6 วีรบุรุษช่วยสาวงาม

1217 Words

เสี่ยวชิงเงยหน้าขึ้น ชายร่างผอมคนนี้กำลังแสยะยิ้มจนเห็นเขี้ยวยาวสองซี่ดูน่ากลัว เขาจ้องมองนางด้วยดวงตาสีเข้มท่าทางอาฆาตมาดร้าย หญิงสาวไม่รู้เลยจริงๆ ว่าตนไปขโมยของอะไร นางลองล้วงเข้าไปในกระเป๋าพกที่เอวก็ไม่เจออย่างอื่น นอกจากขนมไหว้พระจันทร์สองชิ้นเท่านั้น "ข้าไม่ได้ขโมยสิ่งใด ข้ามีเพียงขนมไหว้พระจันทร์สองชิ้นเท่านั้น" นางล้วงขนมออกมาให้ชายร่างผอมสูงผู้นี้ ใบหน้าของอีกฝ่ายโกรธเกรี้ยว เขาบดขนมไหว้พระจันทร์ในมือจนละเอียด "เจ้ากำลังรนหาที่ตาย!" เสี่ยวชิงยังไม่ทันได้ตอบสนองร่างของนางก็ลอยขึ้นสูง และทิ้งดิ่งลงสู่พื้นอย่างรวดเร็ว แต่ก่อนที่ใบหน้าของนางจะจูบพื้น พี่เสี่ยวซู่ก็ใช้พลังดึงนางกลับมาไว้ข้างกาย ชายร่างผอมสูงก็แปลกใจเช่นกัน เขาเอ่ยกับเสี่ยวซู่ด้วยรอยยิ้ม "แม่นางเสี่ยวซู่ เจ้าตั้งใจจะปกป้องเจ้างูตนนี้ คิดอยากจะเป็นศัตรูกับข้าเช่นนั้นหรือ ข้าขอแนะนำให้เจ้าหยุด ด้วยความสามารถของเจ้าเกรงว่าจะตายตั้งแต่ดาบแรก" "ต้องลองถึงจะรู้ " เสี่ยวซู่ปกป้องเสี่ยวชิง ไว้ข้างหลังนางอย่างไม่ยอมจำนน เมื่อได้ยินเช่นนี้รอยยิ้มของเขาก็แข็งกร้าวขึ้น เขาสะบัดชายแขนเสื้อเป็นเหตุให้เม็ดทรายและฝุ่นปลิวว่อนไปทั่วบริเวณ จนเสี่ยวชิงแทบจะลืมตาไม่ขึ้น "อวดเก่งเหลือเกินนะ!" ชายผอมสูงตะคอกเสียงดัง เขาเพิ่มพลังใส่ลงไปในดาบ ก่อนจะเคลื่อนไหวด้วยความเร็วที่มองแทบไม่ทันมุ่งเข้าไปหาเสี่ยวซู่ หญิงสาวรู้ว่าตนไม่มีทางสู้อีกฝ่ายได้หลังจากประมือได้ไม่กี่กระบวนท่า นางก็เริ่มหมดแรง เสี่ยวซู่ผลักน้องสาวของตนออกไปให้พ้นรัศมีคมดาบ จนไหล่ของนางก็ถูกแทงเป็นบาดแผลลึก ฉึก! เสี่ยวชิงรีบวิ่งเข้าไปรับร่างของผู้เป็นพี่สาวที่ร่างกายเปียกโชกไปด้วยเลือดสีแดง… “พี่เสี่ยวซู่...พี่เสี่ยวซู่...” เสี่ยวชิงร้องเรียกอีกฝ่ายด้วยเสียงแหบแห้ง ชายผอมสูงเพียงแค่ยิ้มเย้ยหยัน เขี้ยวแหลมคม เปล่งประกายเหยียบเย็นเช่นเดียวกับดาบในมือ เขายกมือข้างหนึ่งขึ้นและเล็บยาวสีดำก็เปล่งแสงสีเขียวจางๆ เสี่ยวชิงรู้ว่าอีกฝ่ายต้องการดึงพลังตบะของพี่สาวออกไป เพราะเดิมทีเสี่ยวซู่เป็นปีศาจงูที่มีพลังบำเพ็ญสูง หากเขาทำสำเร็จเสี่ยวซู่จะกลายเป็นเพียงงูทั่วไปไม่มีสติปัญญาอีก! เมื่อเห็นว่าพวกนางไม่มีทางรอดอีกต่อไปเสี่ยวชิงก็กระโดดเอาตัวเข้าไปบังร่างให้กับพี่สาว… ตูม! มีเสียงระเบิดดังไปทั่วภูเขาจนสั่นสะเทือน เสี่ยวชิงรู้สึกเพียงว่ามีคลื่นพลังบางอย่างพุ่งออกไปจากตัวนาง มันเหมือนกับลูกธนูที่พุ่งออกจากสาย ทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวนางพังทลาย นางปกป้องเสี่ยวซู่ไว้ในอ้อมกอดตามสัญชาตญาณ แต่เมื่อหญิงสาวเงยหน้าขึ้น นางเห็นว่ากำแพงเมืองสูงที่อยู่ด้านหลังค่อยๆ พังทลายลงทั้งหมด! ทั้งเมืองปกคลุมไปด้วยฝุ่นควันจากเศษซากกำแพงที่ถล่มลงมา ชายผอมสูงร่ายคาถาป้องกัน แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่ได้ผลเขายังคงได้รับบาดเจ็บเช่นกัน กำแพงเมืองพังทลายลง... ฝุ่นผงปลิวกระจาย... เสี่ยวชิงมุมปากกระตุก ดูเหมือนว่าพลังแห่งการทำลายล้างเมื่อสักครู่จะเป็นของ… ม่อเทียน หญิงสาวคิดว่าของวิเศษจากปีศาจตัวใหญ่มีพลังอำนาจมากเหลือเกิน ดูเหมือนมันจะเป็นเพียงกำไลเส้นเล็กๆ แต่ก็สามารถทำให้กำแพงสูงพังทลายลงได้อย่างง่ายๆ แต่นางไม่มีเวลามาสนใจชื่นชมมันมากนัก...ดูเหมือนว่าท่านพี่เสี่ยวซู่กำลังจะตายในไม่ช้า เสี่ยวชิงแบกพี่สาวขึ้นหลัง นางอาศัยช่วงเวลาที่ชายผอมสูงยังไม่ทันตั้งตัว รีบหันหลังวิ่งออกจากประตูเมืองไปอย่างรวดเร็ว หญิงสาวคิดว่าตนต้องรีบกลับไปหาปีศาจตัวใหญ่ ด้วยพลังของเขาจะต้องช่วยคุ้มครองนางและพี่สาวได้แน่! บนถนนมุ่งหน้าสู่แม่น้ำปรากฏร่างของหญิงสาวสองคน คนหนึ่งเนื้อตัวเปื้อนไปด้วยฝุ่นสีเหลือง ส่วนอีกคนเนื้อตัวชุ่มไปด้วยเลือด เสี่ยวชิงวิ่งด้วยความเร็วที่ไม่เคยใช้มาก่อนในชีวิต ในที่สุดก็เห็นเกาะลอยกลางแม่น้ำที่ซ่อนตัวอยู่ท่ามกลางเมฆหมอก นางถอนหายใจด้วยความโล่งอก กรุ๊งกริ๊ง~~ เสียงระฆังดังออกมาจากข้อมือของเสี่ยวชิง และก่อนที่นางจะยกมันขึ้นมาดู ก็มีมือที่มองไม่เห็นคว้าสายกำไลออกจากข้อมือของนางไปเสียก่อน หญิงสาวพยายามคว้ามันคืนแต่ก็สายเกินไป "ระฆังเฉียนหวงเช่นนั้นรึ" เสียงเย็นชาดังขึ้นเหนือศีรษะของเสี่ยวชิง "เจ้ามีของวิเศษที่ทรงพลังจริงๆ " เสี่ยวชิงเงยหน้าขึ้นตามเสียง ก็เห็นใบหน้าของชายผอมสูงคนนั้นอีกครั้ง เขานำทหารตามมาด้วยจำนวนหนึ่ง ชายร่างผอมสูงพิจารณากำไลสีทองในมือก่อนจะเก็บใส่เข้าไปในกระเป๋าของตนเอง ดวงตาที่เย็นชาของเขาจับจ้องไปที่เสี่ยวชิง "ตอนนี้เจ้าไม่มีมันคุ้มครองแล้ว…เตรียมตัวตายเสียเถอะ!" เสี่ยวชิงไม่ตอบแต่นางค่อยๆ แบกพี่สาวก้าวถอยหลังไปเรื่อยๆ ชายร่างสูงโน้มตัวไปหานาง มองเสี่ยวซู่ที่กำลังจะตาย ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยาม "พี่สาวของเจ้าคงใกล้จะตายแล้ว ช่างน่าเสียดายที่ข้ายังไม่ได้ลิ้มรสนาง…อ๊ะ!" ก่อนที่ชายผอมสูงจะทันได้พูดจบ เขาก็รู้สึกเย็นวาบที่ใบหน้า จากนั้นก็รู้สึกปวดแสบปวดร้อน ปีศาจงูตัวนี้ท่าทางภายนอกดูหวาดกลัวแต่ก็ยังกล้าพ่นพิษมาใส่ใบหน้าของเขาได้อีก! เสี่ยวชิงหันหลังเตรียมจะออกวิ่ง แต่คอเสื้อก็ถูกดึงไว้เสียก่อน "เจ้างูน้อย" ชายร่างผอมจับคอเสื้อของเสี่ยวชิง เล็บแหลมคมจิกใส่ศีรษะของนาง… โครม! เสียงของพลังบางอย่างพุ่งออกมาทางแม่น้ำก่อนจะกระแทกเข้ากับภูเขาด้านหลังจนหินแตกกระจายไปทุกทิศทุกทาง “ปีศาจชั้นต่ำกล้ามากำแหงในที่ของข้า!” น้ำเสียงที่อีกฝ่ายพูดนั้นโกรธเกรี้ยว อีกทั้งยังมีพลังกดดันบางอย่างที่ทำให้ชายผอมสูงรู้สึกหวาดกลัว เสี่ยวชิงคุ้นเคยกับเสียงนี้ นางจึงเงยหน้าขึ้นอย่างเงียบ ๆ และเห็นบุรุษในชุดคลุมสีขาวยืนอยู่ตรงหน้าราวกับภูเขาสูงตระหง่าน หญิงสาวจ้องมองคนที่ยืนอยู่ข้างหน้าด้วยสายตาตื่นตะลึง ม่อเทียน… ปีศาจตัวใหญ่มาช่วยนางแล้ว! ❤️ฉากเรทงูน้อยตอบแทนบุญคุณใกล้จะมาแล้ว 5555 ❤️

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more