางจนมาถึงหน้าตึกที่ฉันเรียน “คอยดูนะหนูจะอ้อนพ่อให้ซื้อคอนโดใหม่ให้ได้ ไม่อยู่แล้วกับพี่เทอร์” พูดจบฉันก็เปิดประตูรถลงไปทันที “เป็นอะไรของมึงกูเห็นนั่งจ้องโทรศัพท์ตั้งแต่เช้าแล้ว” วีหันมาถามฉัน “กูดูคอนโดอยู่” “ทำไมมึงจะซื้อใหม่” “ใช่” จากนั้นฉันก็หันมาสนใจโทรศัพท์อีกครั้ง “ทำไมวะ อยู่กับพี่เทอร์ก็ดีอยู่แล้ว เวลากูไปหามึง กูจะได้แอบมองซิกแพคของพี่เทอร์ได้” ฉันรีบยกมือขึ้นเบรกวี “.....” “มึงหยุดพูดถึงพี่เทอร์ก่อน” “อะไรของมึง?” ฉันไม่ได้ตอบแต่พยายามนั่งหาคอนโดที่ถูกใจ เพราะวันหยุดนี้ฉันจะกลับบ้านเพื่อเอาไปให้พ่อของฉันดู “เออมึงกูจะเล่าอะไรให้ฟัง….” ฉันพูดพร้อมกับยิ้มออกมาเมื่อคิดถึงเหตุการณ์เมื่อคืน “อารมณ์เปลี่ยนไปเร็วนะมึง ไหนเล่า” “ก็เมื่อคืนใช่ป่ะ….” ฉันพูดพร้อมกับบิดไปมา “สักที” “ก็เมื่อคืนกูกับพี่ธาม....” ฉันยังพูดไม่จบวีมันก็พูดแทรกขึ้นก่อน “ได้กันแล้ว” ฉันรีบยกมือขึ้นปิดปากมัน ก่อนจะหันไปมองด้านข้างว่ามีใครแถวนี้ได้ยินมันพูดไหม “ไม่ใช่!” “แหม่ แล้วมึงจะเล่นใหญ่เพื่อ” “ก็กูเขิน” “ทำไมพี่ธามบอกชอบมึงเหรอ” “มึงหยุดพูดอะไรที่มันยังเป็นไปไม่ได้ได้ป่ะ กูแค่เกือบจูบกับพี่เขาเฉยๆ” “ว๊ายยย อะไร ยังไงวะ ทำไมถึงได้จูบกัน” “กูบอกว่าแค่เกือบ....” “เออนั่นแหละ” จากนั้นฉันก็เล่าถึงเหตุการณ์เมื่อคืนให้มันฟังทั้งหมด “ถ้ากูเป็นมึงนะกูจะไม่ถามอะไรพี่เขาเลย กูจะปล่อยให้บรรยากาศมันพาไป เมื่อพี่เขาเคลิ้มได้ที่แล้ว กูก็จะจับพี่เขามากดจูบ” วีพูดพร้อมกับท่าทางให้ฉันดู “ถ้าทำอย่างนั้น แล้วมึงจะหาเหตุผลอะไรไปบอกเขาหลังจากจูบเสร็จ” “มึงก็บอกไปสิว่าเมา เห็นหน้าพี่แล้วมันเคลิ้ม ฮ่าๆ” ฉันนั่งคิดตามที่มันพูด แล้วก็ได้แต่คิดตามว่าทำไมฉันถึงคิดไม่ได้แบบมันพูดในตอนนี้ “แต่กูว่านะซิล มึงบอกพี่ธามไปเถอะว่ามึงรู้สึกยังไงกับพี่เขา” “แล้วถ้าพี่ธามไม่ได้ชอบกูละ กูจะทำยังไง” “หรือมึงจะรอให้คนอื่นคาบไปแดกก่อน” มันก็จริงอย่างที่มันพูด เพราะถ้าเกิดวันหนึ่งพี่ธามมีแฟนขึ้นมาละ ฉันก็ได้แค่แอบชอบต่อไปงั้นเหรอ “มึงเชื่อกูซิลเสียตัวให้พี่ธามสักครั้ง เดี๋ยวเขาก็ติดมึงเอง ฮ่าๆ” “กูเริ่มคิดแล้ววะ....” “คิดแบบที่บอกใช่ไหม เห็นไหมกูบอกแล้ว” “คิดถูกไหมที่มีมึงเป็นเพื่อนเนี่ย” #ช่วงเย็น เมื่อเลิกเรียนฉันก็เลือกที่จะให้วีไปส่งที่คอนโด เพราะวันนี้พี่เทอร์ไม่ได้มาเรียนด้วย แต่ขณะนั้น ครืดดด….. ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเบอร์ที่โทรเข้ามาเมื่อเห็นเป็นพี่ธามฉันก็รีบกดรับ “ฮัลโหล” (เลิกเรียนยังเรา) “เลิกแล้ว” (พอดีพี่จะไปหาไอ้เทอร์ที่ห้อง เราจะกลับกับพี่ด้วยไหม) “กลับ” (เค เดี๋ยวพี่ไปรับที่เดิมนะ) จากนั้นพี่ธามก็วางสายไปทันที “เมื่อผู้จะมารับกูก็เป็นหมาหัวเน่าไปทันที” “ไม่ใช่แบบนั้น สักหน่อย แต่ว่าขับรถดีๆ” วีหันมาเบะปากให้ฉันก่อนจะก้าวเข้าไปในรถ และขับออกไปทันที
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD